Επιστήμονες κατάφεραν να «ξεκλειδώσουν» το πλήρες DNA της κόκκινης καυτερής πιπεριάς, ανοίγοντας το δρόμο για βελτίωση των ιδιοτήτων του φυτού αλλά και της συγγενικής ντομάτας.
Πίσω από την έρευνα που οδήγησε στην αποκωδικοποίηση του γονιδιώματος βρίσκεται μια ομάδα νοτιοκορεατών και αμερικανών επιστημόνων.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Σεουνγκίλ Κιμ του Εθνικού Πανεπιστημίου της Σεούλ, κατάφεραν να βρουν το γενετικό μυστικό της καψαϊκίνης. Η σύγκριση του γονιδιώματος της πιπεριάς και της ντομάτας αποκάλυψε πως το γονίδιο που είναι υπεύθυνο για την καυτερή καψαϊκίνη, υπάρχει και στα δύο φυτά, όμως η ντομάτα φέρει τέσσερα μη λειτουργικά αντίγραφα του εν λόγω γονιδίου.
Αντίθετα, η πιπεριά διαθέτει επτά μη λειτουργικά αντίγραφα και ένα λειτουργικό αντίγραφο του γονιδίου της καψαϊκίνης και αυτό είναι που κάνει όλη τη διαφορά, όσον αφορά την καυτερή γεύση της πιπεριάς.
Η ανάγνωση του DNA της πιπεριάς μπορεί να βοηθήσει τόσο τους επιστήμονες, όσο και τους καλλιεργητές, να βελτιώσουν τις ιδιότητές της, κάνοντάς την ακόμα πιο καυτερή, πιο θρεπτική και πιο θεραπευτική.
Με δεδομένο μάλιστα ότι η κόκκινη πιπεριά θεωρείται «ξαδέλφη» της ντομάτας, ένας από τους ερευνητές εξέφρασε την αισιοδοξία του ότι στο μέλλον θα καταστεί εφικτό οι γενετιστές να ενεργοποιήσουν ένα από τα ανενεργά γονίδια της ντομάτας, επιτρέποντάς στο φυτό της να παράγει την χημική ουσία καψαϊκίνη, έτσι ώστε το νέο υβριδικό φυτό να βγάζει καρπό έτοιμο για σάλτσα κέτσαπ!
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι στην περίπτωση του φυτού της πιπεριάς, το μοναδικό αυτό γονίδιο που ρυθμίζει τη δημιουργία της καψαϊκίνης, προέκυψε κάποια στιγμή πριν από εκατομμύρια χρόνια, μετά από διαδοχικές μεταλλάξεις του DNA της κατά την αντιγραφή του. Είναι πιθανό ότι, από εξελικτική σκοπιά, το συγκεκριμένο γονίδιο προστάτευσε το φυτό, καθώς έκανε τους σπόρους του πολύ καυτερούς για τα δόντια των ζώων.