Με άρθρο-παρέμβαση στους New York Times ο Γιάννης Βαρουφάκης απορρίπτει τα περί μπλόφας εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης και λίγες μόλις ώρες πριν από το κρίσιμο Eurogroup υπογραμμίζει ότι αρθρογραφεί στο περιθώριο μιας κρίσιμης διαπραγμάτευσης με τους πιστωτές της Ελλάδας το αποτέλεσμα της οποίας μπορεί να σημαδέψει μια γενιά ή να αποδειχθεί σημείο καμπής για το ευρωπαϊκό πείραμα της νομισματικής ένωσης.
Ο Γιάννης Βαρουφάκης απορρίπτει τις απόψεις όσων υποστηρίζουν πως μετέρχεται επινοήσεων, μπλοφών και στρατηγημάτων ώστε να βελτιώσει την αδύναμη διαπραγματευτική θέση της Ελλάδος και χαρακτηρίζει «καθαρή τρέλα» το να σκεφτεί κανείς τις τρέχουσες συζητήσεις ως ένα παιχνίδι διαπραγμάτευσης που κερδίζεται ή χάνεται μέσα από μπλόφες και τακτικές υπεκφυγής.
Σε άρθρο του στους New York Times που δημοσιεύεται λίγες ώρες πριν από την έναρξη του κρίσιμου Eurogroup για την Ελλάδα, ο υπουργός Οικονομικών Γ. Βαρουφάκης τονίζει ότι το αποτέλεσμα των εν λόγω διαπραγματεύσεων μπορεί να σηματοδοτήσει μια γενιά, και να αποδειχθεί σημείο καμπής για την Ευρώπη και το πείραμα με τη νομισματική ένωση.
Όπως αναφέρει, οι αναλυτές των θεωριών παιγνίων βλέπουν τις διαπραγματεύσεις σαν να επρόκειτο για παιχνίδια που περιλαμβάνουν εγωιστές παίκτες. «Καθώς έχω περάσει πολλά χρόνια ως ακαδημαϊκός ερευνώντας τη θεωρία παιγνίων, ορισμένοι σχολιαστές βιάστηκαν να θεωρήσουν ότι ως ο νέος υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας θα προσπαθούσα να επινοήσω μπλόφες, στρατηγικές και εξωτερικές επιλογές, στην προσπάθειά μου να βελτιώσω την αδύναμη θέση μου. Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια», τονίζει.
Αν μη τι άλλο, προσθέτει, «το υπόβαθρό μου στη θεωρία παιγνίων με έχει πείσει ότι θα ήταν καθαρή τρέλα να σκεφτώ ότι οι τρέχουσες διαβουλεύσεις μεταξύ της Ελλάδας και των εταίρων μας ότι είναι ένα παιχνίδι διαπραγμάτευσης το οποίο θα κερδηθεί ή θα χαθεί μέσω μπλόφας και τακτικής υπεκφυγών.
Και συνεχίζει: «Το πρόβλημα με τη θεωρία παιγνίων, όπως εξηγούσα στους μαθητές μου, είναι ότι παίρνει ως δεδομένο τα κίνητρα των παικτών. Σε ένα πόκερ ή blackjack, αυτή η υπόθεση είναι μη προβληματική. Αλλά στις τρέχουσες διαβουλεύσεις μεταξύ των εταίρων μας και της νέας ελληνικής κυβέρνησης, το νόημα είναι να σφυρηλατηθούν νέα κίνητρα. Να διαμορφωθεί μια νέα νοοτροπία που υπερβαίνει τις εθνικές διαιρέσεις, διαλύει τις διακρίσεις μεταξύ πιστωτή-οφειλέτη προς όφελος μιας πανευρωπαϊκής στρατηγικής και τοποθετεί το ενιαίο ευρωπαϊκό καλό πάνω από μικροπολιτικές σκοπιμότητες, ένα δόγμα που αποδεικνύεται τοξικό εάν παγκοσμιοποιηθεί».
«Είμαι πεπεισμένος ότι έχουμε μόνο μία επιλογή: Να αποφύγουμε κάθε πειρασμό να αντιμετωπίσουμε αυτή την κρίσιμη στιγμή ως ένα πείραμα στρατηγικής, και αντ’ αυτού, να παρουσιάσουμε με ειλικρίνεια τα γεγονότα που αφορούν την κοινωνική οικονομία της Ελλάδας, να βάλουμε στο τραπέζι τις προτάσεις μας για να αναπτυχθεί ξανά η Ελλάδα, να εξηγήσουμε γιατί αυτά είναι προς το συμφέρον της Ευρώπης και να αποκαλύψουν τις κόκκινες γραμμές πέραν των οποίων η λογική και το καθήκον μας αποτρέπει να πάμε.
Η μεγάλη διαφορά μεταξύ αυτής της κυβέρνησης και των προηγούμενων ελληνικών κυβερνήσεων είναι διττή: Είμαστε αποφασισμένοι να συγκρουστούμε με τα ισχυρά κατεστημένα συμφέροντα προκειμένου να επανεκκινήσουμε την Ελλάδα και να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των εταίρων μας. Είμαστε επίσης αποφασισμένοι να μην απειλούμαστε ως αποικία χρέους η οποία θα πρέπει να υποστεί αυτό που πρέπει. Η αρχή της μεγαλύτερης λιτότητας για την οικονομία με τη μεγαλύτερη ύφεση θα ήταν περίεργο εάν δεν προκαλούσε τόση πολύ άσκοπη ταλαιπωρία.
Συχνά με ρωτούν: Κι αν ο μόνος τρόπος που μπορείτε να διασφαλίσετε κεφάλαια είναι να περάσετε τις κόκκινες γραμμές σας και να αποδεχθείτε μέτρα που θεωρείτε ότι είναι μέρος και όχι της λύσης; Πιστός στην αρχή ότι δεν έχω κανένα δικαίωμα να μπλοφάρω η απάντησή μου είναι: Οι γραμμές που έχουμε παρουσιάσει ως κόκκινες δεν θα περαστούν. Διαφορετικά, δεν θα είναι πραγματικά κόκκινες, αλλά απλώς μία μπλόφα».
