Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται σε ένα one-night stand που σύντομα θα εξελιχθεί σε ένα αιματηρό κυνηγητό. Ο παραγωγός των ταινιών «Barbarian» και «Στενές Επαφές με τον Διάβολο» φέρνει στη μεγάλη οθόνη ένα ανατρεπτικό και αγωνιώδες θρίλερ που είναι μία από τις καλύτερες εκπλήξεις της χρονιάς.

Ο λόγος για την ταινία, «Strange Darling» που κάνει πρεμιέρα στους ελληνικούς κινηματογράφους στις 5 Σεπτεμβρίου και αναμένεται να καθηλώσει το κοινό. Προτού βγει στις αίθουσες σας έχουμε όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζετε για την ταινία… Εξάλλου, ο… Διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες!

Το «Strange Darling» εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια ενός one-night stand το οποίο παίρνει διαστροφική τροπή, όταν αποδεικνύεται πως αποτελεί την τέλεια ευκαιρία για έναν serial killer να ξεκινήσει ένα αιματηρό σερί.

Η γυναίκα που αποτέλεσε έμπνευση

H έμπνευση του Τζ. Τ. Μόλνερ που έχει αναλάβει τη σκηνοθεσία, ενώ υπογράφει και το σενάριο, προήλθε από μία εικόνα. «Άρχισα να βλέπω την εικόνα μιας γυναίκας που τρέχει στο δάσος, θύμα, με μια πονεμένη έκφραση και φορώντας νοσοκομειακά ρούχα», λέει ο Μόλνερ. Ύστερα, οραματίστηκε την χρωματική παλέτα: έντονα κόκκινα, ηλεκτρισμένες αποχρώσεις του μπλε, φυσικό πράσινο σε αποχρώσεις του δάσους.

Αυτή η εικόνα αποτέλεσε σημείο αναφοράς για την ταινία, την οποία ο Μόλνερ οραματίστηκε ως έναν εφιάλτη τραυματικής εμπειρίας, ενώ παράλληλα θα συνδυαζόταν με κάποιο τρόπο με ρομάντζο. «Σκέφτηκα πως θα ήταν μια ενδιαφέρουσα προοπτική για εξερεύνηση», παραδέχεται ο Μόλνερ.

Απ’ την πρώτη στιγμή, είχε αποφασίσει πως η ταινία θα αποτελείται από έξι κεφαλαία, παρουσιασμένα σε μη γραμμική σειρά. Μάλιστα, ως έμπνευση για τη δομή της ταινίας, ο Μόλνερ αναφέρει τους Pixies, ένα από τα αγαπημένα του συγκροτήματα, και την συχνή εναλλαγή ανάμεσα στα μελωδικά και τα πιο ηχηρά σημεία των τραγουδιών τους.

Η εντυπωσιακή φωτογραφία του ηθοποιού Τζιοβάνι Ριμπίζι

Μόλις ολοκληρώθηκε η πρώτη εκδοχή του σεναρίου, ο Μόλνερ το μοιράστηκε με την οικογένειά του και αμέσως μετά με τον ηθοποιό Τζιοβάνι Ριμπίζι. Διαβάζοντας το σενάριο, ο Ριμπίζι συνειδητοποίησε αμέσως πως αυτή θα μπορούσε να ήταν η ευκαιρία που περίμεναν με τον Μόλνερ για να συνεργαστούν, με το Strange Darling να σηματοδοτεί και την πρώτη του επίσημη δουλειά ως διευθυντής φωτογραφίας σε κινηματογραφική ταινία.

«Ασχολούμαι με τη φωτογραφία όλη μου τη ζωή», αποκαλύπτει ο ηθοποιός, «αλλά συγκεκριμένα με τη διεύθυνση φωτογραφίας, τα τελευταία δεκατρία χρόνια. Κάποια στιγμή, αγόρασα μια κάμερα, κάμποσο φιλμ και ταξίδεψα σε όλη τη χώρα, κάνοντας γυρίσματα. Όταν γύρισα σπίτι, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν πως ήθελα να γυρίσω ταινίες», συμπληρώνει.

Η πρώτη ταινία του Μόλνερ, το Outlaws and Angels, γυρίστηκε σε φιλμ με τον σκηνοθέτη να είναι αποφασισμένος να το χρησιμοποιήσει ξανά και στη νέα του ταινία. «Όταν χρησιμοποιείς φιλμ, δεν μπορείς να γυρίζεις σκηνές ξανά και ξανά», δηλώνει ο Μόλνερ, συμπληρώνοντας πως γυρίζοντας με αυτόν τον τρόπο τις ταινίες επιβάλλεται μια πειθαρχία στον σχεδιασμό και την προετοιμασία της.

«Φυσικά προτιμάμε να κάνουμε τα πράγματα πρακτικά. Αν υπάρχει μια σκιά στον τοίχο, προτιμώ να χρησιμοποιήσω κάποιο φως, παρά να το φτιάξω στο post-production. Το ίδιο ισχύει και για το μακιγιάζ και τα ψηφιακά εφέ. Είναι πιο οργανικό και μ’ αρέσει η διαδικασία. Η τέχνη του κινηματογράφου αναπτύχθηκε για πάνω από έναν αιώνα μέσα από διάφορα επαγγέλματα και την μαστοριά τους. Σέβομαι απόλυτα αυτά τα επαγγέλματα και την αφοσίωση που απαιτούν για να τα τελειοποιήσεις», εξηγεί στηυ συνέχεια.

Αναζητώντας την «Κυρία» και τον «Δαίμονα»

Η εύρεση της κατάλληλης ηθοποιού για τον ρόλο της «Κυρίας» ήταν καθοριστικής σημασίας, καθώς θα έπρεπε να είναι εμβληματική και ολόκληρο το καστ θα επιλεγόταν με βάση εκείνη. Η ταινία περιτριγυρίζεται γύρω από τον ρόλο της Κυρίας, ο οποίος απαιτεί μια ηθοποιό που θα είναι έτοιμη να βυθιστεί σε αυτόν. Αθώα, τρωτή και ευαίσθητη, αλλά και ικανή να επιτεθεί όταν δεν το περιμένεις, αποτελεί χωρίς αμφιβολία έναν πολυεπίπεδο ρόλο, γεμάτο ένταση.

Τελικά, εκλεκτή για το ρόλο αναδείχθηκε η Γουίλα Φιτζέραλντ, πρωταγωνίστρια στην δημοφιλή τηλεοπτική σειρά Reacher. Ο Μόλνερ την είχε παρακολουθήσει στη ταινία TheGoldfinch, όπου του άφησε θετικές εντυπώσεις, ωστόσο είχε ενδοιασμούς για την καταλληλότητά της, μιας και ο συγκεκριμένος ρόλος δεν θα μπορούσε να ήταν πιο διαφορετικός από εκείνον του Strange Darling.

Παρ’ όλα αυτά, η επιμονή του μοντέρ τη ταινίας, Κρίστοφερ Μπελ, έπεισε τον σκηνοθέτη. Όταν οι δυο τους γνωρίστηκαν για πρώτη φορά μέσω zoom, εντυπωσιάστηκε από την βαθύτατη κατανόηση της για το ρόλο. «Δεν μου μίλησε για θυμό ή βία. Μου μίλησε για το πόσο αγάπησε τον χαρακτήρα της, τη συμπόνοια που ένιωσε και πως ήθελε να αναδείξει την ανθρωπιά της. Δεν μπορώ να φανταστώ κάποια άλλη στη θέση της», παραδέχεται ο Μόλνερ.

Με την Γουίλα να έχει «κλειδώσει» στο ρόλο της Κυρίας, ξεκίνησε άμεσα η αναζήτηση του ηθοποιού που θα ενσάρκωνε τον Δαίμονα. Οι προτάσεις που έφτασαν στα χέρια του Μόλνερ ήταν πολλές, τελικά όμως ο Κάιλ Γκάλνερ ήταν εκείνος που έμελλε να αναλάβει τον ρόλο. Σε αντίθεση με την Γουίλα, η οποία δεν είχε συμμετάσχει ξανά σε ταινία του είδους, ο Γκάλνερ είναι γνώριμος με αυτό, έχοντας λάβει μέρος σε ταινίες όπως το Scream και το Smile. «Το πιο συναρπαστικό στοιχείο που με συνεπήρε στον Κάιλ», αναφέρει ο Μόλνερ, «ήταν αυτή η τόλμη που είχε, την οποία σπάνια συναντάω σε σύγχρονους ηθοποιούς. Και είναι νέος. Σπάνια το βλέπεις αυτό. Μου θύμισε τον Ντε Νίρο ή τον Σον Πεν. Η Μπάρμπαρα Χέρσεϊ είπε πως της θύμισε τον Μάρτιν Σιν. Ο τύπος θα κάνει τα πάντα και θα αφοσιωθεί ολοκληρωτικά», αναφέρει ο σκηνοθέτης.

Ο ίδιος ηθοποιός λέει πως ο λόγος που τον προσέλκυσε ο ρόλος ήταν η πολύ ενδιαφέρουσα και περίπλοκη σχέση του με τον χαρακτήρα της Γουίλα και το συναισθηματικό τους ταξίδι με τις πολλές λεπτές αποχρώσεις.

Η ταινία αποτελεί ένα θρίλερ τρόμου, αλλά ένα σημαντικό μέρος της εστιάζει στη ρομαντική σχέση των δύο πρωταγωνιστών. Για τον Μόλνερ, ήταν σημαντικό το κοινό να πιστέψει πως ο Δαίμονας μπορούσε να σκοτώσει, αλλά και να ερωτευτεί την Κυρία.

H μουσική της ταινίας

Ο Μόλνερ γνωρίστηκε με τη μουσικό Ζ Μπεργκ στη διάρκεια μιας πεζοπορίας, όπου και μοιράστηκαν την αγάπη τους για την μουσική επένδυση ταινιών που είναι γραμμένη αποκλειστικά από ένα άτομο. Ακούγοντας έναν δίσκο της, ο Μόλνερ ενθουσιάστηκε και ενσωμάτωσε ένα τραγούδι της σε μια σκηνή της ταινίας. Όταν ολοκλήρωσε το σενάριο, της το έστειλε, εκείνη το αγάπησε και τελικά συμφώνησαν να γράψει ολόκληρη τη μουσική της ταινίας.

Το αποτέλεσμα είναι απόδειξη πως οι δύο δημιουργοί βρίσκονταν στο ίδιο μήκος κύματος. Για παράδειγμα, το τραγούδι Into the Night μπορεί να γράφτηκε πριν την ταινία, αλλά μοιάζει και λες και ανήκε πάντα σε εκείνη.

Εκτός από τη Ζ Μπεργκ, ακούγονται άλλες δύο φωνές. Η πρώτη είναι του παππού της και ηθοποιού Κιθ Κάρανταϊν, με τον οποίον κάνουν ένα ντουέτο για τις ανάγκες του τραγουδιού Love Hurts που ακούγεται στην εισαγωγή της ταινίας. Η δεύτερη είναι εκείνη της μητέρας του Μόλνερ, Τζίνι Παλόν Μόλνερ, η οποία ήταν τραγουδίστρια τη δεκαετία του ’70.

Το μουσικό θέμα της ταινίας υπογράφει ο συνθέτη Κρεγκ Ντελεόν

Πληροφορίες

Σκηνοθεσία: Τζ. Τ. Μόλνερ
Σενάριο: Τζ. Τ. Μόλνερ
Παραγωγή: Μπιλ Μπλοκ, Ρόι Λι, Στίβεν Σνάιντερ, Τζιοβάνι Ριμπίζι, Κρις Άιβαν, Τζ. Τ. Μόλνερ
Πρωταγωνιστούν: Γουίλα Φιτζέραλντ, Κάιλ Γκάλνερ, Μπάρπαρα Χέρσεϊ, Εντ Μπέγκλεϊ Τζούνιορ
Μοντάζ: Κρίστοφερ Μπελ
Φωτογραφία: Τζιοβάνι Ριμπίζι