Ο «Αυστραλοπίθηκος σεντίμπα» που ζούσε πριν από 2 εκατομμύρια χρόνια έτρωγε φλούδες δέντρων και φύλλα, όπως σημειώνουν ερευνητές με βάση την ανάλυση των απολιθωμένων υπολειμμάτων τροφών που βρέθηκαν στα δόντια του.

Έκπληξη προκάλεσε στους επιστήμονες η διατροφή, καθώς πίστευαν ότι οι πρόγονοί μας εκείνη την εποχή τρέφονταν με πιο μαλακές τροφές, όπως χορτάρια, θάμνους και φρούτα.

Οι ερευνητές από την Ευρώπη, τις ΗΠΑ, την Αφρική και την Αυστραλία, με επικεφαλής την καθηγήτρια Αμάντα Χένρι του γερμανικού Ινστιτούτου Εξελικτικής Ανθρωπολογίας Μαξ Πλανκ της Λειψίας, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό «Nature», σύμφωνα με το ΒBC, το Γαλλικό Πρακτορείο και το «Science», ανέφεραν ότι η δίαιτα του συγκεκριμένου προγόνου διαφέρει σαφώς από τους άλλους ανθρωπίδες, γεγονός που δείχνει ότι υπήρχε μία εξελικτική διαδικασία στο θέμα της διατροφής.

Οι παλαιοανθρωπολόγοι πιστεύουν ότι οι ανθρωπίδες εκείνης της εποχής αναζητούσαν διάφορα στιλ ζωής και διαφορετικά ενδιαιτήματα. Κάθε προανθρώπινο είδος είχε βρει τη δική του οικολογική «γωνιά», εωσότου εμφανίστηκε ο «όρθιος άνθρωπος» (Homo erectus), ο οποίος εξαπλώθηκε από την Αφρική σε διάφορα μέρη του κόσμου και τελικά έδωσε τη θέση του στον σύγχρονο «σοφό άνθρωπο» (Homo sapiens).

Τα πρώτα απολιθώματα του εν λόγω Αυστραλοπίθηκου είχαν ανακαλυφθεί το 2008 στη Νότια Αφρική και είχαν τότε θεωρηθεί σημαντική ανακάλυψη. Τώρα η νέα έρευνα, που μελέτησε την απολιθωμένη φυτική ύλη (τους λεγόμενους φυτόλιθους) που είχε παγιδευτεί στα δόντια δύο ατόμων του είδους αυτού, δείχνει ότι ο συγκεκριμένος πιθηκοειδής πρόγονός μας έτρωγε ό,τι έβρισκε στο δάσος, από φρούτα και φύλλα μέχρι τον φλοιό και το ξύλο των δέντρων. Μερικοί σημερινοί πίθηκοι, όπως οι χιμπατζήδες της αφρικανικής σαβάνας, καταφεύγουν κατά καιρούς σε αυτή τη σκληρή φυτική τροφή, όπως και άλλα ζώα.

Οι «Αυστραλοπίθηκοι σεντίμπα» (ένα είδος που ανήκει σε ένα από τα ευρύτερα γένη ανθρωπιδών, τους Αυστραλοπίθηκους) περπατούσαν στα δύο πόδια τους και όχι στα τέσσερα, αλλά επίσης περνούσαν αρκετό καιρό σκαρφαλωμένοι πάνω στα δέντρα για λόγους προστασίας και εύρεσης τροφής. Ήταν κοντοί, είχαν μακριά χέρια και πολύ μικρό εγκέφαλο, αλλά θεωρείται σίγουρο ότι αποτελούσαν συγγενείς μας.