Ο «Θεός» επιστρέφει στο θρόνο του WRC

Ένας από τους πλέον εμβληματικούς αγώνες ράλι της τελευταίας δεκαετίας έγινε στην Καταλονία

28·10·2018 22:24

Ο προτελευταίος φετινός γύρος του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλι (WRC), εξελίχθηκε σε ένα από τους πλέον εμβληματικούς αγώνες ράλι της τελευταίας δεκαετίας.

Στην εκκίνηση του αγώνα τρεις οδηγοί Νεβίλ (Hyundai), Οζιέ (Ford) και Τάνακ (Toyota), διεκδικούσαν με πολλές πιθανότητες την νίκη και μέσω αυτής τον τίτλο των οδηγών για το 2018.

Στο φόντο των τριών μονομάχων, ένας «απόμαχος», δέκα και πλέον χρόνια μεγαλύτερός τους, που συμμετείχε για 3η φορά φέτος στο πρωτάθλημα κυρίως για λόγους διασκέδασης, αλλά και δημοσιότητας της ομάδας Citroen, που τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρείται από τους αντιπάλους της.

Ο λόγος για τον 9άκις πρωταθλητή Γάλλο Σεμπαστιέν Λεμπ, που με συνοδηγό τον Μονεγάσκο Ντανιέλ Ελενά, συμμετείχαν με το Citroen C3 WRC, και τελικά αποδείχθηκαν ο τζόκερ του δύσκολου (λόγω μικτής επιφάνειας των διαδρομών, αλλά και των καιρικών συνθηκών) αγώνα της Ισπανίας.

Με το C3 του Λεμπ να σβήνει και να καθυστερεί στην πρώτη μόλις ειδική του αγώνα, το ενδιαφέρον όλων στράφηκε στον Ότι Τάνακ, που από την αρχή απογείωσε το Yaris WRC και εγκαταστέθηκε στην 1η θέση, με τους άλλους διεκδικητές του ετήσιου τίτλου να «ταλαιπωρούνται» κάπου στην πεντάδα, με τον Οζιέ σταθερά μπροστά από τον Νεβίλ.

Η κατάσταση αυτή έμεινε σταθερή μέχρι την 10η (από τις 18) ειδική διαδρομή, όπου ο Τάνακ είχε ένα κλατάρισμα, αναγκάστηκε να σταματήσει για αλλαγή και υποχώρησε στην 9η θέση, αφήνοντας την 1η στα χέρια του Ισπανού Ντάνι Σόρντο (Hyundai i20 WRC), που τον καταδίωκαν σε μικρή απόσταση οι Λάντβαλα (Yaris WRC), Έβανς (Fiesta WRC), Λεμπ (C3 WRC), και Οζιέ (Fiesta WRC), με τον Νεβίλ (i20 WRC) στην 6η θέση μόνο μισό λεπτό από τον πρώτο.

Στο μεταξύ ο αγώνας διεξαγόταν πλέον σε ασφάλτινες ειδικές και η βροχή έκανε την επιλογή ελαστικών σταυρόλεξο για ελάχιστους λύτες. Από την κατάσταση επωφελήθηκε ο Λάντβαλα που πέρασε μπροστά, αφήνοντας 2ο τον Σόρντο, αλλά και οι Οζιέ, Λεμπ, που αργά αλλά σταθερά πλησίαζαν την κορυφή.

Κάπως έτσι ξημέρωσε η τρίτη και τελευταία ημέρα του αγώνα, στην 1η ειδική της οποίας ο Λεμπ, κάνοντας την καλύτερη επιλογή ελαστικών για τις ειδικές που ήδη στέγνωναν από την βραδινή βροχή, κυριολεκτικά «έκοψε κεφάλια» και από τρίτος βρέθηκε στην κορυφή με διαφορά που τελικά αποδείχθηκε ασφαλείας. Πίσω του ακολουθούσαν οι Λάντβαλα και Οζιέ, με τέταρτο τον Νεβίλ που είχε πλησιάσει σε απόσταση αναπνοής τον βασικό του αντίπαλο για το φετινό πρωτάθλημα.

Το φινάλε των δυο ασφάλτινων ειδικών διαδρομών ήταν ανάλογο του τριήμερου. Ο Νεβίλ έκανε την προσπάθειά του να πλησιάσει τον Οζιέ που όμως είχε κυριολεκτικά απογειώσει το Fiesta, γνωρίζοντας ότι όποια ολιγωρία θα του μείωνε δραστικά τις πιθανότητες για τον τίτλο.

Ο Λάντβαλα έκανε ένα ακόμα λάθος που κόστισε ένα κλαταρισμένο λάστιχο και πτώση στην 6η θέση, ενώ ο Λεμπ ξεκίνησε την ειδική με τον πρωϊνό ρυθμό και στο πρώτο σπλιτ ήταν 6 δεύτερα μπροστά από τον Οζιέ. Όμως, στη συνέχεια, σε ένα από τα σπάνια λάθη του, το C3 έσβησε, πολύτιμος χρόνος χάθηκε και η διαφορά των δυο Σεμπ μειώθηκε σε μόλις 3,6 δεύτερα, με τους υπόλοιπους να μην έχουν πλέον ελπίδα διεκδίκησης της νίκης.

Έτσι λοιπόν οι δυο καλύτεροι ράλιμεν της τελευταίας 15ετίας, ο 9άκις πρωταθλητής 44χρονος Λεμπ και ο 5άκις πρωταθλητής 35χρονος Οζιέ, αμφότεροι από την Αλσατία (Γαλλία), βρέθηκαν να «μονομαχούν» στην τελευταία ασφάλτινη ειδική διαδρομή, μήκους 14,5 χιλιομέτρων, την οποία όλοι προσπάθησαν να κερδίσουν, καθώς οι 5 πρώτοι σε αυτήν, λαμβάνουν έξτρα βαθμούς για το πρωτάθλημα.

Οκτώ περίπου λεπτά μετά την εκκίνηση, γράφτηκε ιστορία, καθώς ο Λεμπ ήταν 3ος στην ειδική (μόλις 0,7 δεύτερα πίσω από τον συμπατριώτη του) και 1ος στην γενική κατάταξη, κερδίζοντας την 79η νίκη της καριέρας του, 5 χρόνια μετά την προτελευταία (ράλι Αργεντινής 2013), όταν είχε ήδη ουσιαστικά αποσυρθεί.

Το γεγονός που έγραψε ιστορία καθώς δεν έχει προηγούμενο (είτε στα ράλι, είτε στην F1) πανηγύρισαν σαν τρελοί οι άνθρωποι της Citroen, ενώ ο Λεμπ παρά τα χρονάκια του έκανε την παραδοσιακή εναέρια τούμπα (ξεκίνησε την καριέρα του σαν αθλητής ενόργανης γυμναστικής), για να γιορτάσει την επική νίκη του.

Ο Οζιέ τελικά τερμάτισε 2ος και πέρασε μπροστά στην βαθμολογία 3 βαθμούς από τον Νεβίλ, που είχε λάστιχο στην τελευταία διαδρομή και έτσι δεν πήρε ούτε ένα πρόσθετο βαθμό. Ο τρίτος διεκδικητής, ο Εσθονός Ότι Τάνακ, τερμάτισε μόλις 6ος, αλλά πήρε τους 5 βαθμούς της power stage και τώρα με συνολικά 181 β., έχει μόνο μαθηματικές ικανότητες για τον τίτλο.

Τρίτος τελικά τερμάτισε ο Έλφυν Έβανς με το 2ο Fiesta WRC, στην καλύτερη φετινή του επίδοση, που αφενός στέρησε βαθμούς από τον Νεβίλ (4ος) και αφετέρου έδωσε βαθμούς στην Ford για την μάχη του τίτλου των κατασκευαστών, στον οποίο όμως προηγείται η Toyota (331 β.), ακολουθούμενη από την Hyundai (319 β.) και τρίτη την Ford (306 β.).

Είδηση αποτελεί και η νίκη του μόλις 18χρονου Κάλε Ροβάνπερα (Skoda Fabia R5) στο WRC2, με 8,5 δεύτερα από τον Πολωνό Γιαν Κοπέσκι με ίδιο αυτοκίνητο και σχεδόν 2 λεπτά από τον παγκόσμιο πρωταθλητή του 2003 Πήτερ Σόλμπεργκ που οδήγησε ένα από τα δυο πρωτοεμφανιζόμενα VW Polo R5. Το άλλο Polo με οδηγό τον Γάλλο Καμιγί, αφού αρχικά διέλυσε τον συναγωνισμό, εγκατέλειψε από μηχανικό πρόβλημα στο τέλος της 2ης ημέρας και τελικά τερμάτισε πολύ πίσω κάνοντας χρήση του κανονισμού super rally.