To εγκώμιο για την μητέρα του, η οποία όπως είπε αποτελεί πρότυπο για τον ίδιο, έπλεξε, μιλώντας στην εφημερίδα New York Times, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Pfizer, Δρ. Άλμπερτ Μπουρλά. Όπως περιγράφει, η οικογένειά του που ζούσε στη Θεσσαλονίκη, κατάφερε να επιβιώσει και να ξεφύγει από τους Ναζί, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
«Η μητέρα μου ήταν η νεότερη από επτά παιδιά» ανέφερε ο Δρ. Μπουρλά, λέγοντας πως κρυβόταν με τη μεγαλύτερη αδερφή της για ένα χρόνο, αρχής γενομένης από το 1943. «Όπως η Άννα Φρανκ, η μητέρα μου δεν έπρεπε να βγει από το σπίτι» είπε, σημειώνοντας ωστόσο, πως ως έφηβη τότε δεν ακολούθησε τους κανόνες, με αποτέλεσμα μία μέρα που βγήκε από το σπίτι να συλληφθεί και να οδηγηθεί στη φυλακή.
Ήταν κοντά στο τέλος του πολέμου, όταν οι Γερμανοί δεν έστελναν πλέον τους Εβραίους στο Άουσβιτς. Ωστόσο, όπως εξήγησε ως αιχμάλωτη, ξυλοκοπήθηκε και κακοποιήθηκε. ενώ συμπλήρωσε πως γλίτωσε το εκτελεστικό απόσπασμα την τελευταία στιγμή, όταν ο άντρας της αδελφής της δωροδόκησε έναν Γερμανό αξιωματικό προκειμένου να την χαρίσει την ζωή.
«Ποτέ δεν είπε ”κοίτα τι έκαναν οι Γερμανοί σε εμένα”. Αυτό ήταν άσχετο. Δεν είπε ποτέ «ω, όταν υπέφερα». Έβαζε μία χιουμοριστική χροιά στα πράγματα για να μην νοιώθουμε τον τρόμο. Το πιο σημαντικό, οι ιστορίες ήταν γεμάτες από μηνύματα αισιοδοξίας», είπε, μεταξύ άλλων, ο Δρ Μπουρλάς.
«Η μητέρα μου πίστευε ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα στη ζωή. Ότι υπάρχει πάντα τρόπος. Ο τρόπος μπορεί να μην είναι ξεκάθαρος στην αρχή, αλλά πάντα υπάρχει. Της χρωστάω πολλά λόγω αυτού. Είναι το πρότυπό μου» κατέληξε στη συνέντευξη του ο ομογενής Διευθύνων Σύμβουλος της Pfizer.
Δείτε τον κ. Μπουρλά (στο κέντρο) την ημέρα του γάμου του, με την μητέρα του (δίπλα του). Φωτογραφία από το προσωπικό αρχείο του Α. Μπουρλά.
