Όταν δεν έχουμε σκοπό να συγχωρήσουμε κάποιον ή να συγκρατηθούμε στην τιμωρία που θα του επιβάλουμε, λέμε ότι «δεν χαρίζουμε κάστανα».
Σύμφωνα με τον Τάκη Νατσούλη, η φράση προέρχεται από το 1826, όποτε και ο Ιμπραήμ έστειλε κατασκόπους του στην απόρθητη Μάνη, με ένα κόλπο. Χώρισε στα δύο τον στρατό του και τράβηξε τους Μανιάτες προς τον Αλμυρό, ενώ η άλλη φάλαγγα του, από τον όρμο του Δηρού, ανέβηκε στα έρημα χωριά. Αλλά τα γυναικόπαιδα που βρίσκονταν εκεί, τους έδιωξαν με πέτρες και δρεπάνια. Ωστόσο, ο Ιμπραήμ έστειλε κατασκόπους, ντυμένους καστανάδες.
Αυτοί, για να πληροφορηθούν από τις γυναίκες και τα παιδιά πού βρίσκονταν κρυμμένοι οι άντρες, άρχισαν να χαρίζουν τα κάστανα αντί να τα πουλάνε. Υποψιασμένοι οι ντόπιοι τους έπιασαν και τους ανάγκασαν να πουν την αλήθεια. Όταν οι κατάσκοποι ρώτησαν για την τύχη τους, οι Μανιάτες αποκριθήκαν: «Εμείς δεν χαρίζουμε κάστανα», δηλαδή θα σας τιμωρήσουμε.
