Στις 24 Ιανουαρίου συγκαλείται το κοινοβούλιο της Ιταλίας για να εκλέξει τον διάδοχο του προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα, η θητεία του οποίου ολοκληρώνεται στις 3 Φεβρουαρίου, όπως ανακοίνωσε σήμερα, Τρίτη (4/1) η ιταλική Βουλή.
Το ενδεχόμενο ο πρωθυπουργός Μάριο Ντράγκι να αναλάβει την προεδρία της Δημοκρατίας παραμένει.
Ακόμη και αν οι αρμοδιότητές του είναι κυρίως συμβολικές, ο πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας έχει ρόλο κλειδί σε περίπτωση κυβερνητικής κρίσης. Στο πλαίσιο αυτό άλλωστε ο απερχόμενος πρόεδρος Σέρτζιο Ματαρέλα προσέφυγε το, περασμένο Φεβρουάριο στον πρώην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για να αντικαταστήσει τον πρωθυπουργό Τζουζέπε Κόντε, όταν έχασε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Ο Μάριο Ντράγκι, 74 ετών, βρίσκεται από τότε επικεφαλής ευρέως κυβερνητικού συνασπισμού που καλύπτει το φάσμα από την αριστερά μέχρι την εθνικιστική δεξιά του Ματέο Σαλβίνι περνώντας από τη δεξιά του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Στον ιταλικό Τύπο κυκλοφορεί σειρά ονομάτων υποψηφίων για τη διαδοχή του Σέρτζιο Ματαρέλα, του 80χρονου Σικελού που ενσάρκωσε την ενότητα μέσα στη θύελλα, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ. Ανάμεσα στα πλέον προβεβλημένα, ο χριστιανοδημοκράτης πρώην πρόεδρος της Βουλής Πιερ Φερντινάντο Καζίνι, οι πρώην πρωθυπουργοί Πάολο Τζεντιλόνι, ευρωπαίος επίτροπος για την Οικονομία, και Τζουλιάνο Αμάτο, ο 82χρονος ευρωπαϊστής που συμμετείχε στην σύνταξη του ευρωπαϊκού Συντάγματος.
«Ήρθε η ώρα να εκλεγεί μία γυναίκα», δηλώνουν σε άρθρο που δημοσιεύθηκε το σαββατοκύριακο προσωπικότητες του κόσμου του πολιτισμού. Σύμφωνα με ένα τέτοιο σενάριο, η σημερινή υπουργός Δικαιοσύνης Μάρτα Καρτάμπια, 58 ετών, θα μπορούσε να παίξει κάποιον ρόλο, όπως και η Πάολα Σεβερίνο, 73 ετών, επίσης υπουργός Δικαιοσύνης την περίοδο 2011-2013 στην κυβέρνηση του Μάριο Μόντι.
Ο τρόπος εκλογής του προέδρου από το Κοινοβούλιο είναι πολύπλοκος. Βουλευτές και γερουσιαστές, μαζί με τους εκπροσώπους των 20 ιταλικών περιφερειών, δηλαδή συνολικά περί τα 1.000 άτομα συγκεντρώνονται για να ψηφίσουν. Στους τρεις πρώτους γύρους της ψηφοφορίας, απαιτείται πλειοψηφία δύο τρίτων, αλλά από τον 4ο γύρο, αρκεί η απλή πλειοψηφία. Η ψηφοφορία διεξάγεται με μυστική ψηφοφορία, γεγονός που κατά το παρελθόν έχει δημιουργήσει εκπλήξεις, αφού πολλοί δεν δίστασαν να παραβιάσουν την κομματική πειθαρχία.
Η αβεβαιότητα, κατά συνέπεια, παραμένει για την έκβαση της ψηφοφορίας για την ανάδειξη του προέδρου, «πράγμα χαρακτηριστικό της ιταλικής πολιτικής», παρατηρεί ο Lorenzo Codogno.
