Η στροφή στην αιολική ενέργεια και συνολικά στις ΑΠΕ προκύπτει από την αναδιάταξη της παραγωγής ενέργειας παγκοσμίως, ως μία πραγματικότητα που αφορά το περιβάλλον αλλά και τους δείκτες οικονομικής ανάπτυξης κάθε χώρας.

Στην Ελλάδα τα αιολικά πάρκα έχουν εισέλθει δυναμικά και έχουν μεταλλάξει το ενεργειακό τοπίο, όντας ένα από τα πιο σημαντικά όπλα που διαθέτουμε για την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής.

Το κατά πόσο όμως οι ανεμογεννήτριες φέρνουν και αντίστοιχα έσοδα στην ελληνική οικονομία, είναι κάτι που ορισμένοι το αμφισβητούν.

Μύθος 11: «Τα αιολικά πάρκα είναι εισαγόμενα και δεν δημιουργούν εγχώρια προστιθέμενη αξία»

Σημείο τριβής αποτελεί το αν τα αιολικά πάρκα δημιουργούν εγχώρια προστιθέμενη αξία, καθώς είναι αμιγώς εισαγόμενα προϊόντα.

«Ο μύθος αυτός στηρίζεται στο γεγονός ότι ο παραγωγικός εξοπλισμός των αιολικών πάρκων είναι εισαγόμενος» αναφέρει σε έντυπό της η ΕΛΕΤΑΕΝ (Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας).

Η ένωση θέλοντας να διαλύσει τις όποιες σκιές δημιουργεί η παραπάνω αιτίαση, ξεκαθαρίζει ότι περίπου το ένα τρίτο του κόστους επένδυσης και το μεγαλύτερο μέρος του λειτουργικού κόστους των πάρκων ξοδεύεται στην Ελλάδα.

Παρά λοιπόν το γεγονός ότι ο εξοπλισμός των αιολικών πάρκων δεν είναι ελληνικής προέλευσης, η ΕΛΕΤΑΕΝ σημειώνει ότι υπάρχουν κάποια σημαντικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η χώρα κερδίζει από αυτά:

  • Έως και 35% του κόστους επένδυσης κατά τη φάση της κατασκευής ξοδεύεται στην εγχώρια αγορά, όπως σε έργα υποδομής, ηλεκτρολογικά έργα, εξοπλισμούς, υπηρεσίες και πυλώνες. Αυτό το ποσοστό εγχώριας προστιθέμενης αξίας είναι υπερδιπλάσιο της αντίστοιχης αξίας που αφήνει ένας σύγχρονος σταθμός άνθρακα.
  • Πάνω από το 80% του κόστους λειτουργίας των αιολικών πάρκων ξοδεύεται στην Ελλάδα.
  • Πάνω από 70% του κόστους κατασκευής θα είναι η εγχώρια προστιθέμενη αξία για τα θαλάσσια αιολικά πάρκα, χάρη στα αυξημένα τοπικά έργα υποδομής.

Κρίσιμα μεγέθη οι ξένες επενδύσεις και η εξωστρέφεια

Ο εξαγωγικός χαρακτήρας ενός τομέα και τα πολλαπλασιαστικά οφέλη που προσφέρει στην εθνική οικονομία καθορίζονται από δύο παράγοντες: αν ελκύει άμεσες ξένες επενδύσεις και αν παράγει προϊόντα που εξάγονται, αναφέρει το έντυπο της ένωσης.

Στην περίπτωση της αιολικής ενέργειας στην Ελλάδα:

• Το 43% των εν λειτουργία αιολικών πάρκων κατέχονται από ξένους επενδυτές (στοιχεία τέλους 2019). Το ποσοστό είναι εντυπωσιακά υψηλό, γεγονός που σηματοδοτεί την υψηλή εξωστρέφεια του κλάδου, με όλα τα συνεπαγόμενα οφέλη.

• Το διαθέσιμο δυναμικό για παραγωγή πράσινης ενέργειας από αιολικά πάρκα και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) γενικότερα μπορεί να μετατρέψει την Ελλάδα σε εξαγωγό ηλεκτρισμού. Για αυτό απαιτείται ένα φιλόδοξο πρόγραμμα διεθνών διασυνδέσεων.

 

Διαβάστε επίσης

Μύθος 1ος: Δεν συγκρίνεται η απόδοση των ανεμογεννητριών με την απόδοση των θερμοηλεκτρικών σταθμών

Μύθος 2ος: Οι ανεμογεννήτριες παράγουν ακριβό ηλεκτρισμό

Μύθος 3ος: Οι ανεμογεννήτριες αυξάνουν το συνολικό κόστος για τον καταναλωτή

Μύθος 4ος: Οι ανεμογεννήτριες παράγουν ασταθή ηλεκτρισμό, δεν είναι αξιόπιστες και αυτό αυξάνει το κόστος

Μύθος 5ος: Η αιολική ενέργεια επιδοτείται υπερβολικά

Μύθος 6ος: «Το ΕΤΜΕΑΡ δεν είναι επιδότηση των αιολικών πάρκων που πληρώνουν οι καταναλωτές»

Μύθος 7ος: Τα αιολικά πάρκα έχουν υπερβολικά προνόμια που επιβαρύνουν τους καταναλωτές

Μύθος 8ος: «Τα ορυκτά καύσιμα είναι πιο φθηνά από την αιολική ενέργεια και δεν επιδοτούνται»

Μύθος 9ος: «Τα αιολικά πάρκα δεν προσφέρουν τίποτα στις τοπικές κοινωνίες»

Μύθος 10ος: «Η αιολική ενέργεια δεν δημιουργεί θέσεις εργασίας»