Ένας 20µελής θίασος από εκλεκτούς ηθοποιούς, τραγουδιστές, μουσικούς και χορευτές με το έργο «Αναζητώντας τον Αττίκ», παρουσιάζει τη Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη το ύφος και το ήθος µιας ολόκληρης εποχής, µέσα από µνήµες και αισθήσεις, κείμενα και τραγούδια που σφράγισαν την ευαισθησία.
Μια αναδρομή χωρίς διάθεση «ρετρό», αλλά με πολύ χιούμορ, σαρκασμό, τρυφερότητα και συγκίνηση. Στο επίκεντρο μια χορταστική επιλογή από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του Αττίκ και άλλων κορυφαίων συνθετών της εποχής. Μελωδίες και στίχοι που συντρόφεψαν γενιές ολόκληρες στους έρωτες, τις χαρές και τις λύπες τους, ενώ επηρέασαν όλους τους κατοπινούς δημιουργούς (Ζητάτε να σας πω, Παπαρούνα, Τα νιάτα, Το οργανάκι, Είδα μάτια, Τα τελευταία γιασεμιά κ.ά.).
Η παράσταση προσκαλεί το σημερινό κοινό να αναβαπτιστεί στην ομορφιά των τραγουδιών που σημάδεψαν τη ζωή εκατομμυρίων Ελλήνων και να ανακαλύψει τις αξίες ζωής και την καλλιτεχνική τόλμη μιας εποχής εξίσου δύσκολης και μεταβατικής, όσο η σημερινή.
Η παράσταση παρακολουθεί το «έπος ζωής» του Κλέωνα Τριανταφύλλου-Αττίκ (1885-1944) και της γενιάς του. Ξεκινά από την Αλεξάνδρεια και την Αθήνα του 1900, με τους περίπατους στο Ζάππειο, τις καντάδες και τις μουσικές βραδιές στο αρχοντικό της οικογένειας Τριανταφύλλου. Περνάει στο Παρίσι της Μπελ-επόκ, με την περίφημη Μιστενγκέ να μεσουρανεί στα FolliesBergères και τον νεαρό Κλέωνα στο Ωδείο, τα μουσικά θέατρα και τα καμπαρέ να αρχίζει την καριέρα του ως «Αττίκ» – τραγουδοποιός. Τον ακολουθούμε στις γεμάτες περιπέτειες περιοδείες του σ’ όλο τον κόσμο, από την Αμερική μέχρι και τη Ρωσία της επανάστασης των Μπολσεβίκων!
Για να καταλήξουμε στην Αθήνα της εποχής του Μεσοπολέμου, με τα «βαριετέ» και την περίφημη «Μάντρα», έναν τρόπο καλλιτεχνικής επικοινωνίας πρωτοπόρο για την ελληνική πραγματικότητα! Η «Μάντρα» υπήρξε ο ναός της τέχνης του Αττίκ και λειτούργησε για μιαν ολόκληρη δεκαετία (1930-1940), συνδυάζοντας με μοναδικό τρόπο στοιχεία από την παρισινή μπουάτ, την αθηναϊκή επιθεώρηση, το βαριετέ, την ταβέρνα και τη μουσικο-φιλολογική στοά! Υπήρξε φυτώριο πολλών σπουδαίων καλλιτεχνών, όπως η Δανάη (η κορυφαία μούσα του Αττίκ), η Κάκια Μένδρη, η Πάολα, ο Νίκος Γούναρης, η Νινή Ζαχά κ.ά., καθώς και ορισμένων από τους σημαντικότερους στιχουργούς και κονφερανσιέ (Μίμης Τραϊφόρος, Γιώργος Οικονομίδης, Ορέστης Λάσκος κ.ά.).
Ο Αττίκ δίκαια θεωρείται γεννήτορας όλων των σύγχρονων Ελλήνων τροβαδούρων. Κοσμοπολίτης και βαθειά καλλιεργημένος, σπουδαίος συνθέτης και πιανίστας, τραγουδιστής, ποιητής, στιχοπλόκος, ηθοποιός, κονφερανσιέ, ταχυδακτυλουργός, χορευτής και ακροβάτης (!), υπήρξε μια πολύπλευρη και γοητευτική προσωπικότητα.
Τα τραγούδια του, άμεσα και βιωματικά, με βαθύ ρομαντισμό, ευγενική μελαγχολία και λεπτό χιούμορ, έφεραν στο ελληνικό ρεπερτόριο ένα ξεχωριστό ύφος και ήθος και συχνά αποτελούν ολοκληρωμένα μουσικο-θεατρικά μονόπρακτα.
Mουσική έρευνα – κείµενα: Λάµπρος Λιάβας
Σκηνοθεσία – χορογραφία: Σοφία Σπυράτου
Στιχουργικά ιντερµέδια: Γιάννης Ξανθούλης
Πρωταγωνιστούν (µε αλφαβητική σειρά):
Νίνα Λοτσάρη, Ευαγγελία Μουµούρη, Αλέξανδρος Μπουρδούµης, Άγγελος Παπαδηµητρίου, Άκης Σακελλαρίου.
Ιδιαίτερα τιµητική η παρουσία της Ζωζώς Σαπουντζάκη
Μαζί τους, 8µελές µπαλέτο και ορχήστρα.
Ενορχήστρωση – µουσική διεύθυνση: Θόδωρος Κοτεπάνος
Σκηνικά – κοστούµια: Λίλη Πεζανού
Φωτισµοί: Γιώργος Τέλλος
