Οδηγούμε το νέο, αναβαθμισμένο στα σημεία Toyota C-HR 1.8 Hybrid

Αναλυτικά τα τεχνικά του χαρακτηριστικά και η τιμή του

14·12·2020 11:10

Τέσσερα χρόνια πριν (2016) το φουτουριστικό σχήμα του Toyota C-HR, ξάφνιασε πολλούς, κάποιοι εκ των οποίων θέλησαν να το «αφορίσουν», καθώς τάραξε τα σχεδιαστικά λιμνάζοντα νερά της κολοσσιαίας ιαπωνικής αυτοκινητοβιομηχανίας.

Κι όμως. Οι άκρως μοντέρνες γραμμές του μικρομεσαίου SUV, έπεισαν τόσο το καταναλωτικό κοινό που το προτιμά, όσο και τα αφεντικά της εταιρίας, που συναίνεσαν ούτως ώστε κάποιες σχεδιαστικές γραμμές του C-HR, να περάσουν και σε άλλα μοντέλα της εταιρίας, αλλά και στην Lexus.

Πάντως, η εμπορική του επιτυχία δεν οφείλεται μόνο στην εμφάνιση και γι αυτό το πρόσφατο φρεσκάρισμα ήταν άκρως περιορισμένο. Τόσο περιορισμένο που στο C-HR 1.8 Hybrid της δοκιμής μας, μόνο συγκρίνοντας της σχεδόν προ 3ετίας φωτογραφίες μπορέσαμε να εντοπίσουμε τις ελάχιστες αισθητικές αλλαγές.

Αλλαγές εμφάνισης για… κουΐζ

Με λίγες λέξεις, το κουπέ, αιχμηρό προφίλ του μοντέλου παραμένει ακέραιο, με τις αλλαγές να εντοπίζονται στους νέους προφυλακτήρες, στον διαχύτη (πίσω) και στην μαύρη φάσα πίσω που λειτουργεί σαν αεροτομή, συνδέοντας τα φωτιστικά σώματα.

Ακόμα περισσότερο, το εσωτερικό δεν έχει αλλάξει σχεδόν καθόλου από το προηγούμενο μοντέλο. Προσέχοντας καλύτερα, εντοπίζεις τις νέες ταπετσαρίες στις πόρτες, ενώ η -στάνταρ πλέον- οθόνη αφής πολυμέσων 8”, έχει ελαφρά κλίση προς τον οδηγό, είναι εμπλουτισμένη και με κουμπιά, διαθέτει δυνατότητα σύνδεσης με Apple CarPlay και Android Auto, αλλά και νέο πιο γρήγορο και εύχρηστο λογισμικό.

Κατά τα λοιπά, η γνωστή ποιοτική εικόνα επικρατεί σε όλη την καμπίνα, με τους πίσω επιβάτες «αδικημένους» από τα πολύ μικρά πλευρικά παράθυρα και το χαμηλό ύψος της οροφής. Από την πλευρά του ο οδηγός έχει στην διάθεσή του την πολύ καλή και πολυρυθμιζόμενη θέση οδήγησης, από την οποία απολαμβάνει τα πλεονεκτήματα της σωστής εργονομίας και τα μειονεκτήματα (μειωμένη όραση στις πίσω γωνίες) της φουτουριστικής σχεδίασης. Στα συν της κατασκευής και ο πίνακας οργάνων με δύο όργανα και μία οθόνη 4,2 ιντσών, η οποία δίνει στον οδηγό τις σημαντικότερες πληροφορίες, ενώ το «στροφόμετρο» (ουσιαστικά οικονομόμετρο) είναι χωρισμένο σε τρία πεδία: CHG, Eco και Power, που ενημερώνουν για την ροή του ρεύματος στις μπαταρίες και κατ’ επέκταση βοηθούν στην οικολογική οδήγηση.

Όσο για τους χώρους, αυτοί ποτέ δεν ήταν το γερό χαρτί του C-HR και παραμένουν «μίζεροι» με το πορτ μπαγκάζ να χωρά 377 λίτρα και –ευτυχώς- πολλές θέσεις για μικροαντικείμενα. Φυσικά για ρεζέρβα ούτε λόγος, αφού έχουμε και τις μπαταρίες, που πιάνουν χώρο κάτω από τα πίσω καθίσματα και τον χώρο αποσκευών.

Ίδιο αλλά… διαφορετικό

Στην σχεδόν προ 3ετίας δοκιμή του C-HR είχαμε καταλήξει στο ότι: «για όσους το θέλουν σώνει και καλά, αλλά δεν μπορούν να ανεχτούν την ραθυμία, υπάρχει η έκδοση με κινητήρα 1,2 turbo 116 ίππων και 6άρι μηχανικό κιβώτιο, που ίσως τους ταιριάζει καλύτερα». Όμως αυτή την φορά και παρά το ότι τα αριθμητικά δεδομένα δείχνουν ίδια, η αίσθηση είναι εντελώς διαφορετική. Ναι, κάτω από το καπό βρίσκεται ο ατμοσφαιρικός 1.800άρης κινητήρας βενζίνης με απόδοση 98 ίππων και ροπής 142 Nm, μαζί με ένα ηλεκτροκινητήρα μόνιμου μαγνήτη απόδοσης 72 ίππων και ροπής 163 Nm.

Τα νούμερα είναι ίδια με του προηγούμενου C-HR Hybrid, όπως και η συνδυαστική ισχύς των 122 ίππων, οι οποίοι φθάνουν στους εμπρός τροχούς μέσω κιβωτίου e-CVT, με τον οδηγό να έχει στην διάθεσή του τρεις επιλογές οδηγικού στυλ (sport, normal, eco). Όμως, έχουν αλλάξει οι μπαταρίες που τώρα είναι τεχνολογίας Li-Ion και δίνουν περισσότερο ρεύμα, επιτρέποντας στον ηλεκτροκινητήρα να συμμετέχει στην κίνηση πιο συχνά. Έτσι, αν η φόρτιση των μπαταριών είναι επαρκής, μπορείς να κινείσαι στο αστικό μόνο με ρεύμα έως ότου η ταχύτητα ανέβει πάνω από τα 40 χλμ/ώρα.

Η μεγάλη απόλαυση πάντως είναι την ώρα της εκκίνησης του C-HR, που γίνεται σε απόλυτη …σιωπή χάρη στην χρήση του ηλεκτρικού κινητήρα. Αυτός ο ήχος της …σιωπής σε κάνει να μην «αντέχεις» την λειτουργία του θερμικού κινητήρα, παρά του ότι τα επίπεδα θορύβου είναι χαμηλά, ενώ χαμηλότερος από πριν είναι και ο ήχος… απογείωσης, αυτός δηλαδή που εκπέμπεται όταν η συνεχώς μεταβαλλόμενη σχέση του κιβωτίου επιταχύνει το όχημα, διαδικασία στην διάρκεια της οποίας οι στροφές δεν ανεβαίνουν τόσο ψηλά όσο στο προηγούμενο υβριδικό C-HR. Σε αυτό βέβαια συντελεί και η πιο συχνή εμπλοκή του ηλεκτροκινητήρα, ο οποίος εμπλέκεται και σε όλες τις περιπτώσεις «βίαιης» επιτάχυνσης (ειδικά στην επιλογή Sport).

Πάντως οι επιδόσεις από στάση δεν έχουν διαφοροποιηθεί, καθώς τα 0-100 χρειάζονται 11” και η τελική ταχύτητα φθάνει τα 170 χλμ/ώρα, αλλά οι ενδιάμεσες επιταχύνσεις γίνονται με μεγαλύτερη ευκολία με ότι αυτό συνεπάγεται στην ασφάλεια, ειδικά στα προσπεράσματα.

Από την θέση του οδηγού

Όλα τα παραπάνω επηρεάζουν θετικά τόσο την οδηγική ικανοποίηση και σβελτάδα του C-HR, όσο και την κατανάλωση, η μέση τιμή της οποίας στην διάρκεια της δοκιμής μας και παρά την συνεχή πίεση του υβριδικού συνόλου δεν ξεπέρασε τα 5,1 λίτρα. Η τιμή δεν είναι μακριά από αυτή που ανακοινώνει η εταιρία, ενώ οι χαμηλές εκπομπές CO2, το εντάσσουν στα οχήματα που δεν καταβάλουν τέλη κυκλοφορίας. Επιπλέον, με προσοχή και λίγη υπομονή, μέσα στην πόλη μπορείς να κινηθείς για περίπου 30% της διαδρομής με ηλεκτρική ενέργεια, ενώ έξω από αυτήν ο θερμικός κινητήρας «απομονώνεται» ακόμα και με ταχύτητες που πλησιάζουν στα 100 χλμ/ώρα.

Πέραν όλων αυτών το ανανεωμένο C-HR είναι ευχάριστο οδηγικά, πολύ πιο σβέλτο από το προηγούμενο, με λιγότερο θόρυβο και άριστη ποιότητα κύλισης παρά τα χαμηλού προφίλ ελαστικά (225/50/18) που είχε η έκδοση C-Lub της δοκιμής μας. Η σφιχτή ανάρτηση περιορίζει την κλίση στις στροφές, η εν γένει συμπεριφορά είναι ουδέτερη και η ροπή όταν συνδυάζονται οι δυο κινητήρες είναι άμεση και ικανή να σπινάρει τους κινητήριους τροχούς έως ότου επέμβει το ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου πρόσφυσης.

Στις επαρχιακές διαδρομές το C-HR μπορεί να κινηθεί σβέλτα, αλλά τελικά είναι το παιχνίδι με την κατανάλωση και η παρατήρηση του οικονομόμετρου αυτή που συνεπαίρνει τον οδηγό, με αποτέλεσμα την άνεση, ασφαλή και οικονομική μετακίνηση. Όμως αυτό που εντυπωσιάζει όσους είχαν έρθει σε επαφή με την προηγούμενη έκδοση του μοντέλου, είναι το πόσο γρήγορα γίνεται η ανάκτηση ενέργειας, η φόρτιση δηλαδή της μπαταρίας που τροφοδοτεί τον ηλεκτροκινητήρα, ο οποίος συνδράμει ποικιλοτρόπως στην μετακίνηση τους σχεδόν 1500 κιλών οχήματος, γραμμικά, γρήγορα και οικονομικά.

Κατά τα λοιπά, η θέση οδήγησης είναι υπεράνω κριτικής, το τιμόνι σβέλτο και με αίσθηση, ενώ τα φρένα δεν έδειξαν σε καμιά περίπτωση να μην έχουν τον έλεγχο της κατάστασης.

Δια ταύτα

Όταν στην αρχή της δοκιμής είδαμε τα ίδια τεχνικά χαρακτηριστικά με το C-HR που είχαμε οδηγήσει πριν σχεδόν 3 χρόνια, δεν φανταζόμαστε ποτέ ότι, «κρυφές» αλλαγές στο σύστημα ηλεκτροκίνησης μπορούν να αναβαθμίσουν τόσο την κινητική ικανότητα του μοντέλου. Αν δεν διαβάσεις, βάζεις το χέρι σου στην φωτιά ότι, αυτό το υβριδικό σύνολο δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με το προηγούμενο. Κι όμως είναι …ίδιο (;). Τόσο που αυτή την φορά δεν θα προτρέψουμε τους «ανήσυχους» να απευθυνθούν στην έκδοση 1.2 Turbo, παρά μόνο για λόγους οικονομοτεχνικούς, καθώς η τιμή του υβριδικού είναι τσουχτερή με έναρξη τα 24.070 ευρώ και 25.600 ευρώ για την έκδοση C-Lub, με την οποία όμως σε επίπεδο εξοπλισμού, δεν θα σας λείψει -σχεδόν- τίποτα.