Ο επιμερισμός των κινδύνων στον τραπεζικό τομέα θα ενισχύσει την οικονομία της Ευρωζώνης αλλά δεν θα σημάνει μόνιμες μεταφορές πόρων σε χώρες με λιγότερο σταθερές τράπεζες, δήλωσε ο Πρόεδρος του Eurogroup, Μάριο Σεντένο, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, επιδιώκοντας να κατευνάσει τις ανησυχίες των πλουσιότερων χωρών της ΕΕ.
Ο Σεντένο είπε σήμερα στους ευρωβουλευτές που μετέχουν στην Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου ότι η Ευρωζώνη χρειάζεται ένα κοινό σύστημα ασφάλισης των τραπεζικών καταθέσεων στο πλαίσιο της τραπεζικής ένωσής της. «Η ύπαρξη ενός τέτοιου συστήματος θα βελτιώσει την προστασία των αποταμιευτών, μειώνοντας τον κίνδυνο μαζικών αναλήψεων καταθέσεων σε χώρα της Ευρωζώνης», σημείωσε.
Η τραπεζική ένωση εντάσσεται στο σχέδιο μεγαλύτερης ενοποίησης των 19 χωρών της Ευρωζώνης για την αποτροπή μίας μελλοντικής οικονομικής κρίσης. Οι υπουργοί Οικονομικών συζητούν το θέμα επί μήνες για να προετοιμάσουν τις αποφάσεις των ηγετών της ΕΕ που αναμένονται τον Ιούνιο. Η Γερμανία, η Αυστρία, η Ολλανδία και η Φινλανδία είναι επιφυλακτικές όσον αφορά στην καθιέρωση ενός τέτοιου συστήματος γρήγορα, επειδή ανησυχούν για το υψηλό ποσοστό «κόκκινων» δανείων σε ορισμένες χώρες, που αποτελούν συνήθως κατάλοιπο της τελευταίας χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Ορισμένες χώρες φοβούνται ότι, αν καθιερωνόταν σήμερα, το πανευρωπαϊκό σύστημα ασφάλισης καταθέσεων θα μπορούσε να οδηγήσει τους αποταμιευτές των χωρών με πιο σταθερές τράπεζες να διασώζουν τους καταναλωτές σε χώρες με πιο εύθραυστες τράπεζες. Ο Σεντένο, όμως, τόνισε ότι αυτό δεν θα συμβεί. «Θέλω να είμαι πολύ ξεκάθαρος ως προς αυτό. Πρώτον, κανείς δεν ζητά μεταβιβαστικές πληρωμές. Κανείς δεν προσβλέπει στη δημιουργία ενός συστήματος, το οποίο θα μπορούν να εκμεταλλεύονται κάποιοι που θέλουν να βολευθούν», είπε.
Εκτός από την ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης, ο Σεντένο τόνισε την ανάγκη να γίνει δυνατή μία πιο ελεύθερη ροή κεφαλαίων στην Ευρωζώνη, σε αυτόπου η ΕΕ αποκαλεί ένας κεφαλαιαγορών. Ο στόχος είναι να γίνουν οι εταιρείες της ΕΕ λιγότερο εξαρτημένες από τον δανεισμό τους από εγχώριες τράπεζες και να τους επιτρέψει να χρηματοδοτούνται από διάφορες πηγές κεφαλαίων στην ΕΕ, όπως μπορούν οι αμερικανικές επιχειρήσεις στις ΗΠΑ. Αναφέροντας παραδείγματα, ο Σεντένο είπε ότι αυτό έχει να κάνει με το να γίνει πιο εύκολο σε μία νεοφυή φινλανδική εταιρεία να βρει χρηματοδότηση στη Γαλλία, για έναν Ιρλανδό συνταξιούχο να τοποθετεί τις αποταμιεύσεις του στη Γερμανία ή για μία μεσαίου μεγέθους ισπανική εταιρεία να αντλεί κεφάλαια στην Ολλανδία.
