Ενδιαφέρουσα δικαστική τροπή παίρνει υπόθεση εργατικού δυστυχήματος που είχε σημειωθεί το Μάιο του 2009 στο Ρέθυμνο με έναν 40χρονο άνδρα ο οποίος εκτελούσε εργασίες επισκευής να βρίσκει τραγικό θάνατο σε κάδο αναβατορίου για τη μεταφορά αδρανών υλικών.
Η υπόθεση παρουσιάζει ενδιαφέρον λόγω της εργασιακής σχέσης που είχε ο θανών με την ιδιοκτήτρια εταιρεία στην οποία συνέβη το τραγικό περιστατικό και «ανοίγει» μεγάλη συζήτηση ως προς τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες που μπορεί να έχει μία εταιρεία ως προς την λήψη μέτρων προστασίας των εργαζομένων ακόμα και στην περίπτωση που ο παθών είναι μόνιμος εξωτερικός συνεργάτης της.
Η χήρα του 40χρονου, μητέρα ενός ανήλικου κοριτσιού, είχε προσφύγει στη Δικαιοσύνη, ζητώντας ποινική και αστική δικαίωση. Ωστόσο με διάταξη του εισαγγελέα Ρεθύμνου ουσιαστικά η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο καθώς έκρινε ότι δεν πρόκειται για εργατικό δυστύχημα αφού ο 40χρονος ήταν εξωτερικός συνεργάτης της εταιρείας, δεν είχε σχέση εξαρτημένης εργασίας και επομένως δεν μπορούν να εφαρμοστούν οι διατάξεις του εργατικού δικαίου.
Η οικογένεια του θανόντος προσέφυγε στην Εισαγγελία Εφετών Χανίων και άσκησε προσφυγή κατά της επίμαχης εισαγγελικής διάταξης. Πριν από λίγες ημέρες, όπως γράφει η εφημερίδα «Πατρίς», έγινε γνωστό ότι η αντιεισαγγελέας Εφετών που χειρίστηκε την υπόθεση, έκανε δεκτή την προσφυγή, δίνοντας εντολή να διενεργηθεί συμπληρωματική προκαταρκτική έρευνα, κρίνοντας ότι δεν υπήρξε σφαιρική εικόνα της υπόθεσης αφού δεν ελήφθη καν κατάθεση από την χήρα.
Μάλιστα φαίνεται να μην «χαρίζεται» στους Επιθεωρητές Εργασίας που επιλήφθηκαν του περιστατικού, αναφέροντας ότι «έσπευσαν να υιοθετήσουν την θέση των εγκαλούμενων και να σταματήσουν την περαιτέρω προσπάθεια διερεύνησης των αιτιών του ατυχήματος διότι «εκφεύγει της δικής τους αρμοδιότητας».
Η προσφυγή της οικογένειας
Το «κλειδί» της προσφυγής που άσκησε η οικογένεια δια του πληρεξούσιου δικηγόρου της, Άγγελου Ζερβού, είναι ο ισχυρισμός ότι αν και εξωτερικός συνεργάτης, ο 40χρονος είχε με την εταιρεία σχέση πάγιας και μόνιμης συνεργασίας αορίστου χρόνου, με αφετηρία δύο χρόνια πριν από το τραγικό συμβάν.
«Είχε δηλαδή όλα εκείνα τα στοιχεία που θέλει ο νόμος ώστε να χαρακτηρίζεται η σύμβαση αυτή ως σύμβαση ανεξάρτητης εργασίας. Το γεγονός λοιπόν ότι ο 40χρονος ήταν μόνιμος εξωτερικός συνεργάτης, δε σημαίνει ότι η εργοδότρια εταιρεία απαλλάσσεται από την υποχρέωση της να λαμβάνει όλα εκείνα τα μέτρα ασφαλείας προς αποφυγήν ατυχήματος κατά τη διαδικασία παροχής των υπηρεσιών του μόνιμου συνεργάτη».
Υπενθυμίζεται ότι το τραγικό περιστατικό συνέβη όταν ο 40χρονος κλήθηκε από την εταιρεία να επισκευάσει τον κάδο του αναβατορίου μεταφοράς αδρανών υλικών.
Κατά τη διάρκεια των εργασιών επισκευής μετατοπίστηκε κατά 180 μοίρες με αποτέλεσμα να εγκλωβίσει τον 40χρονο, προκαλώντας του σοβαρές κακώσεις εξαιτίας των οποίων προκλήθηκε αιμορραγική καταπληξία.
