Νέα και ολοένα και πιο σοκαριστικά στοιχεία έρχονται στο φως για τη δολοφονία του κορυφαίου ιρανού πυρηνικού επιστήμονα, Μοχσέν Φακριζαντέχ, από τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, τον Νοέμβριο του 2020.
Οι New York Times κάνουν λόγο όχι για κάτι σύνθετο, αλλά για μια απλή επιχείρηση εξόντωσης που κράτησε λιγότερο από ένα λεπτό, με δεκαπέντε σφαίρες, καμία εκ των οποίων δεν χτύπησε τη σύζυγο του επιστήμονα, η οποία καθόταν ελάχιστα εκατοστά δίπλα του.
Μια ακρίβεια που αποδίδεται πλέον με σιγουριά στη χρήση λογισμικού αναγνώρισης προσώπου που χρησιμοποίησε η Μοσάντ και που όπως αναφέρει το αμερικανικό ΜΜΕ, αποτελεί το μέλλον στις επιχειρήσεις που θα διενεργούν από τούδε και στο εξής οι μυστικές υπηρεσίες ανά τον κόσμο: εκτελέσεις με την χρήση τεχνητής νοημοσύνης.
Επρόκειτο για έναν υψηλής τεχνολογίας, ηλεκτρονικό σκοπευτή, σταθμευμένου πλησίον του δρόμου όπου θα γινόταν η εκτέλεση και εξοπλισμένου με τεχνητή νοημοσύνη και πολλαπλές κάμερες, που λειτουργεί μέσω δορυφόρου και είναι ικανός να ρίχνει 600 σφαίρες το λεπτό. Ένα όπλο που πλέον εντάσσεται πλέον μαζί με το μη επανδρωμένο αεροσκάφος μάχης στο οπλοστάσιο των όπλων υψηλής τεχνολογίας για στοχευμένες εξ αποστάσεως δολοφονίες.
Το χρονικό της εκτέλεσης
Εκείνη την ημέρα, την 27η Νοεμβρίου πέρσι, ο κορυφαίος πυρηνικός επιστήμονας του Ιράν ξύπνησε μία ώρα πριν από την αυγή για να μελετήσει την ισλαμική φιλοσοφία πριν ξεκινήσει η ημέρα του. Το απόγευμα, αυτός και η σύζυγός του θα πήγαιναν με το αυτοκίνητο στο εξοχικό τους στο Αμπσάρντ, μια μικρή πόλη ανατολικά της Τεχεράνης, για να περάσουν το Σαββατοκύριακο.
Η υπηρεσία πληροφοριών του Ιράν τον είχε προειδοποιήσει για πιθανή απόπειρα δολοφονίας, αλλά ο Φαχριζαντέχ είχε αγνοήσει την προειδοποίηση. Το Ισραήλ, πεπεισμένο πως ο Ιρανός ηγείτο των προσπαθειών του Ιράν για την κατασκευή πυρηνικής βόμβας, τον ήθελε νεκρό εδώ και τουλάχιστον 17 χρόνια. Ο Φαχριζαντέχ επέμενε να αγνοεί τις συμβουλές της ομάδας ασφαλείας του και ήθελε να οδηγεί ο ίδιος.
Έτσι, λίγο μετά το μεσημέρι της Παρασκευής 27 Νοεμβρίου, κάθισε πίσω από το τιμόνι του μαύρου Nissan, με τη σύζυγό του στη θέση του συνοδηγού, και ξεκίνησε το ταξίδι του.
Καθώς η αυτοκινητοπομπή ξεκίνησε από την ακτή της Κασπίας, το πρώτο αυτοκίνητο μετέφερε μια ομάδα ασφαλείας. Ακολουθούσε το μη θωρακισμένο μαύρο Nissan που οδηγούσε ο Φαχριζαντέχ και στη συνέχεια άλλα δύο αυτοκίνητα ασφαλείας. Το Ισραήλ είχε διεισδύσει ακόμη και στο τμήμα ασφαλείας του Φαχριζαντέχ, το οποίο γνώριζε τις αλλαγές της τελευταίας στιγμής όσον αφορά τη μετακίνησή του, τη διαδρομή και την ώρα.
Ο πυρηνικός επιστήμονας αρνήθηκε να μπει σε θωρακισμένο αυτοκίνητο και επέμενε να οδηγήσει ο ίδιος. Εάν καθόταν στο πίσω μέρος, θα ήταν πολύ πιο δύσκολο να τον αναγνωρίσουν με την συγκεκριμένη τεχνολογία. Αν το αυτοκίνητο ήταν θωρακισμένο και τα παράθυρα αλεξίσφαιρα, η ομάδα εκτέλεσης θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει ειδικά πυρομαχικά ή μια ισχυρή βόμβα για να το καταστρέψει.
Λίγο πριν από τις 3.30 μ.μ. η αυτοκινητοπομπή έφθασε στο σημείο της εκτέλεσης. Το αυτοκίνητο του Φαχριζαντέχ έκοψε ταχύτητα και αναγνωρίστηκε από τους χειριστές. Η αυτοκινητοπομπή έστριψε δεξιά και το προπορευόμενο αυτοκίνητο πήγε να επιθεωρήσει το σπίτι, αφήνοντας έτσι το αυτοκίνητο του Φαχριζαντέχ πλήρως εκτεθειμένο στην αναγνώριση του προσώπου του επιστήμονα από την συσκευή ΑΙ.
Η αυτοκινητοπομπή επιβράδυνε σε ένα σαμαράκι λίγο πριν από το σταθμευμένο φορτηγό. Το πολυβόλο έριξε μια σειρά από σφαίρες, χτυπώντας το μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου κάτω από το παρμπρίζ. Δεν είναι σαφές αν οι πυροβολισμοί αυτοί χτύπησαν τον Φαχριζαντέχ, αλλά το αυτοκίνητο εξετράπη της πορείας του και σταμάτησε. Ο σκοπευτής έριξε άλλη μία ριπή, χτυπώντας το παρμπρίζ τουλάχιστον τρεις φορές και τον Φαχριζαντέχ τουλάχιστον μία φορά στον ώμο. Βγήκε από το αυτοκίνητο και έσκυψε πίσω από την ανοιχτή πόρτα. Τρεις ακόμη σφαίρες διαπέρασαν τη σπονδυλική του στήλη. Ο Ιρανός κατέρρευσε στον δρόμο και πέθανε σχεδόν ακαριαία.
Η εκτίμηση των Ιρανών «Φρουρών της Επανάστασης» ότι η επίθεση πραγματοποιήθηκε από τηλεχειριζόμενο πολυβόλο, «εξοπλισμένο με ένα ευφυές δορυφορικό σύστημα» που χρησιμοποιεί τεχνητή νοημοσύνη, ήταν σωστή. Η όλη διαδικασία διήρκεσε λιγότερο από ένα λεπτό. Εβλήθησαν δεκαπέντε σφαίρες. Οι Ιρανοί ερευνητές σημείωσαν ότι καμία από αυτές δεν χτύπησε την σύζυγο του επιστήμονα, η οποία καθόταν λίγα εκατοστά μακριά, μια ακρίβεια που απέδωσαν στη χρήση λογισμικού αναγνώρισης προσώπου.
Σκοπευτής-ρομπότ υψηλής ακριβείας
«Ένα ρομπότ-δολοφόνος αλλάζει άρδην τους υπολογισμούς της Μοσάντ. Ένα τεράστιο, μη δοκιμασμένο, ηλεκτρονικό πολυβόλο παρουσιάζει μια σειρά από προβλήματα. Το πρώτο ήταν πρακτικό. Με τα εξαρτήματά του ζυγίζει περίπου έναν τόνο. Έτσι, ο εξοπλισμός διαλύθηκε και εισήχθη λαθραία στη χώρα κομμάτι κομμάτι και στη συνέχεια συναρμολογήθηκε κρυφά στο Ιράν», επισημαίνει το δημοσίευμα των ΝΥΤ, προσθέτοντας ότι «Το ρομπότ κατασκευάστηκε για να χωράει στην καρότσα ενός φορτηγού Nissan Zamyad, ενός κοινού μοντέλου στο Ιράν. Το φορτηγό ήταν γεμάτο με εκρηκτικά ώστε να ανατιναχθεί μετά τη δολοφονία, καταστρέφοντας όλα τα αποδεικτικά στοιχεία».
Όπως υποστηρίζει το άρθρο, θα υπήρχαν και περαιτέρω επιπλοκές κατά την πυροδότηση του όπλου. Ένα πολυβόλο τοποθετημένο σε φορτηγό, ακόμη και σταθμευμένο, κουνιέται μετά την κάθε βολή, αλλάζοντας την τροχιά των επόμενων σφαιρών. Επίσης, παρόλο που ο υπολογιστής επικοινωνούσε με την αίθουσα ελέγχου μέσω δορυφόρου στέλνοντας δεδομένα με την ταχύτητα του φωτός, θα υπήρχε μια μικρή καθυστέρηση. Ο χρόνος που χρειάστηκε για να φτάσουν οι εικόνες της κάμερας στον ελεύθερο σκοπευτή και για να φτάσει η απάντηση του ελεύθερου σκοπευτή στο πολυβόλο, χωρίς να υπολογίζεται ο χρόνος αντίδρασής του, εκτιμήθηκε σε 1,6 δευτερόλεπτα, αρκετή καθυστέρηση για να στραβώσει και η πιο εύστοχη βολή. Η λύση τελικά βρέθηκε: να τοποθετηθεί ένα αυτοκίνητο σε μια διασταύρωση του κεντρικού δρόμου προς το Αμπσάρντ.
Στο «μάτι» της Μοσάντ από το 2004 κιόλας
Από το 2004, όταν η ισραηλινή κυβέρνηση διέταξε τη Μοσάντ να αποτρέψει το Ιράν από το να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, η υπηρεσία πραγματοποιούσε επιθέσεις σαμποτάζ και κυβερνοεπιθέσεις στις εγκαταστάσεις εμπλουτισμού πυρηνικών καυσίμων του Ιράν. Επίσης, έβγαζε μεθοδικά από τη μέση τους ειδικούς που θεωρούσαν επικεφαλής του προγράμματος πυρηνικών όπλων του Ιράν.
Οι περισσότεροι εργάζονταν απευθείας για τον Φαχριζαντέχ σε αυτό που Ισραηλινοί αξιωματούχοι των μυστικών υπηρεσιών θεωρούσαν μυστικό πρόγραμμα για την κατασκευή πυρηνικής κεφαλής. Το 2009, μια προσχεδιασμένη επιχείρηση δολοφονίας του Φαχριζαντέχ ακυρώθηκε την τελευταία στιγμή, διότι είχε αποκαλυφθεί. Αυτή τη φορά ο Ιρανός δεν στάθηκε το ίδιο τυχερός…
