«Είναι δημοφιλής στην Ελλάδα. Αν καταφέρει να μιλήσει για νίκη μέσα στην ήττα, μπορεί να τα καταφέρει», γράφει για τον Αλέξη Τσίπρα ο Mark Mazower στους Financial Times.
«Ο Αλέξης Τσίπρας απέτυχε. Η Ελλάδα απομονώθηκε περισσότερο από ποτέ και το πανευρωπαϊκό μέτωπο κατά της λιτότητας που υποσχέθηκε προεκλογικά απέτυχε να υλοποιηθεί. Πέντε μήνες διαπραγματεύσεων δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα που να ταιριάζει με τη ριζοσπαστική ρητορική που έστειλε τον ίδιο και το κόμμα του στην εξουσία.
Αλλά η αποτυχία δεν είναι μόνο του Έλληνα πρωθυπουργού. Οι προκάτοχοί του απέτυχαν επίσης, παραλείποντας σε κάθε φάση να πουν στους ψηφοφόρους τους την πραγματική ιστορία όταν ήταν στην αντιπολίτευση και υφιστάμενοι της συνέπειας όταν βρέθηκαν στην εξουσία.
Ο Mazower συγκρίνει την Ελλάδα με την Ιρλανδία, την Πορτογαλόα και την Ισπανία και υπογραμμίζει την «επίμονη προτίμηση της ελληνικής πολιτικής τάξης να θέτει το βραχυπρόθεσμο κομματικό όφελος πάνω από το εθνικό συμφέρον.
Με τις ελληνικές τράπεζες να βρίσκονται «σε τεχνική υποστήριξη» τα γεγονότα οδηγούν σε λύση και όχι στην κατεύθυνση που ήλπιζε η Ελλάδα. Ο Τσίπρας ακόμα λέει πως είναι αισιόδοξος αλλά η στήριξή του μέσα στο κόμμα του δεν είναι πολύ ισχυρή. Μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, οι λεπτομέρειες της πρότασης των δανειστών έγιναν δεκτές με φόβο- και όχι μόνο από τους ριζοσπάστες του κόμματος.
«Ο χρόνος ίσως ήταν κάποτε με την πλευρά της Ελλάδας. Αλλά, χάνοντάς αυτή την πολυτέλεια εδώ και εβδομάδες, η ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίζει τώρα μια επείγουσα κατάσταση. Η τελευταία ελπίδα του κ. Τσίπρα στηρίζεται στη γεωπολιτική- την εκμετάλλευση των φόβων της Δύσης για την ώθηση της Ελλάδας στην τροχιά επιρροής του Πούτιν. Αλλά κι αυτοί οι φόβοι έχουν τα όριά τους», λέει ο αρθρογράφος.
Οι πιθανότητες φαίνεται να είναι δυστυχώς με την πλευρά της εξόδου της Ελλάδας. Αυτό είναι καταστροφικό για την Ελλάδα και δαπανηρό για την υπόλοιπη Ευρώπη. Υπάρχει εναλλακτική αλλά εναπόκειται στη μικρή πιθανότητα ο Έλληνας πρωθυπουργός να επιλέξει τη χώρα του έναντι του κόμματός του.
«Μπορεί ο κ. Τσίπρας να αλλάξει ρόλο από ριζοσπάστης μαθητής σε εθνική πολιτική προσωπικότητα;», διερωτάται.
Οι οιωνοί είναι κακοί- και τα ασήμαντα αποτελέσματα από τη διαπραγματευτική του στρατηγική μέχρι τώρα έχουν δυσκολέψει ακόμα την υπόθεση- αλλά τα πράγματα δεν είναι αδύνατα. Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ελληνικό κομματικό σύστημα είναι και τα δύο ρευστά. Η εσωκομματική αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ στο νέο πακέτο είναι αληθινή αλλά το εκλογικό σώμα στη χώρα παραμένει – μέχρι στιγμής- υπέρ του ευρώ. Το ΠΑΣΟΚ που κάποτε κυριαρχούσε έχει αφήσει έδαφος στον κ. Τσίπρα μέσα στη χώρα.
Παρά όλα αυτά που συμβαίνουν, ο Αλέξης Τσίπρας παραμένει δημοφιλής στη χώρα. Αν μπορεί να μιλήσει για νίκη μέσα στην ήττα, να παρουσιάσει τη συμφωνία με τους πιστωτές ως δική του και να πάει σε εκλογές βασιζόμενος σε κεντροαριστερή πλατφόρμα το φθινόπωρο με την πραγματική προοπτική κουρέματος του χρέους, μπορεί να τα καταφέρει. Εκείνοι μέσα στο κόμμα του που ελπίζουν να χτίσουν σοσιαλισμό μέσω της επιστροφής στη δραχμή θα περιθωριοποιηθούν και η Ελλάδα μπορεί να καταφέρει να παραμείνει στην ευρωζώνη, όπως ακόμα θέλει η πλειοψηφία. Αυτό θα δώσει στον ελληνικό μια αναγκαία ανάπαυση από την ψυχολογική δοκιμασία της ατελείωτης κρίσης και θα τους δώσει χρόνο να σταθεροποιήσουν και να ενισχύσουν τους ρημαγμένους πολιτικούς θεσμούς στη χώρα.
«Σε τέτοια λεπτά ενδεχόμενα κρέμεται τώρα το μέλλον της Ελλάδας και πιθανόν και του ίδιου του ευρώ», καταλήγει.
