Η σχεδιαστική φιλοσοφία της Ford ήταν απλή: να δημιουργήσει ένα συμπαγές sports car για τους χούμενους 20άρηδες της εποχής.
Το αποτέλεσμα ήταν το Mustang I, ένα διθέσιο και σχεδιαστικά προωθημένο όχημα που θα γεννούσε έναν θρύλο, αν και με το μοντέλο που πάτησε τελικά δρόμο δεν είχε τίποτα κοινό!
Ήταν το καλοκαίρι του 1962 λοιπόν όταν η Fairland Group, το εσωτερικό τμήμα της Ford που είχε στο τιμόνι τον θρυλικό -και αντισυμβατικό, αλίμονο!- μηχανικό Lee Iacocca, επιφορτίστηκε με τη δημιουργία του ανταγωνιστή της Chevrolet Corvair. Οι οδηγίες ήταν απλές: η παραγωγή ενός κομψού, λιτού και προσιτού sports car με σχεδιαστικές καινοτομίες και επιδόσεις που να μην αφήνουν κανέναν αδιάφορο.
Οι σχεδιαστές Eugene Bordinat, John Najjar και Philip Clark στρώθηκαν λοιπόν στη δουλειά και σύντομα είχαν στα χέρια τους ένα πρωτότυπο από πηλό, το οποίο εγκρίθηκε τάχιστα από το συμβούλιο.
Ο «διαστημικός» σχεδιασμός υπαγόρευε ωστόσο το βίδωμα των θέσεων πάνω στο πλαίσιο, κάτι που σήμαινε ότι οι θέσεις ήταν αμετακίνητες. Κανένα πρόβλημα για τους δαιμόνιους μηχανικούς: ανέπτυξαν το τιμόνι και τα πεντάλ με τέτοιο τρόπο που να μπορούν να προσαρμόζονται κατά μήκος!
Πίσω από το διαμέρισμα των επιβατών βρισκόταν η καρδιά του κτήνους, μια εισαγωγή από τη Γερμανία: ένας 4κύλινδρος κινητήρας των 1.500 κυβικών, που δανείστηκε το Mustang Ι από το Ford Cardinal. Δύο πρωτότυπα μάλιστα Mustang I κατασκευάστηκαν: ένα με 89 άλογα για τον δρόμο και ένα με 109 για την πίστα.
Όταν η Ford αποκάλυψε το στολίδι της στο Grand Prix των ΗΠΑ στη Νέα Υόρκη το 1962, ο περίφημος πιλότος της Formula 1, Dan Gurney, που πήρε την αγωνιστική έκδοση μια βόλτα στο σιρκουί, δεν πίστευε στα μάτια του: το concept της Mustang σημείωνε επιδόσεις εφάμιλλες σχεδόν με τα μονοθέσια της F1 που διαγωνίζονταν εκείνο το Σαββατοκύριακο!
Για τα επόμενα δύο χρόνια, τα πρωτότυπα Mustang I θα έκαναν τον γύρο της Αμερικής συγκεντρώνοντας διθυραμβικές κριτικές, το «διαστημικό» κουπέ ήταν ωστόσο πολύ μπροστά από την εποχή του: η Ford αναγνώρισε ότι η μαζική παραγωγή του sports car με τον αλουμινένιο σκελετό και τη μηχανή βιδωμένη στη μέση θα ήταν σωστός εφιάλτης!
Δημιούργησαν, αντ’ αυτού, το σαφώς συμβατικότερο πισωκίνητο concept Mustang II, που με τον V8 κινητήρα των 4,7 λίτρων βιδωμένο μπροστά φάνταζε απλούστερο στην παραγωγή. Κι όταν τελικά κυκλοφόρησε στην αγορά το 1965, θα δημιουργούσε άλλο έναν μύθο της αυτοκίνησης, με τον σχεδιασμό να μένει απαράλλακτος μέχρι και σήμερα.
Και το Mustang I, που τα ξεκίνησε όλα, παρέμεινε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας…
