Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της Ρωσίας, γιατί κατέχει την εξουσία τα τελευταία 23 χρόνια και έχει εξοντώσει όλους τους πολιτικούς εχθρούς στο εσωτερικό της χώρας του. Μάλιστα, έχει κυριαρχήσει σε τέτοιο βαθμό, ώστε να φτάσει στο σημείο να επενδύσει προσωπικά στον πόλεμο της Ουκρανίας για να γράψει το όνομα του στην ιστορία. Αυτή η κίνηση όμως, φέρεται ότι μπορεί να του στοιχίσει ακριβά, γιατί δημιουργεί έναν αντίπαλο, που πλέον τον αμφισβητεί δημόσια. Τον Γεβγκένι Πριγκόζιν.
Ο επικεφαλής της μισθοφορικής ομάδας Wagner, ασκεί δημόσια κριτική στο Ρώσο πρόεδρο με πρόφαση τις αποφάσεις που λαμβάνει για τον πόλεμο, κριτικάρει δημόσια τον ρωσικό στρατό και αρχίζει να θεωρείται «ήρωας», επειδή φέρνει νίκες στην Ουκρανία.
Ο αρθρογράφος των New York Times Mikhail Zygar καταγράφει την πορεία του επικεφαλής της μεγαλύτερης ρωσικής μισθοφορικής οργάνωσης και τονίζει πως αν δεν αναδειχθεί ο «κακός της χρονιάς» για τα εγκλήματα των μισθοφόρων του, θα πρέπει σίγουρα να πάρει τον τίτλο του «προσώπου της χρονιάς».
Ο «σεφ» που μεταμορφώθηκε σε πολέμαρχο
Ο Γεβγκένι Πριγκόζιν γεννιέται και μεγαλώνει στη Σοβιετική Ένωση και από νεαρή ηλικία έχει σχέσεις με τον κρατικό μηχανισμό. Αρχικά, υπηρετεί στον σοβιετικό στρατό και στη συνέχεια κάνει θητεία στη φυλακή. Μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού όμως, χρησιμοποιεί τις διασυνδέσεις του και δουλεύει ως εργολάβος για τον Πούτιν, κερδίζοντας το προσωνύμιο «σεφ», γιατί γίνεται κρατικός ανάδοχος των σχολικών μεσημεριανών γευμάτων σε όλη τη χώρα.
Έπειτα, ανοίγει ένα εργοστάσιο, δημιουργεί την εταιρεία Internet Research Agency, ενώ φέρεται να εμπλέκεται στη ρωσική ανάμειξη στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του 2016, όταν εξελέγη ο Ντόναλντ Τραμπ. Τέλος, ιδρύει την μισθοφορική ομάδα Wagner και γίνεται ο δάκτυλος του Κρεμλίνου στη Συρία, όταν η Δύση έχει ακόμη έντονη παρουσία στη Μέση Ανατολή, οπότε δεν μπορεί απευθείας να υπάρξει ρωσική παρέμβαση στη Δαμασκό.
Εντούτοις, μέχρι τις 24 Φεβρουαρίου του 2022, είναι απλά ένας γνωστός του Ρώσου προέδρου, με τον Πούτιν να μην αναγνωρίζει επίσημα τον έμπιστο του σε στρατιωτικά θέματα, όπως και την μισθοφορική του ομάδα. Με τον πόλεμο της Ουκρανίας όμως, τα πράγματα αλλάζουν.
Ιδιωτικές «χάρες» και «ιδιωτικό κράτος»
Ο Πούτιν αναγνωρίζει επίσημα τον Πριγκόζιν και τον ιδιωτικό στρατό του, μόνο όταν ξεσπά ο πόλεμος, γιατί η Wagner φέρνει νίκες στη Ρωσία και είναι το μοναδικό σκέλος του ρωσικού στρατού με έμπειρους στρατιώτες και επαρκή εξοπλισμό. Με την Ρωσία να μην μπορεί να κάμψει την ουκρανική αντίσταση, ο Πριγκόζιν καταφέρνει το αδιανόητο, πάντα με τις ευλογίες του Ρώσου προέδρου. Το καλοκαίρι του περασμένου έτους, κάνει περιοδεία στις ρωσικές φυλακές και στρατολογεί προσωπικά κρατούμενους και υπόσχεται να τους δώσει ιδιωτική «χάρη» που θα αναγνωρίζεται από το κράτος, μόνο αν πολεμήσουν για την Wagner στην Ουκρανία. Χωρίς λοιπόν, να χρειάζεται να πληρώσει μισθούς, αλλά μόνο εξοπλισμό, η Wagner από 8.000 στρατιώτες που είχε τον Μάιο του 2022, αγγίζει τα 50.000 άτομα τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους.
Μάλιστα, ο ιδρυτής και επικεφαλής της, δεν περιορίζεται μόνο στις μπίζνες με το ρωσικό κράτος. Από το 2018 αρχίζει να αγοράζει ορυχεία και εκτάσεις γης στη χώρα της Κεντρικής Αφρικής και πλέον θεωρείται ότι άτυπα ελέγχει όλο το κράτος.
Με αυτούς τους τρόπους λοιπόν, πετυχαίνει δύο σκοπούς. Πρώτον, είναι ανεξάρτητος, καθώς διαθέτει τόσο χρήματα, όσο και προστασία μέσω του ιδιωτικού του στρατού και δεύτερον εμπλέκεται επίσημα στις υποθέσεις ενός από τα ισχυρότερα κράτη του πλανήτη.
Δελφίνος ή γυρολόγος
Ο Γεβγκένι Πριγκόζιν δεν βρίσκεται πλέον στην αφάνεια και έχει βγει στο προσκήνιο, ενώ στο Telegram διατηρεί ένα από τα πιο δημοφιλή ρωσικά κανάλια. Μάλιστα, χιλιάδες Ρώσοι ενημερώνονται καθημερινά από τον ίδιο για την πορεία του πολέμου.
Επιπλέον, ο ίδιος φέρεται να επικοινωνεί με Ρώσους στρατηγούς και να χαράζει μόνος του ορισμένες πολεμικές επιχειρήσεις. Χαρακτηριστικά, ο Τσετσένος ηγέτης Καντίροφ, δεν είναι πλέον υπόλογος του υπουργού Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού, αλλά δίνει αναφορά στον Πριγκόζιν.
Οι ξένοι αναλυτές είναι διχασμένοι στο ρόλο που διαδραματίζει και χωρισμένοι σε δύο πλευρές. Η πρώτη αναφέρει ότι πρόκειται για έναν επίδοξο δελφίνο που είτε σκοπεύει να διαδεχθεί τον Πούτιν, είτε να αποκτήσει το δικό του κράτος στο μέλλον. Αυτή η άποψη ενισχύεται τόσο από τις κινήσεις του Πριγκόζιν, όσο και από το γεγονός πως ο Πούτιν τους τελευταίος μήνες απομακρύνει στρατηγούς φιλικά προσκείμενους προς τον ηγέτη της Wagner.
Η δεύτερη πλευρά όμως, αναφέρει πως ο Γεβγκένι Πριγκόζιν είναι ένας γυρολόγος, που είδε εύκολο χρήμα και ότι επιδιώκει την χλιδή. Αυτή η άποψη ενισχύεται, γιατί εκτιμήσεις αναφέρουν πως σαμποτάρει επίτηδες τα ρωσικά σχέδια, ώστε να συνεχιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία, για να έχει λόγο ύπαρξης η μισθοφορική του ομάδα, αλλά και ο ίδιος να δραστηριοποιείται επιχειρηματικά στις πολεμικές συγκρούσεις.
Μέχρι στιγμής, δεν έχει καταλήξει κάποιος αναλυτής σε ένα έγκυρο συμπέρασμα, όμως όλοι συμφωνούν σε ένα πράγμα. Αν ο Πούτιν φοβόταν ότι από τον πόλεμο μπορεί να προκύψει ένας «ήρωας» πέρα από τον ίδιο, είχε δίκιο και πρόκειται για τον Γεβγκένι Πριγκόζιν. Τώρα μένει να αποδειχθεί πόσο φιλόδοξος είναι και το σημείο που σκοπεύει να φτάσει.
