Με ένα χρόνο καθυστέρηση η κυβέρνηση αποδέχεται την αρχική πρόταση της τρόικας και προχωράει ακόμα και σε απολύσεις εργαζομένων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, ενώ «παγώνει» τις προσλήψεις για μία τετραετία.
Τις κυβερνητικές προθέσεις περί απολύσεων αποκάλυψε στο χθεσινό συνέδριο του Economist ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου και μάλιστα εν αγνοία του συναρμόδιου υπουργού Εσωτερικών Γιάννη Ραγκούση, ο οποίος λίγο νωρίτερα δήλωνε ακριβώς τα αντίθετα από τη Βουλή. Τα λεγόμενα των δύο υπουργών, όπως δημοσιεύει σήμερα η «Ελευθεροτυπία», οδηγούν σε μια διαφωνία και μια συμφωνία, που αφορούν:
1 ΔΙΑΦΩΝΙΑ. Ήξεις αφήξεις ήταν ο υπουργός Εσωτερικών χθες στη Βουλή. Από τη μια έλεγε πως «δεν θα γίνει καμία απόλυση στο Δημόσιο» (αν και μιλώντας με τους δημοσιογράφους σημείωσε «προς το παρόν») εξηγώντας πως δεν θα χρειαστεί λόγω της συρρίκνωσης των υπηρεσιών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με τον «Καλλικράτη» και μετά διευκρίνιζε: «Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει τέτοια προοπτική».
Απαντώντας δε στις επικρίσεις για αποδοχή των εκβιαστικών διλημμάτων της τρόικας, αντέτεινε: «Αν δεν κάναμε πολιτική λαμβάνοντας το κόστος, τότε θα υπήρχε εκβιασμός από τους δανειστές που θα μας έλεγαν: ή απολύετε 200.000 υπαλλήλους ή χρεοκοπείτε».
Τον διέψευσε, όμως, λίγο αργότερα -χθες το μεσημέρι- ο υπουργός Οικονομικών, ο οποίος αποκάλυπτε από το Λαγονήσι πως η μείωση των εργαζομένων κατά 150.000 τα επόμενα χρόνια δεν θα προέλθει μόνο από μειώσεις συμβασιούχων και εθελούσια έξοδο, όπως άλλωστε είπε προχθές το βράδυ και ο πρωθυπουργός, αλλά και από «απολύσεις» ως ύστατο μέτρο όσων δεν μπορούν να μεταταγούν από τους οργανισμούς και τις υπηρεσίες που θα καταργηθούν.
Υπενθυμίζεται ότι την πρόταση των απολύσεων είχε φέρει εξαρχής από το 2010 η τρόικα. Αποψη την οποία είχαν υποστηρίξει τόσο ο υπουργός Οικονομικών όσο και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος (αν και έλεγε πως η κυβέρνηση δεν μπορεί να απολύσει) όταν τον Απρίλιο του 2010 παρέπεμπαν στο Σύνταγμα επισημαίνοντας πως όταν καταργούνται οι θέσεις, καταργούνται και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Θέσεις που συνάντησαν τότε τις έντονες αντιδράσεις άλλων μελών της κυβέρνησης.
2 ΣΥΜΦΩΝΙΑ. Ο υπουργός Εσωτερικών έδωσε το στίγμα ως προς τις προσλήψεις τονίζοντας πως η κυβέρνηση θα τερματίσει τις «ατελείωτες προσλήψεις από τα παράθυρα» και τις «ψευδεπίγραφες συμβάσεις». Ο υπουργός Οικονομικών το συνέχισε λίγο παρακάτω δίνοντας τέλος στις προσλήψεις μέχρι το 2015, καθώς, όπως είπε, «δεν πρόκειται να γίνει καμία νέα πρόσληψη μέσα στα επόμενα 4 χρόνια». Ουσιαστικά έχουμε πλήρη ανατροπή του κανόνα 1 προς 5, με κλείσιμο της πόρτας του Δημοσίου έναντι όσων ήλπιζαν πως μπορεί να την περάσουν.
Το νέο τοπίο που διαγράφεται στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και συγκεκριμένα ως προς τις απολύσεις προκάλεσε χθες στη Βουλή θύελλα αντιδράσεων της αντιπολίτευσης, η οποία μίλησε για αναξιόπιστη κυβέρνηση και αποτυχημένη μνημονιακή πολιτική. Σε πρώτο πλάνο πέρασαν οι έριδες μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. στο όνομα της «συναίνεσης» αλλά και τα εκλογικά σενάρια.
«Το Μνημόνιο απέτυχε σε όλα τα στάδια» απάντησε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. Κ. Τζαβάρας καταλογίζοντας στην κυβέρνηση «υπερπαραγωγή λεκτικής, ενός πρωτοφανούς κομματικού ναρκισσισμού» και απέκλεισε τη συναίνεση λέγοντας: «Δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να εντέλλεται τον τρόπο που ασκούμε τα συνταγματικά μας δικαιώματα. Αν επιμείνετε στη συναίνεση υπό την έννοια της υποταγής, “γραικίνικη” συμπεριφορά από εμάς ποτέ δεν θα εισπράξετε».
«Οταν ο υπουργός λέει “δεν θα γίνουν απολύσεις”, ο κόσμος πρέπει να προετοιμάζεται να τις φάει στο κεφάλι» είπε ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θ. Παφίλης, ο οποίος και αναφερόμενος στη συναίνεση σχολίασε ως «ερωτικό καβγά» την αντιπαράθεση ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ.
Ο Αστ. Ροντούλης από τον ΛΑΟΣ καταλόγισε «υποκρισία» στην κυβέρνηση μιλώντας για μαζικές απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, ενώ επιτέθηκε στον Κ. Τζαβάρα λέγοντας ότι δεν χτύπησε τον υπουργό, χτύπησε τον πρόεδρό του λέγοντας στην ουσία «μην τολμήσετε κ. Σαμαρά να δώσετε την ψήφο σας στο μεσοπρόθεσμο».
Ο Θ. Δρίτσας από τον ΣΥΡΙΖΑ αναφερόμενος στο νομοσχέδιο μίλησε για «μάσκα ουδέτερης προσέγγισης του κράτους και της δημόσιας διοίκησης που δεν μπορεί να κρύψει την πραγματικότητα της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης» επαναφέροντας την αναγκαιότητα δημοψηφίσματος ή και εκλογών.
