Υπήρχαν εποχές που όταν έπεφτε το «τέλος», η ταινία… τέλειωνε.
Ώσπου φτάσαμε σε αυτό το «κάτσε πού πας, δεν τέλειωσε!».
Για το εύρημα των εξτρά σκηνών μετά τα γράμματα ο λόγος, μια πραγματικότητα που δεν θα τη σκεφτόσουν πριν από μια 20ετία.
Πλέον κάτι τέτοιο είναι σχεδόν κοινός τόπος και οι κρυμμένες αυτές σκηνές έχουν στις μέρες μας πολλαπλές λειτουργίες. Άλλοτε επεξηγούν κάτι που έμεινε μισό, άλλοτε αφήνουν μια αύρα μυστηρίου, άλλοτε τέλος αναγγέλλουν κάτι για το μέλλον και άλλοτε είναι απλώς εκεί για να σπάσουμε πλάκα.
Σήμερα όλα τα μεγάλα blockbusters το κάνουν και δεν θα βρεις εκεί έξω superhero movie που να μην παίζει με το εύρημα. Κι έτσι αναγκάζεσαι να βλέπεις το κατεβατό των συντελεστών για το «τυράκι» στο τέλος.
Η αλήθεια βέβαια είναι πως αυτές οι post credits σκηνές, όπως τις λένε γενικώς, δεν είναι και τόσο καινούρια ιστορία. Το έκαναν, ας πούμε, οι ταινίες Τζέιμς Μποντ, αναγγέλλοντας γραπτώς μετά τους τίτλους τέλους την επόμενη 007 περιπέτεια του franchise ήδη από τη «Ρωσία με αγάπη» (1963).
Το έκανε κατόπιν ο μετρ του τρόμου Τζορτζ Ρομέρο στη «Νύχτα των ζωντανών νεκρών» (1968), με μια σύντομη σκηνή όπου ζόμπι και ματωμένα έπιπλα παραδίδονται στην πυρά.
Και μετά το έκαναν πάρα πολλοί, ώσπου έφτασε η «Πιο κουφή μέρα του Φέρις Μπιούλερ» το 1986 να το ξεχειλώσει. Εκεί βλέπετε ο Φέρις (Μάθιου Μπρόντερικ) γυρνά στην κάμερα μετά το τέλος και μας λέει «ακόμα εδώ είσαστε; Τελείωσε! Άντε σπίτια σας. Πηγαίνετε!».
Αν νιώθετε πως το θυμάστε, είναι γιατί το διακωμώδησε ο Ράιαν Ρέινολντς στο φινάλε του «Deadpool» το 2016. Τριάντα χρόνια αργότερα…
Άλλες πάλι ταινίες μάς δείχνουν σκηνές (και γκάφες) από τα γυρίσματα, όπως έκανε η αμίμητη τριλογία των «Αλεξίσφαιρων Ντετέκτιβ» («Rush Hour»), και πλέον το μιμούνται πάμπολλοι.
Μέσα σε όλα, ας θυμηθούμε και μερικές εμβληματικές post credits σκηνές, χωρίς να ισχυρίζεται φυσικά κανείς πως είναι οι καλύτερες ή οι πιο ιστορικές. Είναι απλώς αξιομνημόνευτες.
Και είναι σκηνές που κάποιοι έχασαν γιατί απλώς και μόνο έφυγαν από τη σκοτεινή αίθουσα πριν τελειώσουν όλοι οι τίτλοι τέλους…
Ω ναι, η φανταστική κωμωδία «Airplane!» όχι μόνο έπαιξε με το εύρημα, αλλά το διεύρυνε κιόλας, δίνοντάς μας πιθανότατα την πρώτη μπόνους σκηνή. Κάπου στην αρχή της φοβερής παρωδίας λοιπόν βλέπουμε τον πρώην πιλότο και νυν ταξιτζή Ted Striker (Ρόμπερτ Χέιζ) να εγκαταλείπει τον πελάτη του μέσα στο όχημα και να του υπόσχεται πως θα επιστρέψει σε ένα λεπτό.
Άλλα 88 λεπτά μετά, και αφού οι τίτλοι τέλους έχουν περάσει, ο πελάτης περιμένει υπομονετικά: «Θα του δώσω άλλα 20 λεπτά και μετά τέλος» τον ακούμε να μονολογεί! Ιδανική γέφυρα με την αρχή…
Εδώ το «κεντρί» (stinger), όπως λέγεται στην αργκό των σινεφίλ η σκηνή μετά το τέλος, είναι όσο πιο σινεφίλ παίρνει. Ναι, σε μια παρωδία τρόμου. Κατά τη διάρκεια της οποίας οι τέσσερις άνθρωποι που έχουν επιβιώσει σιγουρεύονται πως είναι και οι μόνοι που έμειναν ζωντανοί.
Ώσπου συναντούν σε μια χολιγουντιανή βίλα τον Μπιλ Μάρεϊ, που παίζει τον εαυτό του. Είναι κι αυτός ζωντανός, έχει μασκαρευτεί απλώς σε ζόμπι για να τα βγάλει πέρα. Ώσπου κάποιος τον σκοτώνει αγνοώντας τη μικρή αλλά αποφασιστική αυτή λεπτομέρεια. Η ομάδα τον αφήνει πίσω και συνεχίζει κατόπιν την πορεία της.
Μόνο μετά τους τίτλους τέλους βλέπουμε τον Γούντι Χάρελσον σε ένα τρυφερό ενσταντανέ με τον Μπιλ Μάρεϊ. Ο Χάρελσον προσπαθεί να θυμηθεί τα λόγια του μεγάλου Ζαν Πολ Σαρτρ, παραπέμποντας στην κλασική γκολφ κωμωδία του Μάρεϊ «Caddyshack» (1980).
Αναγκάζοντας έτσι τον Μπιλ Μάρεϊ να σηκωθεί για να πει την ατάκα σωστά. Πραγματικά πνευματώδες…
Ως ένα από τα μεγαλύτερα franchises όλων των εποχών, οι «Πειρατές» απλώθηκαν σε 5 ταινίες και αποκόμισαν δισεκατομμύρια στο box office. Και ξεχείλωσαν, αλίμονο, τις σκηνές μετά το τέλος. Στο πρώτο λοιπόν φιλμ της σειράς, Γουίλ Τέρνερ (Ορλάντο Μπλουμ) και Ελίζαμπεθ (Κίρα Νάιτλι) γίνονται ζευγάρι.
Ως το τέλος του τρίτου φιλμ όμως, οι δυο τους έχουν αποχωριστεί. Εκείνος σαλπάρει με το «Dutchman», καταραμένος να μείνει στο νερό για μια δεκαετία, αφήνοντας την εγκυμονούσα σύζυγό του μόνη και έρημη. Πικρό τέλος, αλίμονο, θυσία τρανή από μέρους του, αν ήσουν ωστόσο υπομονετικός και περίμενες να τελειώσουν τα γράμματα, θα έβλεπες ένα εντελώς αλλιώτικο φινάλε.
Την Ελίζαμπεθ και τον 10χρονο γιο της, Χένρι, να καλωσορίζουν τον Γουίλ σπίτι έπειτα από μια δεκαετία! Η ταινία έχει τελικά happy ending, φτάνει να περίμενες μερικά λεπτά…
Άλλο ένα ανεπανάληπτο franchise των τελευταίων χρόνων, το «The Fast and the Furious» μετατράπηκε τελικά σε χρυσωρυχείο για τη Universal. Τα 8 φιλμ της σειράς δεν είναι μάλιστα τίποτα, καθώς καταφτάνουν συνέχειες και spin-offs με το τσουβάλι. Μέχρι να συμβούν αυτά, εμείς αγαπήσαμε ήδη τη Letty Ortiz (Μισέλ Ροντρίγκεζ), τη σύζυγο του Dom (Βιν Ντίζελ).
Στο τέταρτο φιλμ λοιπόν, εκείνη αγνοείται και όλοι υποθέτουν πως είναι νεκρή. Και πρέπει να δει κάποιος όλη την πέμπτη ταινία («Fast Five») και τους τίτλους τέλους για να μάθει πως η Letty ζει. Την είδαν σε μια ληστεία. Εκ νέου εισαγωγή χαρακτήρα μετά την ταινία δεν είχαμε ξαναδεί…
Κοινό και κριτικοί δεν χάρηκαν ακριβώς το 2012 με την είδηση πως οι Τσάνινγκ Τέιτουμ και Τζόνα Χιλ θα αναβίωναν την κλασική σειρά των 80s «21 Jump Street». Χάρη στο σπιρτόζικο σενάριο, τους έξυπνους χαρακτήρες και την καλή πλοκή όμως οι δυο τους κέρδισαν τη συμπάθεια του κοινού και απέσπασαν καλές κριτικές και εισιτήρια με τη σέσουλα.
Το ίδιο έγινε και στο sequel δυο χρόνια μετά, το «22 Jump Street», που έγινε ξανά καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία. Αν αγαπήσατε λοιπόν τα δυο φιλμ και θέλετε πολλά ακόμα, χτυπήσατε φλέβα χρυσού. Αρκεί να μη φύγατε πριν την ώρα σας.
Μετά το τέλος της ταινίας, οι παραγωγοί μάς δείχνουν έναν απίθανο αριθμό από sequels που έχουν στα σκαριά! Ως και το «42 Jump Street» δηλαδή. Ακόμα και περάσματα κάνουν αρκετοί ηθοποιοί, την ίδια ώρα που ο Σεθ Ρόγκεν αντικαθιστά τον Τζόνα Χιλ σε κάποια. Σωστή τρέλα…
Έτσι ονομάστηκε στα ελληνικά το αξέχαστο φιλμ του Μπάρι Λέβινσον «Young Sherlock Holmes», μια ταινία που αγαπήθηκε και για τη θρυλική ανατροπή του τέλους. Ή, καλύτερα, μετά το τέλος. Μια σκηνή που ανέτρεψε όσα είδαμε να λαμβάνουν χώρα στο φινάλε!
Μετά τους τίτλους μαθαίνουμε λοιπόν πως ο σατανικός καθηγητής (Άντονι Χίγκινς) ζει, αλλά και πως είναι στην πραγματικότητα ο Μοριάρτι, ο μόνιμος αντίπαλος του Σέρλοκ Χολμς. Στη σημαδιακή αυτή σκηνή, ο καθηγητής πάει σε ένα απομονωμένο πανδοχείο και υπογράφει στο βιβλίο ως «Μοριάρτι», πριν σηκώσει το βλέμμα να κοιτάξει κατευθείαν τον φακό.
Ναι, ο κακός δεν πεθαίνει τελικά. Τι τρικλοποδιά ήταν αυτή!
Ακόμα και το «Lethal Weapon 3» είχε μια μπόνους σκηνούλα που πέρασε απαρατήρητη στον ανυπόμονο θεατή. Μετά τους τίτλους τέλους, οι Riggs (Μελ Γκίμπσον) και Murtaugh (Ντάνι Γκλόβερ) παρκάρουν μπροστά σε ένα κτίριο. Μόνο που το κτίριο σύντομα θα ανατιναχτεί.
Εδώ έχουμε μια κλασική στις μέρες μας μπόνους σκηνή που δεν θέλει να λειτουργήσει ως teaser για κάτι. Αλλά να δώσει άλλο ένα κωμικό στοιχείο. Λίγο ακόμα ρε παιδί μου. Και κλείνει φυσικά το μάτι και στην αρχή της ταινίας, όταν οι δύο ντετέκτιβ προσπαθούν να αφοπλίσουν μια βόμβα. Και δεν τα καταφέρνουν ακριβώς.
Ακόμα καλύτερα, το στούντιο πλήρωσε ώστε να γκρεμιστεί ένα πραγματικό κτίριο, ώστε να είναι πειστική αυτή η εκτός σεναρίου σκηνή…
