Για το «διάβασμα» του χεριού θα έχετε ακούσει. Για το «διάβασμα» των ποδιών όμως γνωρίζατε;
Η Jane Sheehan, που ασχολείται με τη ρεφλεξολογία, δεν κάνει χειρομαντεία, αλλά… «πελμομαντεία»!
«Δε μπορώ να σας πω το μέλλον, αλλά μπορώ να δω το παρελθόν και το παρόν σας. Δεν υπάρχει διαφυγή. Τα πόδια “λένε” πολλά» είπε η ίδια στην Telegraph.
«Όταν κάποιος έχει κατάθλιψη, ρίχνει όλο του το βάρος στο μπροστινό μέρος των ποδιών όταν περπατάει και αυτό “φαίνεται” γιατί δημιουργούνται κάτι σκοτεινές περιοχές στο δέρμα στην περιοχή γύρω από τα δάχτυλα. Ένα ακόμη κόλπο είναι να συγκρίνει κανείς το χρώμα των πελμάτων ενός ατόμου, με αυτό στην περιοχή του αστράγαλου. Αν τα πέλματα είναι πιο χλωμά, αυτό δείχνει εξάντληση και αδύναμο κυκλοφορικό. Η κιτρινίλα είναι σημάδι ότι κάποιος είναι “σκασμένος”. Ένας κάλος κάτω από το μικρό δάχτυλο, δείχνει ότι το άτομο έχει επωμιστεί πολλές ευθύνες» πρόσθεσε.
«Αυτό που συμβαίνει είναι ότι, όταν το άτομο βιώνει έντονα συναισθήματα, αυτό “φαίνεται” σε όλο το σώμα. Έχουμε συνηθίσει τον τρόπο με τον οποίο η ένταση για παράδειγμα αντικατοπτρίζεται στο κεφάλι, στον αυχένα ή το στομάχι μας. Όμως τα συναισθήματα “εμφανίζονται” και στα πόδια μας. Γνωρίζατε ότι όταν κάποιος νιώσει ντροπή, κοκκινίζει το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού του;».
Η Sheehan υποστηρίζει ότι το δεύτερο δάχτυλο του δεξιού ποδιού δείχνει αυτά που θέλει κανείς από τη ζωή του. «Αν παίρνετε όσα θέλετε, το δάχτυλο θα ακουμπά στο πάτωμα. Διαφορετικά θα υπάρχει ένα κενό ανάμεσα σε αυτό και το τρίτο δάχτυλο, κάτι που δείχνει ότι προσπαθείτε να διαχωρίσετε τον εαυτό σας από τα συναισθήματά σας».
«Παρομοίως, το τέταρτο δάχτυλο έχει να κάνει με τις σχέσεις. Οποιαδήποτε αίσθηση δυσαρέσκειας, όταν μιλά κανείς για τους κοντινούς του ανθρώπους, φαίνεται με μια ακούσια σύσπαση του τέταρτου δαχτύλου. Δεν είναι ξεκάθαρο για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό, ίσως είναι μια ενστικτώδης κίνηση του τένοντα» πρόσθεσε.
