Τουλάχιστον το 80% των ανταρτών αποχώρησε από την συριακή πόλη Χομς η οποία πολιορκούνταν επί δύο χρόνια από το στρατό, δήλωσε ο κυβερνήτης της επαρχίας, διευκρινίζοντας ότι η εκκένωση της πόλης θα ολοκληρωθεί σήμερα.
Στο πλαίσιο της διαδικασίας αυτής που πραγματοποιείται μετά την πρώτη συμφωνία μεταξύ των ανταρτών και του καθεστώτος Άσαντ, ο στρατός αναμένεται να ανακτήσει τον έλεγχο της Παλιάς Χομς και των περιχώρων της που αποτελούσαν το μεγαλύτερο οχυρό της εξέγερσης στην πόλη που άλλοτε αποκαλείτο η «πρωτεύουσα της εξέγερσης» κατά του καθεστώτος του Μπασάρ αλ-Άσαντ, καθώς από εκεί ξεκίνησε.
«Το 80% των ανταρτών εγκατέλειψε την πόλη. Το εναπομείναν 20% θα αποχωρήσει εντός της ημέρας», δήλωσε ο κυβερνήτης Ταλάλ αλ-Μπαραζί.
Τουλάχιστον «980 άτομα, στη συντριπτική τους πλειοψηφία αντάρτες και μερικοί άμαχοι, γυναίκες και παιδιά έφυγαν χθες» με 24 λεωφορεία, δήλωσε επισημαίνοντας ότι παραμένουν «300 με 400 άτομα» στην παλιά πόλη.
Οι αυτοκινητοπομπές κατευθύνθηκαν στην πόλη Νταρ αλ-Καμπίρα, την οποία ελέγχουν οι αντάρτες, 20 χλμ. βορειότερα στην επαρχία της Χομς, όπου οι αντάρτες διατηρούν λίγα οχυρά.
Με την πλήρη εκκένωση της Παλιάς Πόλης, δεν θα υπάρχουν αντάρτες παρά μόνο στην περιοχή Ουάερ σε όλη την επαρχία της Χομς. «Στο Ουάερ τα πράγματα θα είναι ευκολότερα και τις επόμενες εβδομάδες θα ανακοινωθούν νέες συμφωνίες για την αποκατάσταση της ασφάλειας στην περιοχή», δήλωσε ο κυβερνήτης.
Είναι η πρώτη συμφωνία των αντιμαχόμενων πλευρών, ύστερα από δύο μήνες διαπραγματεύσεων, για την αποχώρηση των ανταρτών από περιοχή που τελούσε υπό τον έλεγχό τους.
Εκεχειρίες επιβάλλονταν στην επαρχία της Δαμασκού αλλά προέβλεπαν μόνο τη διακοπή των εχθροπραξιών, χωρίς την αποχώρηση των ανταρτών. Η στρατηγικής σημασίας κατάληψη της Χομς, της τρίτης μεγαλύτερης πόλης της χώρας, οφείλεται επίσης στο γεγονός ότι συνδέει τη Δαμασκό με τα δυτικά παράλια όπου υπάρχουν προπύργια του Άσαντ.
Η Χομς είναι επίσης η πόλη όπου οι αντάρτες υπέστησαν τη μεγαλύτερη πολιορκία τους, μια πολεμική τακτική που ακολουθεί το καθεστώς σε διάφορες περιοχές για να γονατίσει τον τοπικό πληθυσμό και την εξέγερση και που συνοδεύεται από σφοδρούς βομβαρδισμούς. Η τακτική αυτή καταγγέλλεται από τον ΟΗΕ και μη κυβερνητικές οργανώσεις.