Μιλώντας για εντελώς παράξενα ζώα, δύσκολα θα βρεις κάτι πιο αποκρουστικό από το πιθηκοειδές αυτό της Μαδαγασκάρης με τα δόντια τρωκτικού που δεν σταματούν ποτέ να μεγαλώνουν και το ανατριχιαστικό μεσαίο δάχτυλό του.
Πώς να μην το τρέμουν οι ντόπιοι και να το περιβάλουν με θρύλους και δεισιδαιμονίες, πιστεύοντας πως είναι το πνεύμα του κακού, ο ίδιος ο Διάολος μεταμορφωμένος!
Μόνο που το άι-άι (Daubentonia madagascariensis) δεν είναι τόσο μοχθηρό όσο το θέλει ο μύθος. Είναι ένα μικρό παμφάγο θηλαστικό που ανήκει τους λεμούριους και ζει αποκλειστικά στη Μαδαγασκάρη για καμιά εικοσαριά χρόνια, μόνο που δεν μοιάζει καθόλου με τους συγγενείς του, τα πρωτεύοντα.
Κι όμως, είναι πολύ πιο κοντά στους χιμπαντζήδες, τους πιθήκους και τους ανθρώπους τελικά απ’ όσο θα θέλαμε να πιστέψουμε.
Σκουρόχρωμα (σκούρο καφέ ή μαύρο), έχουν μια φουντωτή ουρά μεγαλύτερη από το σώμα τους και μοιάζουν σαν να έχουν ξεπηδήσει από νυχτερινό εφιάλτη με τα πελώρια μάτια τους κι αυτά τα δάχτυλα που συναντάμε σε αναπαραστάσεις πλασμάτων της Κόλασης.
Περνούν τη ζωή τους στα δέντρα των τροπικών δασών του αφρικανικού νησιού και σπανίως κατεβαίνουν στο έδαφος. Είναι βλέπετε νυκτόβια, κάτι που δίνει το κατιτίς παραπάνω στη ζοφερή φήμη τους ως πνεύματα του κακού.
Όσο για το περιβόητο δάχτυλό τους, δεν είναι παρά ένα ιδιαίτερο εργαλείο τροφής. Με αυτό βλέπετε χτυπούν τους κορμούς των δέντρων και αφουγκράζονται για ζωή στο εσωτερικό, κάμπιες και νύμφες εντόμων που κατοικούν μέσα στα δέντρα. Και με το ίδιο μάλιστα δάχτυλο, που είναι σαν άγκιστρο, «ψαρεύουν» το έδεσμα μέσα από τον κορμό, με μια αποτελεσματικότητα που τρομάζει κι αυτή με τη σειρά της.
Με το ίδιο δάχτυλο καθαρίζει τη φλούδα των φρούτων ή κάνει τρύπες στις καρύδες, με τις οποίες συμπληρώνει την ευέλικτη διατροφή του.
Μόνο που οι γηγενείς της Μαδαγασκάρης το θεωρούσαν πάντα κακό οιωνό, γι’ αυτό και τα σκότωναν συνήθως άμα τη εμφανίσει. Το παραδοσιακά λυσσαλέο κυνήγι του, αλλά και οι πιο πρόσφατες καταστροφές των φυσικών του βιοτόπων, το έχουν μετατρέψει πια σε είδος υψηλού κινδύνου. Και παρά τους γνωστούς θηρευτές του δάσους που το έχουν πάντα στο στόχαστρο, κανείς δεν ξεπάστρεψε περισσότερο τα άι-άι από μας τους ανθρώπους.
Σήμερα ο αλλοτινός δαίμονας του δάσους είναι είδος υπό προστασία και ο νόμος είναι ιδιαιτέρως αυστηρός μπας και σωθεί ο μικρός αυτός εφιάλτης…
