Για να περιγράψουμε ένα εξαιρετικά πλούσιο γεύμα, χρησιμοποιούμε τον προσδιορισμό «λουκούλλειο». Παροιμιώδες έχει μείνει και το όνομα Λούκουλλος για τους καλοφαγάδες.
Ο Λούκουλλος ήταν Ρωμαίος στρατηγός (1ος αιώνας π.Χ,), ονομαστός για την πολυφαγία και την καλοφαγία του, που οργάνωνε πλουσιοπάροχα δείπνα και συμπόσια. Το 66 μ.Χ., απομακρύνθηκε από το δημόσιο βίο και έζησε μια ήσυχη ζωή, απολαμβάνοντας τα μεγάλα του πλούτη.
Μια μέρα, που έτρωγε μόνος και που το φαγητό του δεν ήταν πλούσιο, όπως συνήθως, λένε πως είπε στο μάγειρά του: «Δεν ήξερες πως ο Λούκουλλος έτρωγε σήμερα το βράδυ στου Λούκουλλου;»
