Ήταν Ιανουάριος του 1996. Οι πέντε ημέρες από την 26η έως την 30η του μήνα έφεραν τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας στην κόψη του ξυραφιού και τις δύο χώρες στα πρόθυρα του πολέμου. Δεκαπέντε χρόνια μετά, αγωνιώδεις ώρες της νύχτας της 30ης Ιανουαρίου παραμένουν ζωντανές στη μνήμη όσων τις έζησαν.
Στη μνήμη όλων όμως παραμένει άσβεστη η εικόνα των Τούρκων δημοσιογράφων που ύψωσαν τη σημαία με την ημισέληνο στο νησί, η τραγική απώλεια των τριών ανδρών του ελικοπτέρου του Πολεμικού Ναυτικού και η φράση του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη «Θέλω να ευχαριστήσω στην κυβέρνηση των ΗΠΑ για την πρωτοβουλία και τη βοήθειά τους».
Το χρονικό της κρίσης
26 Ιανουαρίου: Ο δήμαρχος Καλύμνου, Δημήτρης Διακομιχάλης υψώνει την ελληνική σημαία σε ένα από τα δύο νησιά των Ιμίων. Την επόμενη ημέρα δύο δημοσιογράφοι της τουρκικής εφημερίδας «Χουριέτ», μεταβαίνουν με ελικόπτερο στη Μεγάλη Ίμια. Υποστέλλουν την ελληνική σημαία και υψώνουν την τουρκική. Η όλη επιχείρηση βιντεοσκοπείται και προβάλλεται από το τηλεοπτικό κανάλι της «Χουριέτ».
Ακολουθεί η ύψωση της ελληνικής σημαίας από περιπολικό του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.
28 Ιανουαρίου: Έλληνες βατραχάνθρωποι αποβιβάζονται στη Μεγάλη Ίμια δίχως να γίνουν αντιληπτοί από τα παραπλέοντα τουρκικά πολεμικά σκάφη. Η πολιτική εντολή προς τους Έλληνες στρατιωτικούς είναι να αποφευχθεί κάθε κλιμάκωση της έντασης.
29 Ιανουαρίου: Ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης απευθύνει μήνυμα προς την Άγκυρα και ότι «σε οποιαδήποτε πρόκληση η Ελλάδα θα αντιδράσει άμεσα και δυναμικά». Η Τουρκάλα πρωθυπουργός Τανσού Τσιλέρ καλεί την Αθήνα σε διαπραγματεύσεις για το καθεστώς των βραχονησίδων, ενώ την ίδια ώρα δίνει εντολή για ενίσχυση της τουρκικής παρουσίας στην περιοχή.
30 Ιανουαρίου: Ο Κώστας Σημίτης επικοινωνεί τηλεφωνικά με τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, λέγοντάς του ότι η Ελλάδα δεν επιθυμεί την ένταση, αλλά εφόσον προκληθεί θα αντιδράσει δυναμικά και είναι έτοιμη να αποσύρει τον κομάντο, αλλά όχι την ελληνική σημαία. Στην Άγκυρα, οι επίσημοι αξιωματούχοι κρατούν σκληρή στάση, με τον υπουργό Εξωτερικών να δηλώνει απερίφραστα ότι «υπάρχουν και άλλα νησιά του Αιγαίου με ασαφές νομικό καθεστώς».
Μεσάνυχτα 30ης Ιανουαρίου: Στη Μικρή και τη Μεγάλη Ίμια σπεύδουν τα πολεμικά πλοία «Θεμιστοκλής» και «Ναυαρίνο» ενώ στο Μαξίμου συγκαλείται σύσκεψη.
Ξημερώματα 31ης Ιανουαρίου: Γύρω στις 2 τα ξημερώματα Τούρκοι κομάντος αποβιβάζονται στη Μικρή Ίμια. Στις 4:30 π.μ., ελικόπτερο του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού απογειώνεται από τη φρεγάτα «Ναυαρίνο», ενώ επικρατούν άσχημες καιρικές συνθήκες. Είκοσι λεπτά αργότερα, το πλήρωμα του ελικοπτέρου αναφέρει ότι εντόπισε τουλάχιστον 10 Τούρκους κομάντος. Δίνεται εντολή να επιστρέψει στη βάση του, αλλά μεταξύ των βραχονησίδων Πίτα και Καλόλιμνος αναφέρει βλάβη και χάνεται από τα ραντάρ.
Αργότερα θα ανασυρθούν νεκρά και τα τρία μέλη του πληρώματος: Ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός. Η επίσημη άποψη του ελληνικού κράτους ήταν ότι «το ελικόπτερο κατέπεσε λόγω κακοκαιρίας και απώλειας προσανατολισμού του πιλότου»…
Στις 6 το πρωί, η Ουάσιγκτον, μέσω του τότε υφυπουργού Εξωτερικών Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, διατυπώνει την άποψή της: «No ships, no troops, no flags». Μέχρι το μεσημέρι, οι στρατιωτικές δυνάμεις και των δύο χωρών, είχαν αποσυρθεί.
