Η ταινία «Σπίθα στη θάλασσα» του πολυβραβευμένου Βέλγου σκηνοθέτη και σεναριογράφου Domien Huyghe, πραγματεύεται αριστοτεχνικά την απώλεια και τον πόνο που προκαλεί μέσα από τα μάτια ενός νεαρού κοριτσιού. Η συγκινητική ταινία αντλεί από τα βιώματα του σκηνοθέτη και στοχεύει μέσα από την αφήγησή της να περιγράψει το συναίσθημα του πένθους και της πανανθρώπινης ανάγκης να εκτονωθεί.

Η υπόθεση

Όταν ένας ψαράς πεθαίνει στη Βόρεια Θάλασσα, υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, κυκλοφορεί η φήμη ότι εκείνος ήταν ο υπαίτιος του ατυχήματος. Η έφηβη κόρη του (Saar Rogiers) υποψιάζεται ότι δεν πρόκειται για τυχαίο ναυάγιο, αλλά κανείς δεν την πιστεύει, ούτε καν η κολλητή της φίλη. Όταν το νεαρό κορίτσι διακρίνει μία τεράστια σκιά κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, αποφασίζει να αποδείξει ότι ένα τεράστιο, άγνωστο πλάσμα κυκλοφορεί στα βαθιά.

Μία βιωματική ταινία με σεβασμό στους πενθούντες

Η «Σπίθα στη θάλασσα» αποτελεί μία βιωματική ταινία του ίδιου του σκηνοθέτη, Domien Huyghe, ο οποίος μέσω αυτής θέλει να μιλήσει για την απώλεια, αλλά και να δείξει πως υπάρχει και διαφορετικός διαχειρισμός του πένθους από εκείνον που συνήθως παρακολουθούμε στη μεγάλη οθόνη.

«Όταν έχασα τον πατέρα μου στην εφηβεία, οι ιστορίες για την απώλεια με βοήθησαν να δώσω όνομα στο ακατανόμαστο, να μάθω να συλλαμβάνω με τον νου μου το ακατανόητο. Κι, όμως, συχνά ένιωθα ακόμα πιο ανικανοποίητος. Θύμωνα καμιά φορά με ταινίες που υποτίθεται ότι πραγματεύονταν την απώλεια και μετά, πολύ βολικά, μεταπηδούσαν χρονικά στα γεγονότα “έξι μήνες μετά”. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα, ο πεθαμένος γονιός εμφανιζόταν ξανά! Άλλες ταινίες έπαιρναν το θέμα του πένθους σοβαρά, αλλά ήταν τόσο βαριές που πίστευα ότι ποτέ δεν θα συνερχόμουν. Και μερικές ήταν σχεδόν σαν παραβολές, με χαρακτήρες που ήταν άσχετοι με τον κόσμο ενός νεαρού θεατή», εξηγεί ο σκηνοθέτης.

Και συνεχίζει: «Η ταινία είναι η γενναία απόπειρά μου να πηδήξω σε αυτό το κενό και να δημιουργήσω μία ιστορία που παίρνει τον νεαρό θεατή στα σοβαρά, αλλά την ίδια στιγμή τον παρασύρει σε μία ιστορία γεμάτη μαγεία, ενθουσιασμό, περιπέτεια, χιούμορ και φιλία. Άλλωστε, το γεγονός ότι πενθούμε δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε μία περιπέτεια. Οι νέοι που έχουν βιώσει κάτι βαρύ, όπως η απώλεια, μπορεί να νιώθουν μόνοι. Κανείς δεν καταλαβαίνει ότι μερικές φορές πρέπει να ξεφύγουν σε κάτι μαγικό, όπως ένα θαλάσσιο τέρας, για να αντιμετωπίσουν τη ζωή. Με την ταινία, ήθελα να τους δείξω ότι δεν είναι μόνοι, ότι μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε. Γι΄ αυτό το περιβάλλον της ταινίας είναι πολύ οικείο, με το skating, τα κουλ ρούχα και μουσική βγαλμένη κατευθείαν από τη λίστα του Spotify μιας δωδεκάχρονης (βλ. Angèle)».

«Μέσα από τους ιδιαίτερους χαρακτήρες και με ένα μοναδικό φόντο, ελπίζω να διευκολύνω την πρόσβαση σε ένα δύσκολο προς συζήτηση θέμα. Ελπίζω ότι όσοι φύγουν από την κινηματογραφι- κή αίθουσα θα μπορέσουν να μιλήσουν για την απώλεια κάποιου που αγαπούσαν, για το γεγονός ότι όλοι πενθούμε με τον δικό μας τρόπο. Θέλω να πω ότι, όσο σκοτεινή κι αν είναι η ζωή μερικές φορές, πάντα θα αστράφτουν οι σπίθες στη θάλασσα», καταλήγει ο Domien Huyghe.

Συντελεστές

Σενάριο: Jean-Claude van Rijckeghem και Wendy Huyghe
Σκηνοθεσία: Domien Huyghe
Πρωταγωνιστούν: Saar Rogiers, Hilde De Baerdemaeker, Valentijn Dhaenens, Sverre Rous, Dunia Elwaleed, Thibaud Dooms, Zouzou Ben Chikha, Sebastien Dewaele και Lynn Van Royen

Κυκλοφορεί στους κινηματογράφους στις 18 Απριλίου από την Feelgood