Οι 100 δίσκοι που δημιούργησαν τη σκληρή μουσική

Ήταν ένα ταξίδι στους ήχους της σκληρής μουσικής. Ένα ταξίδι που κράτησε έξι ολόκληρους μήνες και… πέρασε μέσα από τέσσερις δεκαετίες. Το εξειδικευμένο αφιέρωμα του newsbeast.gr στα άλμπουμ που δημιούργησαν τη σκληρή μουσική ολοκληρώθηκε και πλέον παρουσιάζεται μπροστά σας. Δεκάδες συγκροτήματα, πολλές μουσικές σχολές, διαφορετικές προσεγγίσεις αλλά ένας κοινός παρανομαστής: Η αγάπη για το heavy metal, το hard rock και τα παρακλάδια τους που παραμένει αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου και παραμένει πυξίδα για τις μελλοντικές γενιές των metalheads. Αναλυτικά η λίστα με τους 100 δίσκους που δημιούργησαν τη σκληρή μουσική έχει ως εξής:

Νο 100: Black Sabbath – Vol. 4

Ένα «ταξίδι» στο σκληρό κόσμο της μουσικής που κράτησε για έξι ολόκληρους μήνες, δεν θα μπορούσε να τελειώσει παρά μόνο με μια ακόμα υπόκλιση μπροστά στο ατελείωτο μεγαλείο και το σπάνιο ταλέντο της μαγικής τετράδας από το Birmingham της Αγγλίας. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 99: System of a Down – Toxicity

Ένα μεγάλο κομμάτι της σύγχρονης σκληρής μουσικής δεν έχει την παραμικρή «επαφή» με τα συγκροτήματα μεγαθήρια των δεκαετιών του ’70, του ’80 ή ακόμα και του ’90. Προσπαθούν και σε ένα βαθμό έχουν καταφέρει να αποκτήσουν την δική τους ταυτότητα με έναν εντελώς ξεχωριστό και μοντέρνο ήχο. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 98: Slayer – South Of Heaven

Βρίσκεσαι στο 1988. Είσαι οι Slayer και δύο χρόνια πριν έχεις βγάλει σίγουρα τον πιο γρήγορο και έναν από τους πιο ποιοτικούς thrash metal δίσκους όλων των εποχών. Μπαίνεις στο στούντιο για να γράψεις το νέο σου άλμπουμ. Τι κάνεις; Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 97: In Flames – The Jester Race

Είναι από τις λίγες έως ελάχιστες φορές που δυσκολεύεσαι να βρεις κάτι να γράψεις για ένα μουσικό αριστούργημα. Όχι γιατί δεν υπάρχουν πράγματα να πεις αλλά γιατί η μουσική και το ταλέντο τα έχουν πει πριν από εσένα και βέβαια με καλύτερο τρόπο. Είναι από τις περιπτώσεις που αφήνεις τη μουσική να μιλήσει. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 96: Overkill – The Years Of Decay

Όταν στέκεσαι δίπλα στους Metallica, τους Megadeth και τους Slayer χωρίς να υστερείς κάπου και χωρίς να δείχνεις μικρός μπροστά τους, τότε ότι και να λένε οι πολλοί είσαι μια σπουδαία μπάντα. Αυτό ήταν και οι Overkill οι οποίοι αποτέλεσαν μια από τις σημαντικότερες μπάντες του αμερικάνικου east coast thrash. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 95: Testament – Practice What You Preach

Σε μια εποχή που ακόμα και οι ίδιοι οι Metallica άρχιζαν σταδιακά να αλλάζουν τον ήχο τους, υπήρχαν κάποια συγκροτήματα που αποφάσισαν πως δεν πρόκειται να κάνουν ούτε βήμα πίσω από τα αρχικά τους ακούσματα. Και ανταμείφθηκαν γι’ αυτή τους την επιλογή. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 94: Hammerfall – Glory to the Brave

Την δεκαετία του ’90 το heavy metal υπέφερε από τις λάθος επιλογές της συντριπτικής πλειοψηφίας των συγκροτημάτων. Ελάχιστες ήταν οι εξαιρέσεις που προσπάθησαν να κρατήσουν τις σημαίες ψηλά. Σε αντίθεση με τον μουσικό οργασμό των δυο προηγούμενων δεκαετιών η σκληρή μουσική έδειχνε να περνάει μια πρωτόγνωρη κρίση. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 93: Mercyful Fate – Melissa

Κάποιοι θα μπορούσαν να ισχυριστούν πως ο King Diamond έχει το «κοκαλάκι της νυχτερίδας» κι ότι και αν κάνει θα πετύχει. Αυτοί που δεν πιστεύουν στην τύχη, ωστόσο, θα χαμογελάσουν, θα κλείσουν το μάτι πονηρά και θα… αράξουν πίνοντας μια παγωμένη μπύρα για να απολαύσουν το ταλέντο αυτού του παράξενου τύπου από την Δανία. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 92: Skid Row – Slave to the grind

Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 το heavy metal άρχιζε σταδιακά να αλλάζει ήχο και να έρχεται πιο κοντά σε ένα κοινό που μέχρι τότε ουδέποτε είχε ασχοληθεί με τη συγκεκριμένη μουσική σκηνή. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και συγκεκριμένα το 1991 δυο συγκροτήματα, με δύο μνημειώδεις δίσκους έδωσαν άλλο… αέρα στη συγκεκριμένη προσπάθεια. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 91: Van Halen – Van Halen

Ένα από τα καλύτερα ντεμπούτο άλμπουμ στην ιστορία της μουσικής. Ένας από τους σημαντικότερους δίσκους του αμερικανικού hard rock / heavy metal. Ένας από τους πιο πετυχημένους εμπορικά rock δίσκους. Νομίζετε πως τους παραπάνω τιμητικούς τίτλους τους κατέχουν τρεις διαφορετικοί δίσκοι; Όχι. Για έναν μιλάμε… Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 90: Montrose – Montrose

Υπάρχουν κάποια άλμπουμ που η ιστορία τα έχει αδικήσει. Είναι άψογα, είναι επιδραστικότατα, έχουν δυναμισμό και πάθος αλλά ουδέποτε έφτασαν εκεί που τους άξιζε διότι την εποχή που κυκλοφόρησαν επισκιάστηκαν από άλλες σπουδαιότερες κυκλοφορίες. Μια τέτοια περίπτωση είναι το ντεμπούτο άλμπουμ των Montrose που κυκλοφόρησε το 1973. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 89: Judas Priest – Screaming For Vengeance

Είσαι ήδη ένα μεγάλο όνομα στο heavy metal. Δυο χρόνια πριν έχεις κυκλοφορήσει έναν από τους καλύτερους δίσκους όλων των εποχών. Ξαναμπαίνεις στο στούντιο. Τι κάνεις; Απλό. Αυτό που κάνεις καλύτερα απ’ όλους. Παίζεις απλό, αγνό, δυνατό και ασυγκράτητο metal! Εκεί που οι άλλοι σταματούν οι Judas Priest συνεχίζουν. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 88: Mötley Crüe – Shout at the Devil

Μπορεί να βάφονταν περίεργα. Μπορεί το ντύσιμό τους να προκαλεί σήμερα άφθονο γέλιο. Μπορεί τα μαλλιά τους να είναι η… επιτομή των 80s. Μπορεί χίλια δύο πράγματα αλλά όταν μιλάμε για μουσική εκεί οι πάντες υποκλίνονται μπροστά στο ταλέντο και τις εκρηκτικές δουλειές των Mötley Crüe! Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 87: Diamond Head – Lightning To The Nations

Υπάρχουν πάρα πολλοί «τίτλοι τιμής» που μπορεί να δώσει κάποιος σε έναν δίσκο. Ένας από τους μεγαλύτερους, ωστόσο, είναι πως η στάθηκε η αιτία για να παίξουν μουσική συγκροτήματα όπως οι Metallica και οι Megadeth! Και αυτό κατάφεραν και έκαναν οι Βρετανοί Diamond Head το 1980. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 86: Stratovarius – Dreamspace

Ποιος είπε πως οι Σκανδιναβοί βγάζουν μόνο εκπληκτικούς δίσκους με ακραίο ήχο; Όποιος και να το είπε κάνει μεγάλο λάθος και πιθανότατα δεν έχει ακούσει ποτέ του τους Stratovarius! Οι Φινλανδοί παίζουν σχεδόν αψεγάδιαστα power metal και προκαλούν ντελίριο στους metalheads. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 85: Black Sabbath – Sabbath Bloody Sabbath

Ολόκληρη η μουσική ιδιοφυία των Black Sabbath ξεδιπλώνεται με μεγαλειώδη τρόπο στον πέμπτο τους (μέσα σε τρία χρόνια, παρακαλώ) δίσκο. Για πολλούς το «Sabbath Bloody Sabbath», είναι ότι πιο ποιοτικό και μουσικά άρτιο έβγαλε ποτέ η τετράδα από το Birmingham. Αυτοί είναι που δημιούργησαν το heavy metal, αυτοί το απογείωσαν και αυτοί του έδωσαν ώθηση. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 84: Darkthrone – A Blaze In The Northern Sky

Οι Darkthrone συστήθηκαν στο μεταλλικό κοινό παίζοντας death metal. Δεν σημείωσαν κάποια ιδιαίτερη επιτυχία παίζοντας το συγκεκριμένο είδος και έτσι αποφάσισαν να αλλάξουν ρότα. Το 1992 επέλεξαν να εμπλακούν στη σκηνή που οι Νορβηγοί είναι οι αδιαφιλονίκητοι ηγέτες και πέτυχαν το «τζάκ- ποτ». Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 83: Napalm Death – Scum

Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 η ακραία μουσική απέκτησε ένα ακόμα παρακλάδι. Το grindcore το οποίο ήταν μια μίξη death metal, thrash metal, hardcore punk, και crust punk. Ακούγεται θορυβώδες; Πράγματι, είναι. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 82: Iron Butterfly – In-A-Gadda-Da-Vida

Μια πεταλούδα είναι συνήθως ένα όμορφο θέαμα. Μια… σιδηρά πεταλούδα «βγάζει» ένα εξαιρετικό μουσικό αποτέλεσμα. Το 1968 το Αμερικάνικο ροκ συγκρότημα Iron Butterfly «ανοίγει» τα φτερά του και μετά την πρώτη κυκλοφορία του, χαρίζει στον κόσμο της μουσικής έναν δίσκο από αυτούς που λέμε πως άνοιξαν δρόμους. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 81: Machine Head – Burn My Eyes

Η σκληρή μουσική (με προμετωπίδα το heavy metal) άντεξε στον χρόνο για έναν και μόνο λόγο. Επειδή έχει την ιδιότητα να μετεξελίσσεται, να προοδεύει και σε αντίθεση με άλλα είδη μουσικής να παραμένει ζωντανή ακριβώς επειδή δεν μένει στάσιμη. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 80: The Jimi Hendrix Experience – Are you experienced

Αν υπήρχε κάποιος που δικαιούταν να λέει (έστω και καθ’ υπερβολή) ότι όχι απλά γεννήθηκε με μια κιθάρα στα χέρια αλλά είναι γιος της ηλεκτρικής κιθάρας, τότε αυτός είναι ο μοναδικός Jimi Hendrix. Ο άνθρωπος που όχι απλά έπαιζε αλλά ερωτοτροπούσε με την κιθάρα του πάνω στη σκηνή. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 79: Mayhem – De Mysteriis Dom Sathanas

Κύριες και κύριοι καλώς ορίσατε στην «κόλαση» του Black Metal! Υπάρχουν κάποιοι δίσκοι που κυκλοφόρησαν για να αναγκάσουν τους εκστασιασμένους ακροατές τους να πουν πως: «από εδώ και πέρα τίποτα δεν θα είναι το ίδιο». Ένας τέτοιος δίσκος είναι και το θρυλικό «De Mysteriis Dom Sathanas» των Νορβηγών Mayhem! Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 78: Blue Oyster Cult – Secret Treaties

Οι Νεοϋορκέζοι Blue Oyster Cult εμφανίστηκαν στο μουσικό στερέωμα στις αρχές της «γόνιμης» δεκαετίας του ’70 και από την αρχή τους συνόδευε ο τίτλος της ανερχόμενης δύναμης στην hard rock σκηνή. Με τις δυο πρώτες του κυκλοφορίες κάθε άλλο παρά επιβεβαίωσαν τις προσδοκίες. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 77: The Who – Tommy

Ο τίτλος του αφιερώματος που όλους αυτούς τους μήνες κάνει το newsbeast.gr προέκυψε από κάτι δίσκους σαν και αυτόν εδώ. Υπάρχουν πολλοί δίσκοι που εξέλιξαν την σκληρή μουσική. Υπάρχουν αρκετοί που την «απογείωσαν» και υπάρχουν και λίγοι που την «δημιούργησαν». Σε αυτή τη τελευταία κατηγορία ανήκει και το «Tommy» των The Who. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 76: Cathedral – The Carnival Bizarre

Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν πως ίσως ο μοναδικός τρόπος για να τιμήσεις την παράδοση είναι να την αφήσεις να εξελιχθεί σε κάτι νέο! Αυτό κάνανε το 1995 και οι Cathedral οι οποίοι χάρισαν στην doom metal σκηνή μια ανάσα ζωής που τόσο είχε ανάγκη. Οι Βρετανοί έδειξαν σε όλο τον πλανήτη πως θα έπαιζαν οι Black Sabbath αν είχαν δημιουργηθεί την δεκαετία του ’90 και όχι είκοσι χρόνια πριν. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 75: Megadeth – Rust In Peace

Μπορεί να είναι ιδιόρρυθμος. Μπορεί να είναι υπερβολικός και να τσακώνεται με όλους και με όλα συνέχεια. Μπορεί να είναι εγωιστής και κακότροπος. Μπορεί να έχει όλα τα κακά του κόσμου αλλά ο Dave Mustaine είναι ένας τεράστιος μουσικό. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 74: Destruction – Infernal Overkill

Σε μια περίοδο που το thrash metal ίσα- ίσα που είχε αρχίσει να μπουσουλάει και μπάντες που αργότερα θα μεγαλουργούσαν είχαν κάνει ήδη τις πρώτες τους δυναμικές εμφανίσεις, τρεις τύποι από την Γερμανία, «αρματώθηκαν», πήραν όση οργή και τσαμπουκά είχαν μέσα τους, τα ανακάτεψαν με μια γερή δόση «σκοταδιού» και το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 73: W.A.S.P. – The Crimson Idol

Η ιστορία μας έχει ως πρωταγωνιστή έναν έφηβο, τον Jonathan Steel ο οποίος νιώθει ότι έχει απογοητεύσει τους γονείς του. Όταν ο αδερφός του Michael σκοτώνεται σε τροχαίο ο Jonathan φεύγει από το σπίτι και «βυθίζεται» στον βούρκο του αλκοόλ και των ναρκωτικών. Μέσα από μια αλληλουχία γεγονότων ο Jonathan γίνεται σπουδαίος ροκ σταρ αλλά μοναδικός του στόχος είναι να συμφιλιωθεί με τους γονείς του. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 72: Slayer – Seasons In The Abyss

Τον Οκτώβριο του 1990 οι αμερικάνοι ηγέτες του thrash metal κυκλοφορούν τον πέμπτο τους δίσκο και αφήνουν ολόκληρη την μεταλλική κοινότητα με το στόμα ανοιχτό για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι η αρτιότητα του άλμπουμ (θα μιλήσουμε παρακάτω για αυτή). Ο δεύτερος είναι η εξυπνάδα τους. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 71: Fates Warning – Parallels

Το progressive metal είναι ένα παρακλάδι της σκληρής μουσικής που γεννήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1970 (που άλλου;) στη Βρετανία. Την δεκαετία του ’80 έκανε τα πρώτα του σοβαρά βήματα στη μουσική βιομηχανία. Μεγάλωσε, ωρίμασε και «εκτοξεύτηκε», ωστόσο, την δεκαετία του ’90! Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 70: Pantera – Cowboys From Hell

Μπορεί ο πέμπτος δίσκος ενός συγκροτήματος να «βαπτίζεται» πρώτος και να επαναπροσδιορίζει όχι μόνο το ίδιο το γκρουπ αλλά και τον ήχο του metal μέχρι τις ημέρες μας; Και βέβαια μπορεί. Για την ακρίβεια, όχι απλά μπορεί, έχει γίνει κιόλας… Το έχουν κάνει οι Pantera! Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 69: Emperor – In The Nightside Eclipse

Σκοτάδι. Τρόμος. Φόβος. Αν κάποιοι ξέρουν να «πουλάνε» καλά τα τρία προηγούμενα στοιχεία μέσα από τη μουσική αυτοί είναι οι Νορβηγοί. Και όταν μιλάμε για Νορβηγία εννοούμε black metal. Και όταν μιλάμε για black metal εννοούμε τους Empero. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 68: Running Wild – Port Royal

Και ξαφνικά, ενώ όλα είναι ήρεμα και ειδυλλιακά, «σκάνε» οι Πειρατές! Το αποτέλεσμα δεν είναι αιματοκύλισμα ή πλιάτσικο αλλά ένας από τους καλύτερους δίσκους στην ιστορία της heavy metal μουσική σκηνής. «Πειρατές» είναι οι Γερμανοί Running Wild και το «καράβι» τους το εκπληκτικό από κάθε άποψη «Port Royal». Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 67: Iron Maiden – Piece of mind

Αν για το heavy metal υπήρχε η αντίστοιχη λεωφόρος της δόξας με αυτή που υπάρχει στο Hollywood για τον κινηματογράφο τότε ένα είναι σίγουρο: ένα από τα πρώτα αστέρια που θα έμπαιναν εκεί θα ήταν των Iron Maiden οι οποίοι στην πολύχρονη καριέρα τους δημιούργησαν δίσκους μνημεία. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 66: Saxon – Denim and Leather

Μπορεί τόση τέχνη, τόσο πάθος και τόσο ταλέντο να χωρέσει μέσα σε κάτι λιγότερο από 38 λεπτά. Αν μιλάμε για τους Saxon τότε μπορεί και μάλιστα με χαρακτηριστική άνεση! Με το «Denim and Leather», το οποίο κυκλοφόρησε το φθινόπωρο του 1981, οι Βρετανοί συμπληρώνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την δική τους μεταλλική τριλογία. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 65: Manilla Road – Crystal Logic

Κάποιες φορές από τα… μίξερ βγαίνουν δυσάρεστα αποτελέσματα. Κάποιες άλλες πάλι είναι η αποθέωση της αποτυχίας. Στη περίπτωση των Manilla Road πραγματικά… έπεσαν τα τσίμεντα! Οι Αμερικάνοι επιχείρησαν να ενώσουν δύο φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους παρακλάδια της heavy metal μουσικής.  Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 64: Uriah Heep- Demons And Wizards

Αν τα χρόνια της αθωότητας για τους περισσότερους εραστές της σκληρής μουσικής είχαν soundtrack τότε αυτό θα ήταν το τραγούδι με το οποίο ανοίγει το τέταρτο στούντιο άλμπουμ των Βρετανών Uriah Heep. Απλό, δυναμικό, συναισθηματικό και σίγουρα αθώο… Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 63: – Scorpions – Blackout

Οι Γερμανοί ξανάρχονται! Για την ακρίβεια ποτέ δεν έφυγαν… Οι Scorpions το 1982 έπιασαν το τζακ ποτ με την κυκλοφορία του «Blackout»! Ταλαιπωρήθηκαν, βέβαια, για να βγάλουν το συγκεκριμένο άλμπουμ καθώς συνέβησαν μια σειρά από «αναποδιές» αλλά δημιούργησαν έναν εκπληκτικό δίσκο. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 62: Def Leppard – Pyromania

Υπάρχει ένα στερεότυπο (που, όμως, σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό «πατάει» πάνω στη αλήθεια) σύμφωνα με το οποίο η heavy metal είναι μουσική της αλάνας και του δρόμου. Είναι μουσική της συναυλίας και τον γεμάτων καπνούς και μυρωδιά αλκοόλ μπαρ. Όλο αυτό υπάρχουν κάποια συγκροτήματα που προσπάθησαν να το καταρρίψουν και να μεταφέρουν την μουσική αυτή στα… σαλόνια. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 61: Obituary – Cause of death

Τα τέλη της δεκαετίας του ’80 και οι αρχές της δεκαετίας του ’90 είναι η εποχή που το death metal πέρασε σε ένα νέο και σαφώς πιο εκσυγχρονισμένο ήχο. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης για αυτή την αλλαγή έχει η τσαμπουκαλεμένη πένταδα από την Φλόριντα των ΗΠΑ. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 60: Crimson Glory –Transcendence

Αν για κάποιο λόγο ο όρος Progressive metal σας είναι άγνωστος τότε δεν έχετε παρά να ακούσετε τον δεύτερο δίσκο των Αμερικάνων Crimson Glory οι οποίοι το 1988 παρέδωσαν στο κόσμο της σκληρής μουσικής ένας από τους σημαντικότερους δίσκους της σκηνής. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 59: The Doors – The Doors

Μπορεί να μην είναι ένα άλμπουμ που ανήκει στον πυρήνα της σκληρής μουσικής, μπορεί οι Doors να προκαλούν αλλεργία σε πολλούς metalheads αλλά ας είμαστε ειλικρινείς: πάνω σε τέτοιους δίσκους «πάτησαν» πολλά από τα συγκροτήματα που έφτιαξαν χρόνια αργότερα όλα τα είδη της σκηνής. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 58: Annihilator – Alice in hell

Τα πιο όμορφα λουλούδια φυτρώνουν στα πιο ασυνήθιστα μέρη. Αυτή θα μπορούσε να είναι και η ιστορία του πρώτου δίσκου των Καναδών «Annihilator». Γιατί κακά τα ψέματα η συγκεκριμένη χώρα ουδεμία σχέση έχει με το heavy metal! Κι όμως. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 57: Celtic Frost – To Mega Therion

Αν σήμερα υπάρχει αυτό που ξέρουμε ως black και death metal τότε σίγουρα αυτό σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στους Ελβετούς Celtic Frost οι οποίοι εν έτη 1985 έδωσαν άλλη διάσταση στον όρο ακραία μουσική και έκαναν πολλά «σκληρά» συγκροτήματα να θυμίζουν… ανοιξιάτικη βόλτα στο Ζάππειο! Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 56: AC/DC – Highway to hell

Αν υπάρχει ένας δίσκος στη σκληρή μουσική που έχει καταγραφεί στη συλλογική μνήμη, πέρα από τα μουσικά διαμάντια που περιέχει, για μια από τις τραγικότερες συμπτώσεις τότε αυτός είναι το «Highway to hell» των AC/DC. Ένας δίσκος σπάνιας ποιότητάς που περιέχει πολλά τραγούδια που αγαπήθηκαν από τους metalheads απανταχού της γης. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 55: Twisted Sister – Stay Hungry

Υπάρχουν πολλά συγκροτήματα που σοκάρουν με την μουσική τους. Υπάρχουν κι άλλα που σοκάρουν με την εμφάνισή τους. Σε αυτή τη δεύτερη κατηγορία σημαντική θέση κατέχουν οι… θεότρελοι Αμερικάνοι Twisted Sister οι οποίοι θυμίζουν περισσότερο περιοδεύον θίασο πρώην οικοδόμων και μελλοντικών τραβεστί παρά ένα σοβαρό συγκρότημα. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 54: Skyclad – A burnt offering for the bone idol

Κάπου εδώ ο κόσμος της σκληρής μουσικής καλωσορίζει ένα περίεργο μίγμα μουσικής. Περίεργο άλλα δυναμικό και μοναδικό. Οι βαριές ηλεκτρικές κιθάρες συναντάνε το βιολί και το τσέλο. Τα υπερηχητικά ντραμς τον μαντολίνο και τις 12χορδες ακουστικές κιθάρες. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 53: Sepultura – Chaos A.D.

Αν οι Βραζιλιάνοι Sepultura θέλησαν το 1993 να εκφράσουν την οργή τους και το θυμό τους βγάζοντας έναν δίσκο τότε το πέτυχαν και μάλιστα με απόλυτο τρόπο. Οργή, θυμός, τσαμπουκάς και αγριάδα είναι τα τέσσερα βασικά συστατικά του «Chaos A.D.» ! Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 52: Iced Earth – Burnt Offerings

Ποιος είπε πως η Florida των ΗΠΑ βγάζει μόνο thrash συγκροτήματα; Όποιος και να το είπε είναι λάθος… Και απόδειξη είναι οι Iced Earth ένα από τα λίγα συγκροτήματα που υπηρέτησε τόσο πιστά το power metal εκσυγχρονίζοντας διαρκώς τον ήχο τους. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 51: Paradise Lost – Icon

Υπάρχουν κάποια συγκροτήματα τα οποία ακόμα και αν πεις «έλα, μωρέ τώρα σιγά μην ασχοληθώ», σε… πιάνουν από τον σβέρκο και σου λένε: «κάτσε κάτω και άνοιξε τ΄ αυτιά σου»! Σε αυτή τη κατηγορία ανήκουν οι Paradise Lost. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 50: Rotting Christ – Non Serviam

Αν βρεθείτε σε μια κουβέντα για μουσική, ακούσετε το όνομα «Σάκης» και το μυαλό σας πάει μόνο στον Ρουβά τότε σίγουρα δεν έχετε ακούσει Rotting Christ! Το σημαντικότερο συγκρότημα που έχει «βγάλει» ποτέ η Ελλάδα δεδομένης της τεράστιας επιτυχίας που έχει πετύχει στο είδος της μουσικής που υπηρετεί και μάλιστα σε παγκόσμιο επίπεδο. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 49: Nirvana – Nevermind

Αν υπάρχει ένα άλμπουμ που στα ΄90s άλλαξε τον μουσικό χάρτη σε ότι αφορά το hard rock τότε το μόνο σίγουρο είναι πως αυτό είναι το «Nevermind» των Nirvana. Ο συγκεκριμένος δίσκος άνοιξε την βαριά πόρτα που χώριζε το hard rock σε πριν και μετά! Μετά το «Nevermind» τίποτα δεν θα είναι ίδιο στη συγκεκριμένη μουσική σκηνή. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 48: Metallica – …And Justice For All

Αν ένα συγκρότημα έχει βγάλει τρεις δίσκους που ο ένας είναι καλύτερος από τον άλλο και έχουν ήδη δημιουργήσει σχολή, οι περισσότεροι θα περίμεναν πως η τέταρτη δουλειά του θα ήταν είτε χειρότερη είτε (στην καλύτερη) θα κινούταν στα ίδια νερά. Και πράγματι. Το πιθανότερο είναι πως αυτό θα γινόταν. Αυτό έχει δείξει η ιστορία. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 47: King Diamond – Conspiracy

Μια από τις πλέον χαρακτηριστικές μορφές αλλά και φωνές της heavy metal σκηνής είναι ο Δανός Kim Bendix Petersen. Μπορεί το κανονικό του όνομα σε πολλούς να μην… λέει κάτι, ωστόσο, ως King Diamond σίγουρα θα θυμίζει πολλές μουσικές νύχτες δεδομένου πως είναι ένας από τους πλέον επιτυχημένους frontman έχοντας στο ενεργητικό του σπουδαίες δουλειές. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 46: Queensryche – Rage for order

Σε μια εποχή που στο metal κυριαρχούσε η… μαυρίλα και ο τσαμπουκάς οι Αμερικάνοι Queensryche επέλεξαν να φτιάξουν ένα δίσκο ο οποίος δεν ήταν απλά σκληρή μουσική αλλά ένα πολιτικό μανιφέστο ενάντια στον καπιταλιστικό τρόπο ζωής και τον τρόπο με τον οποίο επεμβαίνουν στις ζωές των ανθρώπων οι τεχνοκράτες! Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 45: Sodom – Agent Orange

Το 1989 τρεις Γερμανοί έδωσαν στον κόσμο της σκληρής μουσικής έναν από τους πλέον… ερωτεύσιμους (όσο και αν αυτό ακούγεται λίγο οξύμωρο) δίσκους της thrash metal σκηνής! Οι Sodom έκαναν πάλι το θαύμα τους, έφτιαξαν έναν δίσκο που σκάει σαν βόμβα στα αυτιά του ακροατή. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 44: Exodus – Bonded By Blood

Σημασία, πολλές φορές, δεν έχει απλά να κάνεις κάτι ή έστω να το κάνεις καλά. Σημασία έχει να ανοίγεις δρόμους για τους επόμενους και ταυτόχρονα να κάνεις το κέφι σου. Αυτό έκαναν οι Αμερικάνοι Exodus που εν έτη 1985 δημιούργησαν την ναυαρχίδα του… αγνού thrash metal το εκρηκτικό «Bonded By Blood». Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 43: Guns n’ Roses – Appetite for Destruction

Σκληρή μουσική δεν είναι μόνο το heavy metal και τα παρακλάδια του. Σκληρή μουσική είναι, για παράδειγμα, και το hard rock το οποίο μετά τις εποχές της απόλυτης δόξας έφτασε στα τέλη της δεκαετία του ’80 να περνάει μια μεγάλη κάμψη. Τότε εμφανίστηκαν οι Guns n’ Rose. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 42: Kreator – Pleasure to kill

Αν οι Kreator ήταν… αμάξι τότε σίγουρα θα ήταν lamborghini ή porsche. Όχι σε ότι αφορά στην ποιότητα αλλά σε ότι έχει να κάνει με την ταχύτητα. Οι Γερμανοί στα πρώτα τους χρόνια ήθελαν να παίξουν γρήγορο και ωμό thrash metal και το έπραξαν αφήνοντας σε δεύτερη και τρίτη μοίρα όλα τα άλλα. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 41: Black Sabbath – Master Of Reality

ΟΙ Black Sabbath ήταν πάντα ένα συγκρότημα που δεν… «καθόταν στα αυγά του»! Το ανήσυχο πνεύμα του Tony Iommi που διαρκώς πειραματιζόταν με νέους ήχους ήταν, άλλωστε, μια από τις αιτίες που οι Sabs έγιναν αυτό που έγιναν και ακόμα και σήμερα θεωρούνται τα ιερά τέρατα της Heavy Metal μουσικής σκηνής. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 40: Anthrax – Among The Living

Καταιγίδα! Αυτή είναι πιθανότατα η καταλληλότερη λέξη για να περιγράψει κάποιος το τρίτο άλμπουμ των Αμερικάνων thrasers, Anthrax. Ένας δίσκος που στα περίπου 50 λεπτά που διαρκεί είναι ανελέητο και σκληρό. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 39: Accept – Restless and Wild

Αν το heavy metal διδασκόταν στα σχολεία τότε ένα από τα «sos» στις εξετάσεις στο τέλος της χρόνιας σίγουρα θα ήταν το «Restless and Wild» των μοναδικών Accept! Πρόκειται για ένα άλμπουμ που αν είσαι ανυποψίαστος θα σε… «σκοτώσει». Αυτό είναι και το «μυστικό» της τρομερής εισαγωγής του, άλλωστε. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 38: Judas Priest – British Steel

Πολλές φορές τα συγκροτήματα προσπαθούν μέσα από την πολυπλοκότητα να δώσουν το κάτι παραπάνω. Κάποιες φορές αυτό πετυχαίνει. Κάποιες άλλες, πάλι, οδηγεί στην καταστροφή. Οι Judas Priest, όμως, είναι παλιές αλεπούδες και δεν την… «πατάνε» εύκολα. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 37: Savatage – Gutter Ballet

Και κάπου εδώ το Heavy Metal αρχίζει να «φλερτάρει» ολοένα και πιο έντονα με την κλασσική μουσική. Το πιάνο «παντρεύεται» με τα αιχμηρά riffs και τις κοφτερές κιθάρες. Οι απανταχού metalheads παίρνουν μια «μυρωδιά» αυτού που θα ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια. Την ποιοτική και μελωδική στροφή, δηλαδή, ενός μεγάλου κομματιού της σκληρής μουσικής. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 36: Iron Maiden – Iron Maiden

Είναι από τις φορές που ένας δίσκος «σκάει σαν βόμβα» και ισοπεδώνει τα πάντα. Την εποχή που το punk (και σαν μουσική και σαν τρόπος ζωής) σάρωνε οτιδήποτε υπήρχε στο πέρασμά του, εμφανίστηκαν πέντε Βρετανοί και πήραν την κατάσταση στα χέρια τους. Το 1980 ήταν η χρονιά που οι θρυλικοί, πλέον, Iron Maiden έδωσαν στον «πεινασμένο» από pure metal κόσμο της σκληρής μουσικής ένα ανεκτίμητο διαμάντι. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 35: Helloween – Walls Of Jericho

«Όπως τα τείχη της Ιεριχούς έπεσαν από τον ήχο ενός εγχόρδου, έτσι κι εμείς με την μουσική μας θα γκρεμίσουμε τα τείχη της σύγχρονης μουσικής σκηνής»! Μπορεί η παραπάνω δήλωση, που πιθανότατα ακούγεται από… υπερβολική έως παιδική, να κρύβει μέσα της μια έπαρση αλλά όταν την έκανε ο Kai Hansen ήξερε πως αυτό είχαν μέσα στο μυαλό τους οι Hellowee. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 34: Warlord – Deliver Us

Μπορεί ένα συγκρότημα από το 1983 μέχρι και το 2002 να έχει βγάλει μόνο ένα mini LP αλλά σήμερα να θεωρείται ένας από τους θρύλους της heavy metal σκηνής; Μπορεί αυτό το mini LP να είναι ανάμεσα στα μουσικά μνημεία της σκληρής μουσικής έχοντας αφήσει το σημάδι του πάνω στους metalheads και να είναι σημείο αναφοράς στην εξέλιξη της συγκεκριμένης μουσικής; Ναι, μπορεί! Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 33: Death – Leprosy

Αν, υποθετικά μιλώντας πάντα, υπήρχε ένα μουσικό… μίξερ μέσα στο οποίο βάζαμε Metallica (της πρώτης περιόδου), Slayer (επίσης της πρώτης περιόδου), με φωνητικά που θυμίζουν κάτι από black metal τότε το αποτέλεσμα που θα έβγαινε θα είχε το όνομα «Death»! Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 32: Metallica – Metallica (Black Album)

Είναι εξαιρετικά δύσκολο, όσο και να ψάξει κανείς, να βρει άλλο δίσκο που να αγαπήθηκε και να μισήθηκε τόσο πολύ και ταυτόχρονα, όσο το ομώνυμο των Metallica (που έχει γίνει επίσης γνωστό και ως black album). Οι φανατικοί οπαδοί του συγκροτήματος όταν το 1991 κυκλοφόρησε ο δίσκος το κατέκριναν επειδή είχε μια σαφή εμπορική στροφή και ταυτόχρονα το συγκρότημα είχε εγκαταλείψει όλα τα thrash στοιχεία. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 31: Led Zeppelin – II

Αν το 1970 οι Black Sabbath κυκλοφορώντας τον ομώνυμο δίσκο «γέννησαν» το heavy metal τότε οι ρίζες της συγκεκριμένης μουσικής πρέπει να αναζητηθούν στον δεύτερο δίσκο των Led Zeppelin. Το συγκεκριμένο άλμπουμ είναι αυτό που το 1969 έστρωσε τον δρόμο τον οποίο ένα χρόνο αργότερα θα περπατήσει ο Ozzy και η παρέα του. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 30: Bathory – Under the sign of the black mark

Μπορεί να ακουστεί λίγο… οξύμωρο αλλά εδώ μιλάμε για την Βίβλο του Black Metal! Το «Under the sign of the black mark» είναι το άλμπουμ που «γεννήθηκε» το 1987 από τους Σουηδούς Bathory και έμελλε να γίνει η μήτρα από την οποία θα δημιουργηθεί η Νορβηγική σκηνή που χρόνια μετά (και μέχρι τις μέρες μας) κυριαρχεί στην Black Metal μουσική. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 29: Black Sabbath – Heaven and Hell

Το 1980 ένα μεγάλο κεφάλαιο για τους ηγέτες της Heavy Metal σκηνής είχε κλείσει. Ο θεόμουρλος Ozzy Osbourne έχει φύγει από τους Black Sabbath οι οποίοι ψάχνουν την νέα ταυτότητά τους. Δίσκος των «Sabbs» χωρίς τον Ozzy έμοιαζε ένα άλμα στο κενό και μάλιστα χωρίς προστατευτικά. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 28: Dream Theater – Images and Words

Το Heavy Metal έχει περάσει μέσα από διάφορα στάδια και… «φάσεις». Άντεξε, όμως, σαν μουσικό είδος για δύο λόγους: ο πρώτος είναι επειδή έχουν δημιουργηθεί δίσκοι οι οποίοι είναι διαμάντια και αντέχουν στον χρόνο. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 27: Pink Floyd – The wall

Όταν αποφασίζεις εν έτη 1979 να συνθέσεις μία rock όπερα τότε έχεις κερδίσει με το σπαθί σου μια θέση μέσα στο πάνθεον των μεγάλων της σκληρής μουσικής. Ο Roger Waters θέλησε να χτίσει έναν «τοίχο» ανάμεσα στους τεράστιους Pink Floyd και το κοινό τους αλλά το… μόνο που κατάφερε , τελικά, ήταν να χτίσει έναν μύθο που ακούει στο όνομα «The wall»! Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 26: Queensrÿche – Operation: Mindcrime

Ο Nikki είναι ένας τοξικομανής, ο οποίος πείθεται από τους προμηθευτές του οι οποίοι είναι… «πρώτες μούρες» σε ένα underground κίνημα να πραγματοποιεί εκτελέσεις ανθρώπων με στόχο να ξεκινήσει η επανάσταση. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 25: Deep Purple – In Rock

Το 1970 είναι μια εξαιρετικά σημαντική χρονιά για τη μουσική. Σημαντική για πολλούς λόγους. Ένας από αυτούς είναι το «κτήνος» που ξύπνησε μέσα στους Deep Purple οι οποίοι αποφάσισαν να παίξουν σκληρό ροκ και να αφήσουν πίσω τους τις περισσότερο κλασικίζουσες τάσεις. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 24: Slayer – Show No Mercy

Υπάρχουν αυτοί που παίζουν μουσική και υπάρχουν και εκείνοι που δημιουργούν μουσική. Σε αυτή τη δεύτερη (και ιδιαίτερα τιμητική) κατηγορία ανήκουν οι Slayer. Οι Αμερικάνοι έκαναν το δισκογραφικό ντεμπούτο τους στα τέλη του 1983. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 23: Iron Maiden – Seventh son of a Seventh son

Τα πειράματα κάποιες φορές βγάζουν σε καλό αποτέλεσμα. Κάποιες άλλες πάλι είναι σκέτη καταστροφή. Ευτυχώς για τον κόσμο της σκληρής μουσικής στην περίπτωση των Iron Maiden οδήγησε στη δημιουργία ενός αξεπέραστου διαμαντιού που ακούει στο όνομα «Seventh son of a Seventh son. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 22: Manowar – Hail to England

Κάθε συγκρότημα έχει την… «μαγική» στιγμή του η οποία αργά ή γρήγορα έρχεται προκειμένου να το καθιερώσει στη συνείδηση του κόσμου της μουσικής. Η στιγμή αυτή για τους Manowar ήρθε το 1984 όταν έβγαλαν τον τρίτο κατά σειρά δίσκο τους, με τίτλο «Hail to England». Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 21: Metallica – Kill ‘em all

Τραχύ. Τσαμπουκαλεμένο. Επιθετικότατο. Ωμό. Αυτό είναι το «Kill ‘em all» και αυτοί είναι οι Metallica. Αυτός είναι ο τρόπος που το 1983 ξεκίνησε το φαινόμενο που θα συνδεθεί απόλυτα με την αναγέννηση της σκληρής μουσικής η οποία μετά το συγκεκριμένο άλμπουμ δεν ήταν ποτέ ξανά ίδια. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 20: Megadeth – Youthanasia

Κάποιες φορές τα απλά πράγματα είναι αυτά που δίνουν αξία. Αυτό συμβαίνει και στη μουσική. Αυτό έγινε και όταν οι Megadeth το 1994 κυκλοφόρησαν το άλμπουμ «Youthanasia». Ο συγκεκριμένος δίσκος είναι αυτό που θα έλεγε κάποιος pure metal. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 19: Ozzy Osbourne – Blizzard of Ozz

Ή θα τον λατρέψεις ή θα τον μισήσεις. Μέση οδός, πιθανότατα, δεν υπάρχει. Μάλλον φταίει ο χαρακτήρας του. Ίσως να φταίει και η ιδιαίτερη φωνή του. Κανείς δεν ξέρει. Το μόνο σίγουρο είναι πως σε όποια από τις δύο κατηγορίες και αν ανήκεις δεν έχεις παρά να παραδεχθείς πως ο θεόμουρλος Ozzy Osbourne ξεκίνησε την σόλο καριέρα του με έναν μουσικό δυναμίτη που ακούει στο όνομα Blizzard of Ozz! Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 18: AC/DC – Back in Black

Μπορεί ένας… κατάμαυρος δίσκος να γίνει πλατινένιος; Μπορεί. Αν τον έχουν αγγίξει τα μαγικά χέρια των AC/DC! Το Back in black είναι το έβδομο άλμπουμ των Αυστραλών hard rockers, και χωρίς αμφιβολία ένα από τα καλύτερα τόσο του συγκροτήματος όσο και της παγκόσμιας hard rock σκηνής. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 17: Dio – Holy Diver

Θέλετε να ακούσετε Rainbow και Black Sabbath με… ολίγον από Deep Purple αλλά έχετε στη διάθεσή σας μόλις 40 και κάτι λεπτά. Κανένα πρόβλημα… Πάρτε μια παγωμένη μπύρα από το ψυγείο και βάλτε να παίζει (όσο πιο δυνατά γίνεται) το «Holy Diver» του Ronnie James Dio! Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 16: Sepultura – Arise

Ποιος είπε πως το μόνο πράγμα που κάνουν καλά οι Βραζιλιάνοι είναι να παίζουν ποδόσφαιρο; Όποιος το είπε δεν έχει ακούσει ποτέ τους Sepultura και σίγουρα όχι το πιο δυνατό από τα άλμπουμ τους. Το εκπληκτικό «Arise». Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 15: Candlemass – Epicus Doomicus Metallicus

Ένα είναι το σίγουρο: αν δεν έχεις ακούσει το «Epicus Doomicus Metallicus» δεν ξέρεις τι σημαίνει σκοτεινή μουσική. Οι Candlemass έφτιαξαν το μακρινό 1986 έναν δίσκο που είναι ακριβώς αυτό που λέει το όνομα του. Επικός. Θανατηφόρος. Μεταλικός. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νo 14: Helloween – Keeper Of The Seven Keys, Part Ι

Μετά την εκπληκτικά γόνιμη δεκαετία του 70’, και τις αρχές της δεκαετία του 80’ η σκληρή μουσική «έψαχνε» την ώθηση προς το νέο και το διαφορετικό. Αυτό που θα της έδινε την νέα πνοή, ώστε, να συνεχίζουν να «γεννιούνται» νέες γενιές από metalheads. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 13: Led Zeppelin – IV

Υπάρχουν παρά πολλοί δίσκοι που είναι καλοί. Αρκετοί που είναι εξαιρετικοί. Λίγοι που είναι τέλειοι. Υπάρχουν και ελάχιστοι που είναι μνημεία! Σε αυτή την τελευταία κατηγορία υπάρχει και το «IV» των θρυλικών Led Zeppelin. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 12: Judas Priest – Painkiller

Λίγοι δίσκοι σε… πιάνουν από τον λαιμό και σε αναγκάζουν να κάτσεις να τους ακούσεις με το έτσι θέλω. Ένας από αυτούς είναι το «Painkiller» των διαχρονικών Judas Priest. Δεν έχεις επιλογή. Aν τον ξεκινήσεις θα τον τελειώσεις. Και μετά θα τον ξαναβάλεις από την αρχή. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 11: Venom – Black Metal

Δυο φορές στην ιστορία η παγκόσμια κοινότητα της σκληρής μουσικής υπέστη πραγματικό σoκ. Η πρώτη ήταν όταν οι Black Sabbath συστήθηκαν στο κοινό. Η δεύτερη ήταν όταν εμφανίστηκε το διαβολικό τρίο από το Newcastle της Μεγάλης Βρετανίας. Οι Venom! Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 10: Deep Purple – Machine head

Η δεκαετία του 1970 (και ειδικά οι αρχές της) φαίνεται πως είχε κάτι… μαγικό για την σκληρή μουσική. Είναι μακράν η πιο γόνιμη περίοδος. Συγκροτήματα που στις μέρες μας είναι μύθοι, τότε περνούσαν την καλύτερη εποχή τους και χάριζαν στον κόσμο της μουσικής αξεπέραστα διαμάντια. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 9: Rainbow – Rising

Το 1976 είναι η χρόνια που πάνω από την σκληρή μουσική εμφανίστηκε ένα ουράνιο τόξο. Ένα φαινόμενο (που όπως και στην πραγματική ζωή) προσφέρει εκπληκτικές εικόνες και προκαλεί όμορφα συναισθήματα. Οι Rainbow προσφέρουν απλόχερα στους μουσικόφιλους το επικό «Rising». Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 8: Motorhead – Ace Of Spades

Το Νοέμβριο του 1980, τρείς περίεργοι τύποι από την Μ. Βρετανία την… «είδαν» άγριοι καουμπόι και αυτό ήταν αρκετό για να τους «κάτσει» ο άσος μπαστούνι που έψαχναν ώστε να κερδίσουν μια παρτίδα σκληρού πόκερ. Οι Motorhead τζόγαραν και το αποτέλεσμα είναι ένας από τους καλύτερους δίσκους όλων των εποχών στη Heavy Metal σκηνή. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 7: Iron Maiden – Powerslave

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 οι Iron Maiden ήταν οι αδιαμφισβήτητοι ηγέτες στη heavy metal σκηνή και έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους προκειμένου να διατηρήσουν τον τίτλο τους. Ένα από τα πράγματα που έκαναν, ήταν και το επικό «Powerslave». Ένα αξεπέραστο άλμπουμ που μεγάλωσε γενιές και γενιές metalheads. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 6: Metallica – Ride the lightning

«Η ηρεμία πριν την καταιγίδα»… Σίγουρα όταν εν έτη 1984 οι Metallica δημιουργούσαν (γιατί περί δημιουργίας πρόκειται) το «Ride the lightning» είχαν καρφωμένη στο μυαλό τους την συγκεκριμένη έκφραση. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 5: Black Sabbath – Paranoid

Στο ποδόσφαιρο λένε πως… «ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει». Οι Black Sabbath το ακολούθησαν πιστά, πρόσθεσαν και το «συνταγή που πετυχαίνει δεν αλλάζει» και κάπως έτσι δώρισαν στον κόσμο της μουσικής το διαμάντι που ονομάζεται «paranoid»! Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο 4: Slayer – Reign in blood

Αν δεν έχετε νιώσει πως υπάρχει κίνδυνος να… ξεβιδωθεί το κεφάλι σας από την θέση του κάνοντας αδιάκοπο headbanging τότε σίγουρα δεν έχετε ακούσει το Reign in Blood των… αφιονισμένων Slayer! Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 3: Metallica – Master of Puppets

Το μουσικό αριστούργημα που ακούει στο όνομα «Master of Puppets» μπορεί να… «καυχιέται» για κάτι σημαντικό. Αν και πρόκειται μόλις για το τρίτο κατά σειρά άλμπουμ για τους Metallica αποτελεί την κορύφωση για το γκρουπ. Τραγούδια όπως το «Battery», «Welcome home (sanitarium)», «Disposable heroes», «Lepper Messiah», «Orion», «Damage Inc» και φυσικά το ομώνυμο δεν γράφονται κάθε ημέρα. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

No 2: Iron Maiden – Number of the beast

Όταν οι Iron Maiden συνάντησαν τον Bruce Dickinson το αποτέλεσμα ήταν μια μουσική… πανδαισία. Οι τρομερές συνθέσεις του Steve Harris βρήκαν το απόλυτο ταίρι τους στη μαγευτική φωνή του βρετανού frontman και αυτό που βγήκε από αυτό το μουσικό πάντρεμα είναι ένας δίσκος που ακόμα και σήμερα αποτελεί σημείο αναφοράς για όλους τους metalheads απανταχού του πλανήτη. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση

Νο1: Black Sabbath – Black Sabbath

Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα. Όταν ο Tony Iommi σύνδεσε την μαύρη ηλεκτρική του κιθάρα με το ρεύμα και ο Ozzy Osbourne έπιασε το μικρόφωνο. Η τσιριχτή φωνή του αλλά και τα riff του εμβληματικού κιθαρίστα δημιούργησαν αυτό που σήμερα ονομάζουμε Heavy Metal. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την παρουσίαση