Μόνο ανησυχίες μπορεί να προκαλέσει εκτενές ρεπορτάζ στο εβδομαδιαίο γερμανικό περιοδικό Spiegel με τίτλο «Αναμέτρηση τα μεσάνυχτα» και υπότιτλο «Ο επικεφαλής της Deutsche Bank επικρίνει τους πολιτικούς, το Βερολίνο επικρίνει το Παρίσι, ο Βορράς το Νότο – ο κόσμος προσδοκεί από την επόμενη Σύνοδο της ΕΕ ένα απελευθερωτικό χτύπημα, ωστόσο οι Ευρωπαίοι είναι βαθιά διχασμένοι. Θα αναλάβει τελικά η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ την ηγεσία;».

Το γερμανικό περιοδικό δε θεωρεί σύμπτωση το γεγονός ότι «οι σημαντικότερες συναντήσεις της επόμενης εβδομάδας θα πραγματοποιηθούν εντός του Σαββατοκύριακου» από φόβο για τις ενδεχόμενες αντιδράσεις των επενδυτών.

Σε αυτή την άποψη, τονίζει το Spiegel, συγκλίνει και ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ. Ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο αυξημένες οι προσδοκίες από μια σύνοδο της ΕΕ και ποτέ άλλοτε οι Ευρωπαίοι δεν ήταν τόσο διχασμένοι.

Στο μεταξύ η κρίση εμπιστοσύνης μεταπηδά και στις τράπεζες. Ήδη την προηγούμενη εβδομάδα ο πρόεδρος της Deutsche Bank Γιόζεφ Άκερμαν εξέφρασε την αντίθεσή του στην αναγκαστική κεφαλαιοποίηση των μεγάλων ευρωπαϊκών τραπεζών, καθώς η επικείμενη «συμφωνία» αποτελεί την τελευταία μάχη του στην ηγεσία της μεγαλύτερης τράπεζας της Γερμανίας.

«Το αποτέλεσμα είναι ανοιχτό: Μπορεί η Ελλάδα να υπολογίζει σε μια μερική απομείωση του χρέους της; Αν πετύχει, θα προστατευτούν οι άλλες υποψήφιες προς χρεοκοπία χώρες από τη μετάδοση; Πώς μπορεί να εμποδιστεί η κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος, όταν τα ελληνικά κρατικά ομόλογα στην πραγματικότητα υποτιμηθούν μαζικά;», αναρωτιέται το Spiegel.

Εν μέσω αυτών των ερωτημάτων έχει διαμορφωθεί μια ομάδα χωρών που ζητούν ένα ριζικό «κούρεμα» χρέους για την Ελλάδα, καθώς γενικευμένη σχεδόν είναι πλέον η πεποίθηση ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να μειώσει το υψηλό της χρέος.

Ωστόσο η αντίσταση για τη συμμετοχή σε ένα ενδεχόμενο «κούρεμα» προέρχεται κυρίως από το Παρίσι, καθώς ορισμένες γαλλικές τράπεζες έχουν δανείσει εξαιρετικά πολλά χρήματα σε χώρες όπως η Ελλάδα, η Ισπανία ή η Ιταλία.

Ο γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί φοβάται ακόμη και την κατάρρευση του γαλλικού τραπεζικού συστήματος.

Για το λόγο αυτό και οι διασώστες της ευρωζώνης θέλουν να προετοιμάσουν τις τράπεζες με φρέσκο χρήμα για ένα μεγαλύτερο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους.

Ωστόσο, αν προωθηθεί μεγαλύτερο «κούρεμα», οι επενδυτές θα στρέψουν την προσοχή τους στην πιστοληπτική ικανότητα χωρών όπως η Ιταλία ή η Πορτογαλία.

Οι τράπεζες από την πλευρά τους είναι αντίθετες. Χαρακτηριστικά ο κ. Άκερμαν έμμεσα αμφισβήτησε την ικανότητα των πολιτικών να επιλύσουν με μόνιμο τρόπο την κρίση, ενώ θεώρησε τις ιδέες για μια ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ως «αντιπαραγωγικές». Όπως μάλιστα επεσήμανε το κλειδί στην επίλυση του προβλήματος βρίσκεται αποκλειστικά και μόνο στις κυβερνήσεις και όχι στις τράπεζες.

Στο μεταξύ προκύπτει το ερώτημα υπό ποιες προϋποθέσεις θα μπορεί ο EFSF να επαναγοράζει μελλοντικά κρατικά ομόλογα. Το Βερολίνο θέλει επαναγορά μέσω του μηχανισμού μόνο για τα ομόλογα των χωρών, για τις οποίες έχει ήδη αποφασιστεί ένα πρόγραμμα βοήθειας.

Η Γαλλία από την πλευρά της επιμένει σε επέκταση, έχοντας και την υποστήριξη του κ. Γιούνκερ.

Και έρχεται η σειρά της κ. Μέρκελ. Μέχρι τώρα η καγκελάριος δεν έχει λάβει συγκεκριμένη θέση για το «κούρεμα».

Ήδη προειδοποίησε για «περιπέτειες» και δεν απέκλεισε πλέον την προηγούμενη εβδομάδα μία «συντεταγμένη χρεοκοπία» της Ελλάδας. Στο μεταξύ περιμένει την έκθεση της τρόικας και τα αποτελέσματα των στρες τεστ των ευρωπαϊκών τραπεζών. Τότε, η κ. Μέρκελ θα πρέπει να αποφασίσει οριστικά για το αν θα δώσει ένα σήμα προς τις αγορές.