Τα μάτια της ήταν θλιμμένα. Εκείνη τον περίμενε, αλλά το αφεντικό της δεν έλεγε να εμφανιστεί. Παρόλα αυτά, η σκυλίτσα καθόταν κάθε μέρα επί σχεδόν δύο χρόνια στο ίδιο σημείο, στη ρεσεψιόν, και δεν έκανε βήμα μέχρι να βραδιάσει.
Ήθελε να δει τον κύριο της να έρχεται. Η Μάσα περίμενε να δει το αφεντικό της να βγαίνει από την πόρτα που τον είχε δει τελευταία φορά να μπαίνει στο κτίριο πριν μια διετία. Ήταν στο νοσοκομείο της επαρχίας Novosibirsk στη Σιβηρία. Καθόταν καρτερικά και ανέμενε κάθε μέρα. Κάποια στιγμή, όταν νύχτωνε, έφευγε, αλλά την επόμενη μέρα τα ξημερώματα εμφανιζόταν πάλι και κοιτούσε την πόρτα.
Μάταια όμως. Ο άνδρας που ήταν ο ιδιοκτήτης της Μάσα είχε πεθάνει περισσότερο από ένα χρόνο πριν. Είχε νοσηλευτεί στο ίδρυμα για πολλούς μήνες και τελικά είχε αποβιώσει. Αλλά ο σκύλος δεν ήθελε να το αντιληφθεί πως δε θα εμφανιζόταν ποτέ ξανά. Καθόταν εκεί και περίμενε και έγινε κεντρικό θέμα σε ρεπορτάζ ρωσικών δικτύων. Οι γιατροί και ολόκληρο το νοσηλευτικό προσωπικό είχαν αγαπήσει τη Μάσα. Άλλωστε, την έβλεπε κάθε μέρα, από τη στιγμή που το αφεντικό της μπήκε στο νοσοκομείο, να έρχεται και να τον περιμένει να τον δει. Ήταν ο μόνος τακτικός επισκέπτης σε ολόκληρο το νοσοκομείο, όπως ανέφεραν νοσοκόμες.
«Έβλεπες τα μάτια της, που ήταν θλιμμένα και στεναχωριόσουν. Δεν υπήρχε κάτι που να μπορούσαμε να κάνουμε για να αισθανθεί καλύτερα. Η μόνη μας ελπίδα είναι να βρει κάποια στιγμή άλλον ιδιοκτήτη. Κάποια στιγμή -και ελπίζω αυτό να συμβεί σύντομα- η Μάσα θα μπορέσει να εμπιστευτεί κάποιον πάλι και να γίνει ευτυχισμένη», τόνισε ο αρχίατρος του νοσοκομείου, Βλαντιμίρ Μπεσπάλοβ.
Μια νοσοκόμα εξήγησε ότι μια οικογένεια θέλησε να υιοθετήσει τη Μάσα, την πήρε στο σπίτι της, αλλά την ίδια νύχτα η σκυλίτσα εξαφανίστηκε, ώσπου τη βρήκαν μετά από λίγη ώρα στο νοσοκομείο να κάθεται πάλι στο ίδιο σημείο και να μην κουνιέται ολόκληρη την επόμενη μέρα.
