Τα τελευταία δύο χρόνια η πανδημία του κορονοϊού έχει αλλάξει ριζικά τις ανθρώπινες σχέσεις και μεταξύ άλλων, έχει δημιουργήσει ένα τεράστιο δίλημμα στους εργαζόμενους, οι οποίοι πλέον αρχίζουν και αμφισβητούν τις παραδοσιακές συνθήκες εργασίες και ζητούν κάτι «καινούργιο».
Μέχρι στιγμής, το συγκεκριμένο κύμα που ονομάζεται «Μεγάλη Παραίτηση» απασχολεί άτομα όλων των ηλικιών, όμως κυρίως φέρεται να επηρεάζει όσους απασχολούνται σε δουλειά γραφείου ή κάνουν κάτι σχετικό και μάλιστα έχουν αρκετά χρόνια εμπειρίας.
Σύμφωνα με το bbc.com, η «Μεγάλη Παραίτηση» δημιουργήθηκε λόγω της πανδημίας, όταν εφαρμόστηκε σε μεγάλο ποσοστό η τηλεργασία και γενικά άλλαξαν οι καθιερωμένες συνήθειες στο γραφείο, εργασιακές ή μη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, ένα νέο τρόπο αντίληψης της εργασίας.
Χαρακτηριστικά, η Robert Half, μια παγκόσμια εταιρεία προσλήψεων, δημοσίευσε τον Μάρτιο έρευνα που έδειξε, ότι το 50% των εργαζομένων στις ΗΠΑ προτιμούσε να παραιτηθεί παρά να αναγκαστεί να επιστρέψει στο γραφείο με πλήρη απασχόληση.
Ακόμα δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία, όμως σύμφωνα με αναλυτές, ήδη παρατηρείται στην αγορά μια έντονη κινητικότητα, ειδικά σε μεγάλες εταιρείες, όπως η Apple ή η Google, που έχουν παραιτηθεί ορισμένα στελέχη το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Έτσι, οι εταιρείες αν και αρχικά ήταν άκαμπτες στη στάση τους, φέρεται να χαλαρώνουν σιγά-σιγά τους κανόνες και να δίνουν περισσότερα δικαιώματα στους εργαζόμενους, ειδικά από την στιγμή που αποχώρησαν στελέχη τους.
Αδιέξοδο και το «σημείο καμπής»
Το βρετανικό δημοσίευμα αναφέρει ότι η συζήτηση για αλλαγή εργασιακού τοπίου στα γραφεία μπορεί να ξεκίνησε από την στιγμή που εφαρμόστηκε η τηλεργασία, όμως κορυφώθηκε όταν χαλάρωσαν οι περιορισμοί του κορονοϊού και ξεκίνησε η επιστροφή στο γραφείο.
Τότε, η κατάσταση έφτασε σε αδιέξοδο, με καμία πλευρά να μην υποχωρεί από τα αιτήματα της, με την μόνη διαφορά ότι οι εργαζόμενοι ξεκίνησαν τα παραιτούνται, σε περίπτωση που δεν έπαιρναν αυτό που ήθελαν. Αρχικά θεωρήθηκε ως απλή αντίδραση, όμως μόλις υπέβαλαν παραίτηση στελέχη από μεγάλες εταιρείες, τότε οι επιχειρήσεις άλλαξαν στάση, γιατί φοβήθηκαν ότι μπορεί να υπάρξει γενίκευση.
«Το να βλέπεις άλλους –π.χ. συναδέλφους– και αξιοσέβαστους παράγοντες – π.χ. στελέχη υψηλού επιπέδου– να παραιτούνται μπορεί να είναι το τελευταίο ποτήρι για ορισμένους υπαλλήλους», υποστηρίζει ο Eric Anicich, επίκουρος καθηγητής διαχείρισης και οργάνωσης στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια, στις ΗΠΑ.
«Με μεγάλο μέρος της αβεβαιότητας που σχετίζεται με τον Covid να έχει πλέον αρθεί, οι εργαζόμενοι μπορεί να αρχίσουν να ενεργούν σύμφωνα με τις προτιμήσεις που διαμόρφωσαν τα τελευταία δύο χρόνια», πρόσθεσε στη συνέχεια.
Το μεγάλο δίλλημα
Κι εδώ δημιουργείται το μεγαλύτερο ερώτημα, σύμφωνα με το BBC. Μένει κανείς ή φεύγει; Το δημοσίευμα τονίζει ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν πάντα τις ίδιες επιλογές. Έτσι, δεν είναι εύκολο να παραιτηθεί κάποιος, τουλάχιστον γρήγορα από την στιγμή που επιστρέφει στο γραφείο και έχει μια κάποια ρήξη με την διοίκηση, με τους αναλυτές να θεωρούν ότι θα δημιουργηθούν τρεις κατηγορίες εταιρειών.
Αρχικά, θα υπάρξουν οι επιχειρήσεις που δεν θα αλλάξουν την στάση τους, ιδιαίτερα από την στιγμή που προσαρμόστηκαν στις απαιτήσεις της πανδημίας, όπως να απασχολούν λιγότερους εργαζόμενους, να δίνουν λιγότερα χρήματα κτλ.
Έπειτα, υπάρχουν οι εταιρείες που θα ικανοποιήσουν ως ένα βαθμό τα αιτήματα των εργαζομένων, ενώ στη τρίτη κατηγορία βρίσκονται τα «μεγάλα ονόματα». Χαρακτηριστικά, εταιρείες όπως η Goodfellow’s αναμένεται να ποντάρουν στο όνομα τους και στο γεγονός ότι αποτελούν μια σημαντική προσθήκη για το βιογραφικό του κάθε εργαζόμενου.
Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει εύκολη λύση. Το BBC τονίζει πως ορισμένοι αναλυτές χαρακτηρίζουν την «Μεγάλη Παραίτηση» ως κάτι παροδικό που θα σταματήσει μετά από λίγο καιρό, ενώ άλλοι θεωρούν ότι είναι μεν μια σημαντική ευκαιρία για τους εργαζόμενους, αλλά όχι εύκολα υλοποιήσιμη από όλους. «Η παραίτηση λόγω επιστροφής, αφορά λιγότερο το εργασιακό σου επίπεδό και περισσότερο την προσωπική σου κατάσταση», αναφέρει χαρακτηριστικά το βρετανικό δημοσίευμα ο επίκουρος καθηγητής Eric Anicich.
