Δακρύζει ο Σούπερμαν; Βγάζει ο Μπάτμαν βόλτα σε μάρσιπο τον γιο του και του φτιάχνει κουλουράκια; Έχει ανθρώπινες ανάγκες και συνήθειες ένας σούπερ ήρωας, όπως ο Σπάιντερμαν; Διαδηλώνουν η Ποκαχόντας και η Εσμεράλδα για την προστασία του πλανήτη και τα δικαιώματα των παιδιών;
Όχι, θα ήταν η αυθόρμητη απάντηση όσων έχουν ταυτίσει τους σούπερ ήρωες με την άτρωτη -ή την ευάλωτη όταν πρόκειται, αντίστοιχα, για πριγκίπισσες- μορφή τους στα καρτούν. Λάθος, τους… διορθώνει η γεννημένη στη Σουηδία -κάτοικος Δανίας πλέον- Linnéa Johansson, η οποία υποστηρίζει με σθένος πως και οι υπερήωρες έχουν αισθήματα!
Η καρτουνίστρια, εικονογράφος, μα πάνω απ’ όλα μητέρα δύο παιδιών, η Linnéa Johansson παρακολουθούσε ενεή, επί ώρα, τον μόλις τριών ετών γιο της να «πνίγει» το κλάμα του, επειδή ο… Σούπερμαν δεν κλαίει. Ήταν τότε, που αποφάσισε να πιάσει το πενάκι της, μια κόλλα χαρτί και να αναλάβει δράση.
«Υπάρχουν δύο κυρίαρχα πρότυπα για τα παιδιά, σήμερα. Οι υπερήρωες, εάν είσαι αγόρι και οι πριγκίπισσες, εάν είσαι κορίτσι, και είναι πραγματικά “παραφουσκωμένα” στερεότυπα. Αντέδρασα στο γεγονός ότι οι υπερήρωες δείχνουν μόνο δύο συναισθήματα: θυμό/επιθετικότητα (ή ουδετερότητα), όταν απευθύνονται σε αγόρια. Μία ημέρα, ο τρίχρονος γιος μου επέστρεψε σπίτι από το νηπιαγωγείο και σταμάτησε να κλαίει, επειδή οι υπερήρωες δεν κλαίνε (άρα ούτε τα αγόρια κλαίνε). Αυτό με εξόργισε, επειδή στα κόμικς για ενήλικες, οι υπερήρωες κλαίνε, αλλά για κάποιον λόγο, για τα παιδιά απεικονίζονται υπερβολικά αρρενωποί, γεγονός που τα παροτρύνει να “καταπίνουν” συναισθήματα όπως η θλίψη» λέει η Linnéa Johansson στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Όλα αυτά οδήγησαν τη Σουηδή καρτουνίστρια να σκετσάρει ένα βιβλίο ζωγραφικής με… σούπερ μαλακούς ήρωες (super-soft heroes, όπως τους αποκαλεί). «Το βιβλίο απεικονίζει την πιο “μαλακή” πλευρά των υπερηρώων. Το διένειμα δωρεάν σε μορφή pdf σε όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά. Όταν τελείωσα με αυτό, σκετσάρισα ακόμη ένα βιβλίο με “σούπερ δυνατές πριγκίπισσες”, που είναι επίσης δωρεάν σε pdf στην ιστοσελίδα μου (www.limpan.org )», εξηγεί.
Η Linnéa Johansson εργάζεται ως καρτουνίστρια εδώ και 13 χρόνια, αλλά το πρώτο της καρτούν το έκανε στην πρώτη δημοτικού και σχεδιάζει από τότε που, όπως λέει, θυμάται τον εαυτό της.
«Τα παιδιά να είναι τα πρότυπά μας»
«Τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα πλάσματα και εσωτερικεύουν τα πάντα, δεν έχουν κανένα φίλτρο ή αίσθηση να επεξεργαστούν τι ανήκει στην πραγματικότητα και τι στη σφαίρα της φαντασίας. Εμείς, ως ενήλικες, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι το συμφέρον των δημιουργών των υπερηρώων και των πριγκιπισσών είναι να πουλήσουν προϊόντα σε παιδιά. Είναι εύκολοι στόχοι και πρέπει να τους προστατεύουμε», τονίζει η Linnéa Johansson.
Τα παιδιά, προσθέτει, «έχουν ανάγκη να σκαρφαλώνουν δέντρα και να χορεύουν και να τραγουδούν και να παίζουν κι όχι να ανησυχούν και να “καταπίνουν” πράγματα και συναισθήματα. Αυτό που εννοώ είναι – κοιτάξτε πώς ενεργούμε εμείς, οι ενήλικες. Ζούμε σε έναν ρηχό κόσμο και θα πρέπει να ανατρέχουμε στα παιδιά για έμπνευση. Ζουν τη στιγμή και είναι τόσο ελεύθερα! Θα πρέπει να προσπαθήσουμε να γίνουμε περισσότερο σαν κι αυτά αντί να τα κάνουμε περισσότερο όπως είμαστε εμείς. Νομίζω πως τα παιδιά θα πρέπει να είναι τα πρότυπά μας. Θα πρέπει να σταματήσουμε και να ακούσουμε τις υπέροχες ιδέες τους και τη σοφή αντίληψη του κόσμου που έχουν».
Όσο για το επόμενό της πρότζεκτ; «Είναι ένα βιβλίο κόμικ για τη μητρότητα, το να γίνεται μια γυναίκα μητέρα, που νομίζω πως είναι ένα ακόμη θέμα που έχει συρρικνωθεί σε κάτι πολύ ρηχό, ενώ είναι μια τόσο δυνατή εμπειρία. Θα ήθελα, επίσης, να συνεχίσω να εργάζομαι με τα παιδιά και ίσως να φτιάξω βιβλία ζωγραφικής για τα παιδιά που είναι αναγκασμένα να βρίσκονται στο νοσοκομείο, τα οποία και ειλικρινά θαυμάζω», τονίζει.
