ΘΕΑΤΡΟ #θεατρικές παραστάσεις #συνέντευξη

Κώστας Κουτρουμπής: Ως λαός ξεχνάμε εύκολα-πολύ εύκολα

Ο γνωστός ηθοποιός μιλάει στο Newsbeast με αφορμή την παράσταση «Το Όνειρο της Ιωνίας» που συνεχίζει στο θέατρο Αργώ

3 ω. πριν

«Το Όνειρο της Ιωνίας», σε κείμενο του Αντώνη Κυριακάκη και σκηνοθεσία του ίδιου και του Γιώργου Πατεράκη, βασίζεται σε πάνω από 20 ημερολόγια στρατιωτών της Μικρασιατικής Εκστρατείας και επιχειρεί να φωτίσει τα ιστορικά γεγονότα της περιόδου 1919 – 22, μέσα από τη ματιά των απλών ανθρώπων, που τα βίωσαν και των οποίων οι ζωές καθορίστηκαν ολοκληρωτικά από αυτά. Στην ουσία πρόκειται για ένα αντιπολεμικό έργο που έχει ως στόχο να φωτίσει αθέατες πλευρές της περιπέτειας που έζησε η ελληνική κοινωνία την περίοδο εκείνη.

Με αφορμή τις παραστάσεις που συνεχίζονται από τις 12 Φεβρουαρίου στο Θέατρο Αργώ, ο ηθοποιός Κώστας Κουτρουμπής μιλά στο Newsbeast για το «Όνειρο της Ιωνίας».

– Πείτε μας δύο λόγια για την παράσταση, τι θα δούμε στη σκηνή του θεάτρου Αργώ;

To Όνειρο της Ιωνίας είναι μια παράσταση η οποία βασίζεται στα ημερολόγια Ελλήνων στρατιωτών οι οποίοι πήραν μέρος στην Μικρασιατική Εκστρατεία. Επί σκηνής παρακολουθούμε την διαδρομή τεσσάρων φίλων ξεκινώντας από την ιδιαίτερη πατρίδα τους και φτάνοντας στο μέτωπο , όπου παραμένουν μέχρι το άδοξο και ολέθριο τέλος του. Μέσα από τις αφηγήσεις των ηρώων, καθρεφτίζεται ένα ολόκληρο έθνος, βλέπουμε πως μπολιάστηκε με την μεγάλη ιδέα, μαθαίνουμε τις πιο σημαντικές κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις και πώς αυτές επηρέασαν την εξέλιξη της εκστρατείας, τον ρόλο των πολιτικών και του στέμματος πάντα μέσα από τα μάτια τεσσάρων παιδιών που κλήθηκαν να κάνουν πράξη το όραμα αυτό, καθώς και την ύπαρξη της γυναίκας μέσα στην συνθήκη αυτή ..αλλά ας μην τα πούμε και όλα…

– Η παράσταση συνεχίζεται για 2η χρονιά και φέτος έκανε και μεγάλη επιτυχία και στο ΔΘΠ. Γιατί πιστεύετε ότι το κοινό την αγάπησε;

Θεωρώ το ίδιο το θέμα της παράστασης προσελκύει ανθρώπους από όλες τις ηλικιακές ομάδες, ένα τεράστιο ιστορικό γεγονός που έχει πληγώσει τον Ελληνισμό και νομίζω δεν έχει φωτιστεί όσο και όπως θα έπρεπε. Επιπλέον η πρόθεση όλων των συντελεστών, από τον συγγραφέα και τους σκηνοθέτες μέχρι εμάς που το υπηρετούμε δεν είναι η πόλωση με εθνικιστικές κορώνες, αλλά να παρουσιάσουμε την διττή φύση του ανθρώπου, να αναρωτηθούμε για αυτά που συμβαίνουν σήμερα γύρω μας και με αφορμή μια ιστορία του δικού μας τόπου να κατανοήσουμε την ιστορία των λαών. Αυτά συνεκτιμώνται από το κοινό που μας τίμησε με την παρουσία του και στο ΔΘΠ και στην Θεσσαλονίκη και το ίδιο ελπίζουμε να συμβεί και τώρα.

– Συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή και ερμηνεύετε έναν από τους εκατοντάδες στρατιώτες που έδωσαν την μάχη. Πώς είναι να έρχεστε αντιμέτωπος μ’ έναν υπαρκτό ήρωα και μάλιστα σε μια μάχη τόσο κρίσιμη για τον ελληνισμό;

Προσπάθησα να απαλλαγώ από το βάρος που φέρει το γεγονός πως αυτός ο ήρωας ήταν υπαρκτό πρόσωπο και να προσπαθήσω να καταλάβω την συνθήκη και τα συμβάντα που έθετε το κείμενο που πήρα στα χέρια μου. Επιχείρησα να δημιουργήσω τον ήρωα μέσα από την δική μου φαντασία ελπίζοντας πως κατάφερα να τον δικαιώσω. Ίσως καταλληλότερος να απαντήσει σε αυτό είναι ο Αντώνης ο Κυριακάκης διότι ως συγγραφέας εκείνος ήρθε σε επαφή με τα γράμματα των στρατιωτών. Η παράσταση έρχεται όπως αναφέρατε την στιγμή της συμπλήρωσης 100 χρόνων, και θέλω να πιστεύω ότι συμβάλλει στην διατήρηση της ιστορικής και συλλογικής μνήμης, ένα κομμάτι στο οποίο πάσχουμε ως λαός διότι ξεχνάμε εύκολα-πολύ εύκολα.

– Από μαθηματικός… ηθοποιός πώς προέκυψε αυτή η στροφή;

Περισσότερο συμπόρευση θα έλεγα, αφού τα κουβάλαγα μαζί. Μπορεί να φαίνονται αταίριαστα, αλλά έχω βρει την σύνδεση και μπορώ να πω πως η μαθηματική σκέψη- αν υποθέσουμε ότι έχω μια τέτοια- με έχει βοηθήσει σημαντικά στο θέατρο.

– Έχετε σπουδάσει και στην Πάτρα και έχετε δουλέψει και εκεί. Ποια η γνώμη σας για το θέατρο εκτός Αθηνών; Μετά την χρυσή εποχή των ΔΗΠΕΘΕ από την Μελίνα Μερκούρη, γίνονται αξιόλογες προσπάθειες τα τελευταία χρόνια;

Το θέατρο σε οποιαδήποτε πόλη εκτός της Αθήνας δεν είναι εύκολη υπόθεση, για να είμαι ακριβής είναι κατά πολύ δυσκολότερη από το να επιχειρείς στην Αθήνα. Η ιδιωτική πρωτοβουλία είναι περιορισμένη, το κοινό σαφώς λιγότερο, ενδεχομένως και λίγο καχύποπτο για τις ντόπιες παραγωγές, με εξαιρέσεις πάντα και με τα ΔΗΠΕΘΕ να μην μπορούν πλέον να σηκώσουν το βάρος που τους ανατέθηκε- ελλείψει χρημάτων δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στον πολιτιστικό τους ρόλο. Παρόλα αυτά γίνονται προσπάθειες από αξιόλογους ανθρώπους του πολιτισμού. Είναι κρίμα όμως διότι δύσκολα μια παράσταση της επαρχίας θα τη μάθει το ευρύ κοινό.

– Πώς ονειρεύεστε τον εαυτό σας σε 10 χρόνια;

Να είμαι υγιής πρώτα απ’ όλα, να έχω ακόμα όνειρα και φιλοδοξίες , τους δικούς μου ανθρώπους κοντά μου.

Λίγα λόγια για την υπόθεση:

Τέσσερις αδερφικοί φίλοι στρατολογούνται για να πάρουν μέρος στη Μικρασιατική Εκστρατεία. Η αποβίβαση στη Σμύρνη, οι ελληνικές νίκες και οι ονειρική υποδοχή του ελληνικού στρατού σε κάθε χωριό και πόλη της Μ. Ασίας, θα τους κάνει να αισθανθούν σαν μυθικοί ήρωες. Το κλίμα, όμως, σιγά-σιγά, θα αλλάξει, αφού οι πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις θα επηρεάσουν αρνητικά την εκστρατεία. Η πτώση του Βενιζέλου, η αντικατάσταση, σχεδόν, της πλειονότητας των υψηλόβαθμων εμπειροπόλεμων αξιωματικών του μετώπου στα μέσα της εκστρατείας από τη νέα Ελληνική κυβέρνηση, οι πρώτες πύρρειες νίκες που θα μοιάζουν με ήττες, με τα χαρακώματα να καταπίνουν εκατοντάδες στρατιώτες και αξιωματικούς, θα αλλάξουν τελείως την πορεία της εκστρατείας. Οι τέσσερις φίλοι θα πεινάσουν, θα διψάσουν, θα βιώσουν τον εθνικό διχασμό μέσα στο ίδιο τους το στρατόπεδο, θα προδοθούν, την ίδια ώρα που η Ελλάδα βρίσκεται στο απόλυτο οικονομικό και πολιτικό αδιέξοδο. Τέλος, θα γίνουν μάρτυρες της φρικιαστικής άτακτης υποχώρησης και Το Όνειρο της Ιωνίας θα μετατραπεί στον απόλυτο εφιάλτη. Μέσω, λοιπόν, των τεσσάρων φίλων που παίρνουν μέρος στην Μικρασιατική εκστρατεία, παρακολουθούμε το ψυχορράγημα ενός ολόκληρου έθνους.