Ζώα από περισσότερα από εβδομήντα είδη- ανάμεσά τους λιοντάρια, ρινόκεροι και αρκούδες- έχουν πέσει νεκρά από τα όπλα δύο γυναικών που έχουν για χόμπι τους το κυνήγι, προκαλώντας την οργή τόσο εκείνων που αντιδρούν στον φόνο ζώων για ψυχαγωγία όσο και ανδρών κυνηγών που πιστεύουν πως το εν λόγω «σπορ» απευθύνεται μόνο σε όσους… φορούν παντελόνια.
Η 36χρονη Olivia Nalos Opre και η 39χρονη Mindy Arthurs ισχυρίζονται πως είναι λάτρεις των ζώων και πως η δράση τους ωφελεί την προστασία τους!
«Μπορείς να είσαι κυνηγός και να συμβάλεις στη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος ταυτόχρονα. Οι άνθρωποι νομίζουν πως απλά σκοτώνεις αλλά αν δεν χειριστείς σωστά ένα κοπάδι μπορεί να χαθεί ολόκληρο», λέει στη Daily Mail η Arthurs από την Arizona.
Η 39χρονη κυνηγά από το 2008 και πρώτο θύμα της ήταν μια μαύρη αρκούδα που έπεσε νεκρή μόνο με έναν πυροβολισμό.
Μετά από το καταπληκτικό αυτό «επίτευγμα», η γυναίκα ένιωσε να «φλέγεται» και κατάλαβε αμέσως πως ήθελε το κυνήγι να είναι μέρος της ζωής της δικής της και των δύο γιων της , του 14χρονου Alec και του 11χρονου Owen. Δεν αποτελεί λοιπόν έκπληξη που και ο 11χρονος φωτογραφήθηκε με το πρώτο του θύμα, χαμογελαστός δίπλα στο κουφάρι του λιονταριού του βουνού που είχε μόλις σκοτώσει.
Η Arthurs χρησιμοποιεί τουφέκι αλλά και τόξο με βέλη και κυνηγά κυρίως στις ΗΠΑ και κυρίως με το τόξο γιατί το νιώθει πιο «προσωπική υπόθεση».
«Απολαμβάνω την πρόκληση», λέει. «Ξέρω το ‘βραβείο’ που κυνηγώ και ο ενθουσιασμός πάει μαζί με το κυνήγι αυτό. Νιώθεις τόσο σεβασμό προς ένα ζώο που έχεις σκοτώσει, νιώθεις κάτι να σε συνδέει με το ζώο, μια πολύ δυνατή σύνδεση.
Στόχος της Arthurs είναι πλέον να στεφθεί Extreme Huntress 2013. Ο διαγωνισμός διοργανώνεται από την Opre, η οποία κυνηγά από τα 16 της και είχε συμμετάσχει και σε διαγωνισμό ομορφιάς.
Έχει σκοτώσει περισσότερα από 65 είδη, έχει κυνηγήσει σε οκτώ χώρες στην Αφρική και μεταξύ των άλλων «τροπαίων» της είναι ένας ιπποπόταμος, ένας αφρικανικός βούβαλος και ένας μαύρος ρινόκερος.
Αλλά το πιο «αξιομνημόνευτο» κυνήγι της, όπως λέει, ήταν όταν σκότωσε ένα αρσενικό λιοντάρι στο Μπενίν της δυτικής Αφρικής. «Δεν το είχα προγραμματίσει», λέει, «αλλά έπεσα πάνω σε ένα λιοντάρι και ο επαγγελματίας κυνηγός μέσα μου εξέφρασε την ανάγκη να αντιδράσει. Έβαλα το τουφέκι στον ώμο μου και έριξα αλλά αστόχησα και το λιοντάρι άρχισε να τρέχει στο δάσος. Τότε ένα κοπάδι εξαγριωμένων ελεφάντων άρχισε να έρχεται κατά πάνω μας, αυτό έκανε το λιοντάρι να κοντοσταθεί κι εγώ είχα την ευκαιρία να ξαναρίξω. Το χτύπησα, ήταν μια εξαιρετική βολή αλλά οι ελέφαντες πλησίαζαν κι έπρεπε κάτι να κάνουμε οπότε αρχίσαμε να πυροβολούμε στον αέρα και το έδαφος για να τους προειδοποιήσουμε. Κυνηγήσαμε το τραυματισμένο λιοντάρι κι αυτό πετάχτηκε από το δάσος εναντίον μου. Πυροβόλησα και ξαναόπλισα, ξανά και ξανά. Πέθανε πάνω στα πόδια μου.
Ήμουν η πρώτη γυναίκα που σκότωνε λιοντάρι στη χώρα και οι εορτασμοί ήταν απίστευτοι. Είχε πολύ μεγάλη σημασία για τους χωρικούς γιατί τα κοπάδια τους είχαν μπει στο στόχαστρο αυτού του τέρατος. Ήταν το κυνήγι που διαμόρφωσε το ποια είμαι», αφηγείται η Opre. Εκτός από τις φωτογραφίες της με νεκρά ζώα ποζάρει και δίπλα σε έναν λευκό ρινόκερο, στην Αφρική, τον οποίο για αλλαγή δεν σκότωσε αλλά απλά νάρκωσε, προκειμένου να φωτογραφηθεί μαζί του.
Οι δύο γυναίκες ασχολούνται επίσης με την ταρίχευση και έχουν ολόκληρα δωμάτια γεμάτα με τα ασώματα τρόπαιά τους…
Παρά την κριτική που δέχονται, η Arthurs λέει πως δεν κάνει τίποτα κακό και πως προσφέρει το κρέας από τα θηράματά της σε τράπεζες τροφίμων ενώ η Opre λέει πως δίνει το κρέας στους ντόπιους.
«Η άγρια ζωή αφθονεί επειδή οι κυνηγοί ρίχνουν χρήμα στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος», υποστηρίζει. «Σε άλλες ηπείρους όπως στην Αφρική βοηθάμε σε γεωτρήσεις για να έχουν νερό οι ντόπιοι και τα ζώα. Βοηθάμε να χτιστούν σχολεία και ιατρικές εγκαταστάσεις. Δημιουργούμε θέσεις εργασίες για εμπόρους και βυρσοδέψες. Ως κυνηγοί προσφέρουμε στους ντόπιους την πρωτεΐνη που δεν θα είχαν αλλιώς. Τίποτα δεν πάει χαμένο, όλα επιστρέφουν στον κύκλο της ζωής. Μπορείς να πας για φωτογραφικό σαφάρι στην Αφρική γα 6.000 δολάρια ή να πας σε κυνηγετική αποστολή για 125.000 δολάρια, ποιο προσφέρει πιο πολλά στην τοπική οικονομία; Θεωρώ πως είμαι ο πιο σημαντικός φύλακας του φυσικού περιβάλλοντος. Οι κυνηγοί επιστρέφουν πολλά στην άγρια ζωή σε όλο τον κόσμο και διασφαλίζουν πως οι επόμενες γενιές θα βιώσουν αυτά που βίωσαν και οι πρόγονοί μας».
