Ανεξαρτήτως του σκοπού του δράστη για την απόκρυψη φορολογητέας ύλης, στοιχειοθετείται πλέον το έγκλημα της φοροδιαφυγής.
Με απόφαση (285/2012) του Αρείου Πάγου αποσαφηνίζεται ότι για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της φοροδιαφυγής απαιτείται η έκδοση από το δράστη πλαστών ή εικονικών φορολογικών στοιχείων ή η αποδοχή εικονικών φορολογικών στοιχείων και η γνώση έστω και με την έννοια της αμφιβολίας, της πλαστότητας ή της εικονικότητας των φορολογικών στοιχείων και η θέληση ή αποδοχή του δράστη να προβεί στην έκδοση των πλαστών ή εικονικών φορολογικών στοιχείων ή να αποδεχθεί εικονικά φορολογικά στοιχεία.
Όπως τονίζεται στη σχετική απόφαση δεν απαιτείται πλέον σκοπός του δράστη για την απόκρυψη φορολογητέας ύλης, ως πρόσθετο στοιχείο για τη θεμελίωση του εγκλήματος της φοροδιαφυγής, σε αντίθεση προς το ν. 1591/1986 που απαιτούσε για την υποκειμενική θεμελίωση του αδικήματος, πλην του βασικού δόλου, αναφορικά με τα στοιχεία της αντικειμενικής του υποστάσεως, και σκοπό του δράστη να αποκρύψει τη φορολογητέα ύλη.
