Η ασφάλεια υπάρχει για να κρατάει μακριά τους ανεπιθύμητους, τις απρόσκλητες μάζες δηλαδή, από κλειστές διοργανώσεις ή για να προστατεύει διασημότητες με καραβιές χρημάτων στη διάθεσή τους.
Και βέβαια με το κόστος τέτοιων υπηρεσιών, θα περίμενε κανείς ότι η προστασία που παρέχουν είναι εξαντλητική, συλλαμβάνοντας ακόμα και κουνούπια που έχουν τρυπώσει χωρίς άδεια!
Κι όμως, τόσο η επιμονή και ο δημιουργικός νους των ανθρώπων όσο και τα ψεγάδια στους μηχανισμούς φύλαξης καραδοκούν, κάνοντας συχνά-πυκνά την ασφάλεια μια επιχείρηση για γέλια και φέρνοντας ντροπή στις τάξεις των ιδιωτικών εταιριών ή των κρατικών υπηρεσιών που επιφορτίζονται με την τήρησή της.
Πώς αλλιώς εξάλλου θα είχαμε ιστορίες σαν αυτές;
Το ψεύτικο προφίλ στο Facebook που αποκάλυψε την απόρρητη θέση στρατιωτών
Οι πλαστοί λογαριασμοί στον κολοσσό της κοινωνικής δικτύωσης έχουν γίνει μάστιγα, κανείς ωστόσο δεν δικαίωσε τους σκοτεινούς σκοπούς του όπως το προφίλ της Robin Sage, του ψεύτικου προφίλ που δημιούργησε με νόημα ο υπεύθυνος ασφαλείας Thomas Ryan για να ξεσκεπάσει το πώς δουλεύει η κοινωνική δικτύωση. Το προφίλ είχε επίτηδες πολλές σημάνσεις για την πλαστότητά του, όπως ας πούμε το γεγονός ότι η Robin είχε εμπειρία 10 ετών στον χώρο της ασφάλειας παρά το γεγονός ότι ήταν μόλις 25 ετών!
Ο Ryan χρησιμοποίησε τη Robin για να ξεμπροστιάσει εκατοντάδες ειδικούς στην ασφάλεια, το στρατιωτικό προσωπικό, ακόμα και ερευνητής της NASA πιάστηκε στο καυτό του δόκανο: παρά το πρόδηλο του ψεύτικου λογαριασμού, η Robin έγινε φίλη με χιλιάδες κυριολεκτικά εξπέρ από τις μεγαλύτερες εταιρίες ηλεκτρονικής προστασίας και ασφάλειας των ΗΠΑ. Και το καλύτερο -αν και όχι το μόνο- είναι ότι κατάφερε να αποκαλύψει την απόρρητη θέση στρατιωτικής επιχείρησης των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, καθώς οι στρατιώτες φάνηκαν κάτι περισσότερο από πρόθυμοι να μοιραστούν μαζί της τη μυστική αποστολή τους!
Και εδώ βέβαια πρέπει να προσθέσουμε ότι βοήθησαν πολύ οι πορνογραφικού τύπου φωτογραφίες που διατηρούσε η Robin στο προφίλ της. Οι αποκαλύψεις περιλάμβαναν ακόμα και τα οικιακά τηλέφωνα ανώτερων στρατιωτικών και κυβερνητικών παραγόντων και είναι ευτύχημα το γεγονός ότι ο Ryan το έκανε αυτό μόνο και μόνο ως κοινωνικό πείραμα, για να αποδείξει δηλαδή πόσο εύκολο είναι να αποκτήσεις πρόσβαση σε απόρρητες πληροφορίες όχι απ’ όποιον να ‘ναι, αλλά από τους ανθρώπους που προσλαμβάνουμε για να μας προστατεύουν. Το σύστημα ασφάλειας αποδείχθηκε διάτρητο…
Γίνε κολλητός με διασημότητες προσποιούμενος ότι είσαι ο PSY
Το περιστατικό έγινε πρωτοσέλιδο, μπορεί λοιπόν να το θυμάστε. Ο Denis Carre κυκλοφορούσε μασκαρεμένος ως PSY (ο κορεάτης μουσικός που ερμήνευσε το Gangnam style) και κατάφερε να αποκτήσει πρόσβαση σε δεκάδες κλειστά event γεμάτα με celebrities και την αφρόκρεμα του διεθνούς jet set! Και το έκανε αυτό φορώντας απλώς πολύχρωμα σακάκια και ένα ζευγάρι έξαλλων γυαλιών ηλίου, κάτι που λειτούργησε ως διαπιστευτήρια για να περνά από τους ελέγχους ασφαλείας χωρίς πολλά-πολλά.
Και το καλύτερο φυσικά είναι ότι χωρίς τα γυαλιά, δεν φέρνει καθόλου στον PSY! Αφού έκανε ό,τι ήθελε λοιπόν τους υπεύθυνους ασφαλείας του κόσμου (ναι, του κόσμου), αποκάλυψε κάποια στιγμή πως καμία σχέση με τον PSY: χωρίς πρόβες και περιττές δαπάνες, φορούσε τα έξαλλα κοστουμάκια του και έκανε τον γύρο του πλανήτη με όλα τα έξοδα πληρωμένα. Τρύπωνε σε πάρτι, συναντιόταν με διασημότητες και απολάμβανε λίτρα σαμπάνιας, προσποιούμενος απλώς ότι ήταν κάποιος άλλος. Μέχρι και τον διαβόητο έλεγχο των αεροδρομίων περνούσε χωρίς πρόβλημα…
Πηδώντας πάνω από τον φράχτη των 100 εκατομμυρίων δολαρίων (με φόρεμα και τακούνια!)
Το να παραβιάσει κανείς έναν φράχτη δεν είναι δα και μεγάλο κατόρθωμα, εκτός κι αν μιλάμε για κάποιον που κοστίζει εκατομμύρια! Και βέβαια θα περίμενε κανείς ότι μια τέτοια αποτρεπτική κατασκευή θα ήταν πανύψηλη και φρουρούμενη σαν αστακός, σωστά; Φυσικά και όχι! Καλωσορίσατε λοιπόν σε μια από τις μεγαλύτερες γκάφες του θέματος που συζητάμε: όχι ένας, αλλά δύο άντρες κατάφεραν να παραβιάσουν την ασφάλεια αεροδρομίων των ΗΠΑ (των ΗΠΑ!) πηδώντας πάνω από πανάκριβους φράχτες, και σαν να μη φτάνει αυτό, ο ένας ήταν μασκαρεμένος σε γυναίκα.
Το πρώτο περιστατικό συνέβη στο Φίνιξ, το άλλο όμως το με το αεροδρόμιο του Νιούαρκ της Νέας Υόρκης είναι σαφώς εμφατικότερο, καθώς το σύστημα φύλαξης του αεροδρομίου θεωρούταν απαραβίαστο! Ο άντρας, φορώντας φόρεμα, τακούνια και περούκα, πέρασε πάνω από τον φράχτη του Newark Liberty International Airport ανενόχλητος ανήμερα Χριστουγέννων χωρίς κανείς να τον πάρει μυρωδιά και να τον σταματήσει. Και ακόμα πιο εκπληκτικό ήταν το γεγονός ότι ο άντρας περιφερόταν στο αεροδρόμιο για μια ολόκληρη μέρα χωρίς να κινήσει καμία υποψία. Τι κι αν οι κάμερες ασφαλείας τον έπιασαν στα πράσα να σκαρφαλώνει τον φράχτη; Κανείς δεν μπήκε στον κόπο να τον συλλάβει στο επόμενο 24ωρο.
Το ίδιο περιστατικό επαναλήφθηκε μάλιστα λίγο αργότερα, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, αν και ο δεύτερος εισβολέας συνελήφθη λίγο αργότερα καθώς ήταν μεθυσμένος και προσπάθησε να τα βάλει με αεροσκάφος στον διάδρομο απογείωσης! Αν λοιπόν μεθυσμένοι και άνθρωποι με τακούνια μπορούν τόσο εύκολα να παραβιάσουν τη διαβόητη ασφάλεια των αμερικανικών αεροδρομίων, σκεφτείτε τι μπορεί να κάνει κάποιος που το έχει σχεδιάσει κιόλας…
Γίνε εσύ η ασφάλεια
Αν δεν μπορείς να τους νικήσεις, προσχώρησε στις τάξεις τους. Αυτό είναι το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας μας: άντρας που θέλησε να παρακάμψει την ασφάλεια τράπεζας αποφάσισε να γίνει φύλακας! Μιλάμε βέβαια για τον μετρ του είδους, τον «πολύ» Frank Abagnale, οι ιστορίες του οποίου έγιναν ταινία («Catch Me If You Can»). Όταν λοιπόν ο Frank θέλησε να γίνει φύλακας τράπεζας, έκλεψε μια στολή φύλακα και στάθηκε μέσα στο υποκατάστημα. Και αυτό όχι μόνο έφτασε, αλλά του χάρισε και πακτωλό χρημάτων, καθώς ο απατεώνας ζητούσε λεφτά από τους πελάτες. Ναι, ήταν τόσο εύκολο: ο Frank τοποθέτησε μια επιγραφή που ενημέρωνε άπαντες για το χαλασμένο θησαυροφυλάκιο και συγκέντρωνε τα χρήματα των πελατών για να τα τοποθετήσει κατόπιν στον χώρο φύλαξης. Ούτε πελάτης ούτε και υπάλληλος της τράπεζας αναρωτήθηκαν για το ιδιαίτερο του συγκεκριμένου φύλακα, με τον Frank να περνά μερικές ώρες μπροστά στο θησαυροφυλάκιο και να εγκαταλείπει κύριος το υποκατάστημα, πλουσιότερος κατά μερικές χιλιάδες δολάρια…
Με καναδική σημαία, ντυμένος Οσάμα μπιν Λάντεν
Πριν από τον οριστικό χαμό του, ο ιδιαίτερα αναγνωρίσιμος ηγέτης της αλ-Κάιντα ήταν ο Νο 1 καταζητούμενος του πλανήτη. Πόσο εύκολο να είναι πια γι’ αυτόν να ξεφεύγει από τους ελέγχους ασφαλείας; Πανεύκολο, όπως αποδεικνύει η μοναδική αυτή ιστορία. Θα περίμενε εξάλλου κανείς ότι να κυκλοφορείς μασκαρεμένος σαν τον μπιν Λάντεν και να προσπαθήσεις να μπεις στο ίδιο ξενοδοχείο που διέμενε ο πρόεδρος των ΗΠΑ θα σε έκανε κόκκινο πανί, δίνοντάς σου μερικά λεπτά ζωής, σωστά; Λάθος! Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, μια ομάδα φαρσέρ κατάφερε ακριβώς αυτό, με τίποτα άλλο από μια λιμουζίνα, τη σημαία του Καναδά και τόνους φυσικά από κότσια! Αφού κατάφεραν λοιπόν να εντάξουν με συνοπτικές διαδικασίες τη λιμουζίνα τους στην αυτοκινητοπομπή του Φόρουμ Οικονομικής Συνεργασίας Ασίας-Ειρηνικού (APEC) του 2007, που γινόταν στην Αυστραλία, οι φαρσέρ ξεφόρτωσαν τον υψηλό προσκεκλημένο τους, τον Οσάμα μπιν Λάντεν δηλαδή(!), στο ίδιο ξενοδοχείο που διέμενε η αποστολή των ηγετών, μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος Μπους.
Τι κι αν η διαβόητη ασφάλεια της συνόδου άγγιξε τα 150 εκατ. δολάρια, τι κι αν ο μπιν Λάντεν ήταν ο μεγαλύτερος εχθρός της κυβέρνησης Μπους; Και μάλιστα το περιστατικό έληξε όταν οι ίδιοι οι φαρσέρ ανησύχησαν για το πανεύκολο του πράγματος και προσπάθησαν να γυρίσουν πίσω, όταν έγινε φανερό ότι θα κατάφερναν να διαφύγουν ανενόχλητοι και να χαλάσει έτσι η φάρσα τους, αφού δεν την πήρε κανείς μυρωδιά: όταν λοιπόν έγινε σαφές ότι οι πάνοπλοι αστυνομικοί που φυλούσαν τον χώρο δεν έδιναν δεκάρα για τον μπιν Λάντεν που στρογγυλοκαθόταν στη λιμουζίνα, ο ηγέτης της αλ Κάιντα πήδηξε έξω από το αμάξι και άρχισε να περιφέρεται ανάμεσά τους, μπας και γίνει αντιληπτός. Μόνο τότε η αστυνομία μπήκε στο κόλπο και συνέλαβε τους φαρσέρ, αν και πάλι ο άντρας που ήταν μασκαρεμένος μπιν Λάντεν συνελήφθη τελευταίος!
Εμφανίζεσαι απλά σαν να έπρεπε να είσαι εκεί
Όταν η Apple απέλυσε τον Ron Avitzur το 1993, οι άμεσες σκέψεις του δεν ήταν να βρει άλλη δουλειά αλλά να τελειώσει το project που ακύρωσε η Apple πριν τον απολύσει! Με τον παχυλό τραπεζικό του λογαριασμό και το security pass του ακόμα ενεργό, όλες οι πόρτες ήταν ανοιχτές γι’ αυτόν. Κι έτσι ο Ron δεν σταμάτησε να εμφανίζεται κάθε πρωί για δουλειά, λες και τίποτα ενοχλητικό δεν είχε συμβεί.
Το έργο μάλιστα στο οποίο δούλευε ήταν το λογισμικό για το Graphing Calculator, το οποίο τελικά προσαρμόστηκε σε κάθε Power Macintosh που πουλήθηκε ποτέ και ήταν πράγματι το έργο ζωής του Ron, που δεν ήθελε να εγκαταλείψει έτσι εύκολα. Κι αν νομίζει κάποιος ότι ο ταγμένος υπάλληλος εφάρμοσε τεχνικές νίντζα για το κόλπο του, πλανάται οικτρά. Ο Ron έμπαινε απλώς στο γραφείο του και έπεφτε με τα μούτρα στη δουλειά και όταν κάποιος τύχαινε να τον ρωτήσει αν έπρεπε να ήταν εκεί, εκείνος απαντούσε απλώς «όχι» (όχι!) και επέστρεφε στο έργο του. Ούτε στον Ron ούτε στον επίσης απολυμένο συνάδελφό του Greg Robbins ζήτησε κανείς να εγκαταλείψουν την εταιρία και σύντομα οι πρώην συνάδελφοί τους θεώρησαν ότι το γεγονός είχε πλάκα, κράτησαν έτσι τα στόματά τους κλειστά μέχρι να το ανακαλύψουν τα μεγαλοστελέχη και οι υπεύθυνοι ασφαλείας!
Και εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι όταν ο Ron δοκίμασε το πειραματικό πρόγραμμά του στο πρωτότυπο Power Mac, το μηχάνημα χάλασε! Και πάλι κανείς δεν του ζήτησε τα ρέστα. Κι έτσι κάποια στιγμή το δαιμόνιο δίδυμο τα κατάφερε, αφήνοντας τους διευθυντές με το στόμα ανοιχτό και αναγκάζοντάς τους έτσι να το συμπεριλάβουν σε κάθε υπολογιστή Power Mac που έφευγε από το εργοστάσιο της Apple στα επόμενα χρόνια…
Σαν τον Τζέιμς Μποντ
Θυμάστε τη σκηνή στον «Χρυσοδάχτυλο» όπου ο Τζέιμς Μποντ βγάζει τη στολή του δύτη μόνο για να εμφανιστεί από κάτω ένα καλοσιδερωμένο σμόκιν, με το οποίο τρύπωσε σε ένα πάρτι; Όσο υπέροχα ψεύτικο κι αν φάνταζε στην ταινία, συνέβη στον πραγματικό κόσμο! Καλωσορίσατε στον αληθινότατο κόσμο του υπερ-κατάσκοπου Peter Tazelaar (αριστερά στη φωτογραφία), ο οποίος επιφορτίστηκε με την παραβίαση ενός κάστρου που είχε πρόσφατα καταληφθεί από τους ναζί στα ζοφερά χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Και έκανε ακριβώς ό,τι και το κινηματογραφικό alter ego του (η σκηνή της ταινίας βασίστηκε μάλιστα στο πραγματικό ανάλογό της, καθώς ο Φλέμινγκ ήταν γνώστης του περίφημου περιστατικού): κάτω από τη στολή του δύτη, με τη βοήθεια της οποίας έφτασε στο οχυρό, κρυβόταν ένα καλοραμμένο επίσημο βραδινό ένδυμα, κατάλληλο για το δείπνο που φιλοξενούταν στο κάστρο! Αντίθετα βέβαια με τον Μποντ, ο Tazelaar περιχύθηκε κατόπιν με μπράντι για να περάσει τρεκλίζοντας τον έλεγχο ασφαλείας, γιατί έτσι γίνονται οι κατασκοπευτικές αποστολές στον πραγματικό κόσμο, όχι με βότκα-μαρτίνι καλλονή στο πλευρό σου…
Όταν είσαι ο πρώτος που το επιχειρεί
Όλοι περιμένουν ότι ο πλανητάρχης Ομπάμα είναι συνεχώς περικυκλωμένος από τους ένοπλους άντρες της ασφάλειάς του. Το να επιχειρήσεις λοιπόν να βρεθείς δίπλα στον πλέον προστατευμένο άνθρωπο του πλανήτη μόνο εύκολο δεν είναι, εκτός φυσικά κι αν έχεις θράσος! Και με τον τρόπο αυτό είναι που βρέθηκε δίπλα του κοσμική κυρία της Ουάσιγκτον όταν εμφανίστηκε απλώς στο προγραμματισμένο πολιτειακό δείπνο που παρέθεσε ο Ομπάμα, μια διοργάνωση που φυλάσσεται σαν επτασφράγιστο μυστικό.
Η Michaele Salahi τρύπωσε με τον σύζυγό της ανενόχλητη στο δείπνο του προέδρου της Αμερικής μόνο και μόνο για να αυξήσει τις πιθανότητές της να εμφανιστεί σε ριάλιτι των ΗΠΑ. Αφότου βέβαια η κοσμική κατάφερε να προσπεράσει πανεύκολα την ασφάλεια και να βρεθεί δίπλα στους ισχυρότερους ανθρώπους της Αμερικής, τα ερωτήματα άρχισαν να πέφτουν βροχή για τον τρόπο με τον οποίο τα είχε καταφέρει. Μετά τις έρευνες, έγινε σαφές ότι σε αυτό βοήθησαν φυσικά οι καλογυμνασμένες καμπύλες της κυρίας, αλλά και το γεγονός ότι ήταν η πρώτη που προσπάθησε ποτέ να τρυπώσει σε προεδρικό δείπνο! Οι μυστικές υπηρεσίες δεν μπορούσαν εξάλλου να πιστέψουν ότι θα είχε κάποιος το τσαγανό να εμφανιστεί στον Λευκό Οίκο χωρίς πρόσκληση, μιας και κανείς ποτέ δεν είχε επιχειρήσει κάτι παρόμοιο. Ήταν η πρώτη των πρώτων…
Με ένα βραχιόλι που γράφει πάνω του «P»
Ποιος θα πίστευε ότι το μόνο που χρειάζεσαι για να τρυπώσεις σε ένα VIP πάρτι είναι ένας μαρκαδόρος! Και δεν υπερβάλλουμε φυσικά καθόλου, καθώς αυτό είναι που συνέβη: χρησιμοποιώντας τίποτα άλλο από ένα πλαστικό βραχιολάκι με ένα «P» βιαστικά γραμμένο πάνω του, άντρας κατάφερε να εισβάλει στο φρουρούμενο πάρτι της Paris Hilton και να κλέψει την τούρτα των γενεθλίων της, την 3.200 δολαρίων τούρτα!
Aφού λοιπόν ήπιε του σκασμού στα έξι μπαρ του πάρτι, ο Paz (όπως είναι το ηλεκτρονικό του όνομα στο Facebook) παρατήρησε ότι κανείς δεν είχε αγγίξει τη θεόρατη τούρτα της Paris, η οποία είχε λειτουργήσει εξάλλου μόνο ως φωτογραφικό γεγονός. Για να μην πεταχτεί λοιπόν, ο Paz και ο επίσης εισβολέας φίλος του Kevin άρπαξαν την τούρτα, πέρασαν ανενόχλητοι από τον έλεγχο ασφαλείας, την έβαλαν στο αμάξι τους και έφυγαν χωρίς να ακουστεί κιχ! Και βέβαια ο Paz δεν θα μπορούσε να μην ανεβάσει φωτογραφία στο Facebook με την πανάκριβη τούρτα μιας από τις πλουσιότερες γυναίκες του Λος Άντζελες. Και όταν ξεσούρωσε, δώρισε την επόμενη μέρα την πελώρια τούρτα σε άσυλο αστέγων της πόλης…
Κι αν όλα αυτά δεν φτάσουν, γίνε ο Μπιλ Μάρεϊ
Ο Μπιλ Μάρεϊ είναι ο άνθρωπος που μπορεί να τη γλιτώσει ό,τι κι αν κάνει, με τον ίδιο να κάνει ακριβώς αυτό: ό,τι σκεφτεί! Το χόμπι μάλιστα του δημοφιλούς ηθοποιού είναι να εισβάλει σε σπιτικά πάρτι που βρίσκει στην πόλη, με τις αντίστοιχες ιστορίες να είναι εκατοντάδες και να υπάρχουν ιστοσελίδες ειδικά αφιερωμένες στο γεγονός. Ο Μάρεϊ συγχρωτίζεται δηλαδή με εντελώς ξένους (και παντελώς άγνωστους) ανθρώπους, μόνο και μόνο επειδή είναι αυτός που είναι και μπορεί! Οι ιστορίες που κυκλοφορούν με τα βραδινά νυχτοπερπατήματα του ηθοποιού και την υπέροχη συνήθειά του να εμφανίζεται απρόκλητος σε πάρτι είναι πια θρυλικές, αφού κάνει ό,τι πραγματικά σκεφτεί: από μέθη με βότκα μέχρι και πλύσιμο πιάτων(!) και από πάρτι καραόκε που τραγουδούσε Έλβις μέχρι και παρέα με μέλη διαβόητης σπείρας (Wu-Tang Clan), τίποτα δεν σταματά τις νυχτερινές τσάρκες του Μάρεϊ.
Και βέβαια παρά το γεγονός ότι συνήθως τα καμώματά του βρίσκουν τον δρόμο του ίντερνετ και του Τύπου, υπάρχουν εξίσου πολλά περιστατικά που πέρασαν χωρίς κανείς να τα αποκαλύψει. Ο ίδιος το ξέρει εξάλλου αυτό και όταν εισβάλει σε πάρτι αγνώστων, πίνοντας, τρώγοντας, πλένοντας πιάτα και κάνοντας ό,τι του έρθει, πριν φύγει συνηθίζει να λέει: «κανείς δεν πρόκειται να το πιστέψει αυτό»! Κι όμως το πιστεύουμε, καθώς τα ηλεκτρονικά ντοκουμέντα παραείναι πολλά για να περάσουν στα ψιλά…