Όταν ξεκίνησε την επιχείρηση, η διανομή τού προϊόντος του πόρτα πόρτα δεν ήταν στα σχέδιά του. Επειδή, όμως, όπως λέει και μια σοφή ρήση «όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο θεός γελά», τα πράγματα ήρθαν έτσι που αυτή η μέθοδος διάθεσης κρίθηκε ως απολύτως αναγκαία. Αν, φυσικά, ήθελε να στηρίξει τον κόπο του… Όλα ξεκίνησαν όταν έλαβε μια επιστολή -αντίστοιχη εστάλη σε άλλους 9 συναδέρφους του- με την οποία του κοινοποιούσαν ότι δεν θα αγοράζουν πια το προϊόν του. Έτσι, τα σχέδια άλλαξαν…
Ο 42χρονος κτηνοτρόφος Τριαντάφυλλος Στότογλου μοιράζει πλέον μόνος του πόρτα πόρτα μέρος της ημερήσιας παραγωγής γάλακτος της κτηνοτροφικής του μονάδας. Όταν διαπίστωσε ότι από τις αιφνιδιαστικές αλλαγές στις πρακτικές των παρασκευαστών, που αγόραζαν την παραγωγή του, κινδύνευε το μέλλον της φάρμας του, δεν πτοήθηκε. Αποφάσισε να παλέψει για τη δουλειά του και να διαθέσει ο ίδιος το γάλα που παράγει. Ήρθε σε συμφωνία με μια τοπική γαλακτοκομική επιχείρηση, η οποία ανέλαβε την παστερίωση και την εμφιάλωση του προϊόντος, που φέρει το σήμα του «φρέσκο γάλα ημέρας Λευκάρων», και ο ίδιος με ένα όχημα ψυγείο και την ταμειακή του μηχανή …παραμάσχαλα ανέλαβε τη διανομή του στους καταναλωτές.
«Σε είκοσι μέρες κατάφερα να διαθέτω τριακόσια λίτρα γάλα στους πελάτες μου, ενώ καθημερινά νέοι καταναλωτές προστίθενται στο πελατολόγιό μου», σημειώνει με καμάρι στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και προσθέτει: «Φυσικά τον καθοριστικό ρόλο παίζουν η ποιότητα και τα χαρακτηριστικά του γάλακτος, αλλά η προώθηση του προϊόντος βοηθήθηκε πολύ και από το διαδίκτυο».
Ξεκίνησε ως νέος κτηνοτρόφος το 1996, έστησε μια κτηνοτροφική μονάδα στα Λεύκαρα Κοζάνης στην αρχή με πολύ λίγα ζώα. Ύστερα από είκοσι χρόνια σκληρής δουλειάς, κατάφερε σήμερα να διαθέτει μια από τις καλές φάρμες της περιοχής, με 200 μοσχάρια κι αγελάδες, και να παράγει έναν τόνο γάλα ημερησίως. Στην επιχείρηση βοηθούν και τα τρία παιδιά του.
Πριν από 25 μέρες έλαβε μια επιστολή από τη γαλακτοκομική συνεταιριστική εταιρεία που εδρεύει στην περιοχή της Μαγνησίας, με την οποία του γινόταν γνωστό ότι η συνεργασία τους έληγε. Το γάλα θα έμενε αδιάθετο. Η ανατροπή στο σκηνικό του γάλακτος, ανέτρεψε και τις ζωές των παραγωγών.
«Οι αλλαγές, που ξεκίνησαν το 2014 και ολοκληρώθηκαν το καλοκαίρι του 2015 στο καθεστώς παρασκευής και εμπορίας του γάλακτος, απελευθέρωσαν τη διάρκεια ζωής του από τις επτά στις ένδεκα ημέρες, προσφέροντας τη δυνατότητα στις γαλακτοβιομηχανίες να μπορούν να εισάγουν φθηνότερο γάλα από οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης» λέει ο κτηνοτρόφος και προσθέτει: «Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου, όταν διάβασα την επιστολή. Ήταν πολύ μεγάλο σοκ για μένα και την οικογένεια μου. Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι αν δεν κατάφερνα να διαθέσω το ημερήσιο γάλα της μονάδας μου, θα έπρεπε να οδηγήσω όλο το ζωικό κεφάλαιο της φάρμας στο σφαγείο και να μεταναστεύσω με την οικογένεια μου σε συγγενείς μας στην Ευρώπη».
Αλλά δεν το έκανε. Πολέμησε και άλλαξε τον τρόπο διάθεσης του προϊόντος, επιστρέφοντας στην παλιά καλή μέθοδο… Έγινε ο σύγχρονος γαλατάς.
Με το όχημα ψυγείο ξεκινά πρωί πρωί από τη φάρμα του και πόρτα πόρτα διανέμει το προϊόν του. Το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ακολούθησε το πρωινό δρομολόγιο του κτηνοτρόφου στις γειτονιές της Κοζάνης και διαπίστωσε το πραγματικό κέρδος της δουλειάς του… Μητέρες και ηλικιωμένοι δήλωναν ενθουσιασμένοι τόσο από την ποιότητα του γάλακτος, όσο και από την επιστροφή στο γοητευτικό παρελθόν των γαλατάδων, που «όργωναν» τα σοκάκια μοιράζοντας με τα γκιούμια το γάλα. Φυσικά και η τιμή του γάλακτος (1,20 ευρώ) και μάλιστα χωρίς να χρειάζεται μετακίνηση, είναι ιδιαιτέρως δελεαστική. Άλλοι πάλι, μόλις αναγνώριζαν το αυτοκίνητο του «σύγχρονου γαλατά» έσπευδαν να δηλώσουν το όνομα τους για να συμπεριληφθούν στο πελατολόγιο της επόμενης ημέρας.
Μιλώντας για τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του προϊόντος του αναφέρει ότι «στο μόνο σημείο που παρεμβαίνουμε είναι η παστερίωση που γίνεται στους 74 βαθμούς και δεν πειράζουμε καμιά από τις συστατικές ουσίες ή τα λιπαρά του γάλακτος. Το δικό μου προϊόν είναι διάρκειας τριών ημερών».
Ο κ. Στότογλου αντιπροσωπεύει τη δεύτερη γενιά κτηνοτρόφων στην οικογένεια. Αγαπάει τη δουλειά και νοιάζεται για το γάλα που αγοράζουν οι πελάτες του. «Η μεγαλύτερη αποζημίωση της ημέρας είναι όταν οι πελάτες μού αναφέρουν ότι τα παιδιά τους ευχαριστιούνται το γάλα μου. Για την ώρα, αυτό που με απασχολεί είναι να καταφέρνω να διαθέτω το σύνολο της ημερήσιας παραγωγής μου και να μην πετάω το γάλα που παράγεται με πολύ κόπο. Όταν συμβεί αυτό, θα σκεφτώ ποιο θα είναι το επόμενο βήμα. Σχέδια και όνειρα πάντα υπάρχουν».