Για μια λέξη που τριγυρνάει στο στόμα όλων αυτό το διάστημα κάνει λόγο το Reuters μετά την αποκάλυψη του σχεδίου Βαρουφάκη για το χρέος, τονίζοντας ότι αυτή η λέξη είναι η «αφερεγγυότητα».

Όπως αναφέρει ο αρθρογράφος του Reuters Τζέιμς Σαφτ, βρισκόμενος σε μια στιγμή ειλικρίνειας, ο Γιάνης Βαρουφάκης παρομοίασε την Ελλάδα με ένα άνεργο που του προτείνουν να πληρώσει με την πιστωτική του κάρτα την υποθήκη του.

Και η ερώτησή του προς τη δημοσιογράφος του BBC ήταν «θα τον συμβουλεύατε να το κάνει; Να παίρνει δηλαδή δάνεια με την κάρτα του για να λύσει ένα θέμα που ουσιαστικά είναι το σοβαρό και άλυτο και έχει να κάνει με την αφερεγγυότητα; Αυτό είναι το πρόβλημα με την Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια. Αυτό που έκανε η Ευρώπη με την προηγούμενη κυβέρνηση είναι να επεκτείνει και να προσποιείται».

Να αντιμετωπίσεις όμως κατευθείαν το πρόβλημα, δεν είναι συνηθισμένο σημειώνει ο αρθρογράφος.Ο Σαφτ αναφέρεται σε ανάλυση του Γκούντραμ Γουλφ του Ινστιτούτου Brugel σύμφωνα με την οποία ο Βαρουφάκης έθεσε σε λειτουργία το ρολόι.

Σύμφωνα με την ανάλυση του Σαφτ η στρατηγική της προσποίησης είναι προφανώς άδικη για πολλούς συμμετέχοντες, αλλά πολλές φορές μπορεί να λειτουργήσει ως μέσο διατήρησης της οντότητας, εν προκειμένω της Ευρώπης.

Είναι χαρακτηριστικό πως το ίδιο συνέβη και με κορυφαίες τράπεζες των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της κρίσης. Το να  υποκρίνεσαι προϋποθέτει τη συμμετοχή και των δύο εταίρων: του πιστωτή και του οφειλέτη. Μόνο που στην περίπτωση της Ελλάδας τα πράγματα δεν είναι απλά από τη στιγμή που η αφερεγγυότητα έχει να κάνει με μια χώρα της Ευρωζώνης.

Η Γαλλία προτείνει για την περίπτωση της Ελλάδας επέκταση της αποπληρωμής με πολύ χαμηλό επιτόκιο. Την ίδια στιγμή, όμως, ο Βαρουφάκης λέει πως το σπιράλ του αποπληθωρισμού του χρέους και οι όροι που επιβλήθηκαν στην Ελλάδας, έκαναν αδύνατο για την Ελλάδα να αποπληρώσει το χρέος του. «Υπάρχει κάποια δίκιο σε αυτή τη θέση», σημειώνει ο Σαφτ.

Είναι προφανές, σημειώνει ο δημοσιογράφος, πως τα επιχειρήματα του Βαρουφάκη είναι ένα τέχνασμα για να φέρουν την άλλη πλευρά στο τραπέζι των συζητήσεων. Την ίδια στιγμή η ΕΚΤ παρίσταται στην… τελετή, λέγοντας πως τα χέρια της είναι δεμένα ως προς τη χρηματοδότηση των τραπεζών, από τη στιγμή που το υπάρχον πρόγραμμα της Ελλάδας λήγει στο τέλος Φεβρουαρίου.

«Έτσι έχουμε δυο πλευρές που η μια επιδιώκει να πιέσει την άλλη δημιουργώντας μια ψευδή αίσθηση επείγοντος για διαπραγμάτευση με την ελπίδα πως κάποιος από τους δύο θα υποχωρήσει. Στο μεταξύ κεφάλαια φεύγουν από την Ελλάδα με ότι αυτό σημαίνει για ένα πιθανό και απευκταίο bank run» γράφει.