Τα καλά νέα έρχονται από την Πάρνηθα τέσσερα χρόνια μετά τη φοβερή οικολογική καταστροφή που έκανε φτωχότερο όλο το Λεκανοπέδιο, υποβαθμίζοντας περαιτέρω τη ζωή των κατοίκων, κατά κυριολεξία τον αέρα που αναπνέουμε. Σήμερα, μεγάλες εκτάσεις στις οποίες κυριαρχούσε η μυρωδιά του καμένου έχουν πρασινίσει και ελάφια βολτάρουν αμέριμνα, πιστοποιώντας με το ένστικτό τους την αναγέννηση του βουνού.

Ηταν 28 Ιουνίου 2007 όταν μια πυρκαγιά που ξεκίνησε από τα Αρβανιτοχώρια της Βοιωτίας «σκαρφάλωσε» με ταχύτητα στη βόρεια πλευρά της Πάρνηθας, κατακαίγοντας ένα μεγάλο τμήμα του πλέον ζείδωρου δρυμού της Αττικής. Επί τέσσερα χρόνια, η πολιτεία και απλοί πολίτες, εθελοντές, προσπαθούν να σβήσουν τα σημάδια της. Σήμερα, η εικόνα της Πάρνηθας γεννά την ελπίδα. Και όλοι πλέον εύχονται ότι τα λάθη που οδήγησαν στην καταστροφή δεν θα επαναληφθούν ποτέ.

Ο βροχερός χειμώνας βοήθησε όσους εργάζονται τα τελευταία χρόνια σκληρά για την επούλωση των πληγών στην Πάρνηθα. Ομως, εκτός από τον καιρό, η Πάρνηθα είναι μία από τις περιπτώσεις όπου η βοήθεια των ανθρώπων διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην αποκατάσταση της καταστροφής. «Μόνο στον πυρήνα του εθνικού δρυμού της Πάρνηθας κάηκαν 22.000 στρέμματα δάσους, από τα οποία τα 18.000 ήταν κεφαλληνιακή ελάτη και τα υπόλοιπα χαλέπιος πεύκη», δηλώνει ο επικεφαλής του φορέα διαχείρισης της Πάρνηθας, κ. Κώστας Δημόπουλος. «Στα τέσσερα χρόνια που μεσολάβησαν έχουμε αναδασώσει περίπου 5.000 στρ. από τα 22.000 που κάηκαν, φυτεύοντας περίπου 300.000 δενδρύλλια.

Επιπλέον, σύμφωνα με δημοσίευμα στην εφημερίδα «Καθημερινή», 5.000-6.000 στρέμματα θα αναδασωθούν έως το 2015 βάσει προγράμματος. Αυτές είναι οι περιοχές που είχαν χώμα, έδαφος πρόσφορο για αναδάσωση».

Σύμφωνα με τους δασολόγους, η προσπάθεια αναδάσωσης στην Πάρνηθα έχει πολύ μικρές απώλειες, που δεν ξεπερνούν το 20%-25% των φυτών. Αυτό εν μέρει οφείλεται στο ότι οι αναδασώσεις και οι σπορές γίνονται πλέον με «υλικό» που προέρχεται από το ίδιο το βουνό. «Την πρώτη χρονιά, κάναμε δενδροφυτεύσεις με έλατα από τη Βυτίνα. Το φυτώριο της Αγίας Τριάδας είχε καεί το 2007 και έπρεπε να ξαναφτιαχτεί από την αρχή», λέει ο κ. Δημόπουλος. «Σήμερα καλλιεργούνται εκεί 300.000 μικρά έλατα, τα οποία θα φυτευθούν σταδιακά μέσα στα επόμενα τρία χρόνια, ενώ οι σπόροι συλλέγονται από τις περιοχές που δεν είχαν καεί».

Το υπόλοιπο τμήμα της Πάρνηθας είναι το πλέον δύσκολο να ανακάμψει μετά την καταστροφή. Πρόκειται για περιοχές βραχώδεις, στις οποίες τα δέντρα είχαν φυτρώσει κυριολεκτικά ανάμεσα στις πέτρες και οι οποίες στέκουν σήμερα γυμνές. «Πέρυσι, στις περιοχές αυτές κάναμε σπορές ελάτης, με σπόρους που είχαμε συλλέξει από το δάσος. Τον Απρίλιο είδαμε με μεγάλη μας έκπληξη ότι οι σπόροι “έπιασαν” και “πέταξαν” φυτά. Ενα μέρος των φυτών το σκεπάσαμε με μικρά σκίαστρα, καθώς τα έλατα τα ενοχλεί ο ήλιος. Και ελπίζουμε ότι θα αντέξουν το φετινό καλοκαίρι, ώστε του χρόνου να επεκτείνουμε τις σπορές».

Θαυμαστή ανθεκτικότητα επέδειξε και ο πληθυσμός του κόκκινου ελαφιού. Σήμερα έχουν καταγραφεί περίπου 700 ελάφια, καθώς η λαθροθηρία ελέγχθηκε αποτελεσματικά. «Υπάρχει, βέβαια, ένα πρόβλημα. Τα ελάφια τρώνε συχνά τα δενδρύλλια που έχουμε φυτέψει. Ομως αυτή είναι η φύση», λέει ο πρόεδρος του φορέα.