Υπεράνθρωπη μάχη δίνουν οι διασώστες στην Τουρκία και στη Συρία μετά τους καταστροφικούς σεισμούς 7,8 και 7,7 Ρίχτερ που συγκλόνισαν τις δύο χώρες. Συγκλονιστικές είναι οι εικόνες από τη διάσωση της μικρής Ελένης από τα ερείπια επαρχία Χατάι, μετά από 68 ώρες.
Σύμφωνα με τους διασώστες, η μικρή είναι καλά στην υγεία της και παρακολουθείται από τους γιατρούς.
Τα σωστικά συνεργία στην Τουρκία και τη Συρία συνεχίζουν μέσα σε δριμύ ψύχος και σήμερα τις προσπάθειες να εντοπίσουν επιζώντες στα ερείπια. «Οι πρώτες 72 ώρες είναι κρίσιμες για τον εντοπισμό επιζώντων, περισσότερο από το 90% των διασωθέντων έχουν εντοπιστεί μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα» σημειώνει ο Ίλαν Κέλμαν, ερευνητής φυσικών καταστροφών στο University College του Λονδίνου (UCL).
Ο Ευθύμιος Λέκκας, πρόεδρος ΟΑΣΠ, επικεφαλής της ελληνικής αποστολής στην Τουρκία, μίλησε σήμερα στην ΕΡΤ, όπου δήλωσε: «Δεν θα εκπλαγώ αν οι νεκροί φτάσουν τους 50.000». Αντίστοιχες εικόνες ισοπέδωσης θυμάται μετά τον μεγάλο σεισμό του Ιζμίτ το 1999.
«Πρόκειται για μία από τις μεγάλες καταστροφές, δεν την έχουμε αποτιμήσει ακόμα. Δεν θα με εκπλήξει αν αναφερθούν περίπου 50.000 νεκροί πολύ πιο πάνω από ό,τι ανακοινώνεται και αυτό με βάση συνδυασμένες παρατηρήσεις που κάναμε και σε κτίρια αλλά και με βάση πληροφορίες που πήραμε από Τούρκους συναδέλφους. Επαναλαμβάνω, δεν θα με εκπλήσσει καθόλου αν οι νεκροί φτάσουν τους 50.000. Είναι μια τεράστια περιοχή όσο περίπου η ηπειρωτική Ελλάδα, από την Πελοπόννησο μέχρι τη Μακεδονία και τη Θράκη».
Μάλιστα μοιράστηκε και μία εμπειρία του: «Μέσα σε ένα υποστύλωμα μιας πολυκατοικίας, δηλαδή σε μία κολόνα, αντί να υπάρχει το κατάλληλο υλικό, υπήρχαν κροκάλες ποταμών, ολόκληρες πέτρες μέσα στο μπετόν, δεν είχε τα κανονικά υλικά, δηλαδή το χαλίκι και το τσιμέντο. Μέσα στη μάζα του υποστυλώματος υπήρχαν άσχετα υλικά, τα οποία βεβαίως σε καμία περίπτωση δεν συμβάλλουν στην θωράκιση. Είναι χιλιάδες αυτές οι κατασκευές, δεν είναι μία παράκαμψη των κανονισμών. Είναι μία παρανομία που θα θεωρούσαμε εμείς στην Ελλάδα ότι μπορεί να υπάρχει στο 1% ή στο 2%. Στην Τουρκία είναι ο κανόνας αυτός».
Ο κ. Λέκκας επανέλαβε ότι ο κόσμος δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι από αύριο δεν θα έχει απολύτως τίποτα και η οργή θα ξεχειλίσει.
Τέλος αναφέρθηκε στους άντρες της ΕΜΑΚ και τις ηρωικές προσπάθειες που γίνονται: «Οι άντρες της ΕΜΑΚ έχουν τρεις μέρες να κοιμηθούν σωστά, μέσα στο κρύο με – 5 βαθμούς και διακινδυνεύουν συνέχεια. Όταν ερχόμαστε σε μια τέτοια αποστολή, ξεχνάμε τα πάντα πίσω μας, γιατί διαφορετικά δεν μπορείς να επιβιώσεις».
Την ώρα που οι επιχειρήσεις συνεχίζονται νυχθημερόν η νέα πτώση της θερμοκρασίας καθιστά εφιαλτική τη ζωή για τους επιζώντες που δεν έχουν πουθενά να πάνε. Γυμναστήρια, τεμένη, σχολεία και καταστήματα έχουν υποδεχθεί επιζώντες, όμως τα κρεβάτια είναι λίγα και χιλιάδες άνθρωποι περνούν τις νύχτες τους μέσα στα αυτοκίνητά τους ή σε αυτοσχέδια καταλύματα.