Ίσως το φούτερ που φορούσε ο Έντουαρντ Σνόουντεν, όταν πήγαινε στη δουλειά του στο γραφείο του στις εγκαταστάσεις της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (National Security Agency –NSA) των ΗΠΑ στη Χαβάη, να έπρεπε να έχει κινήσει τις υποψίες στους… ειδικούς!
Ο Σνόουντεν φορούσε πολύ συχνά ένα μαύρο φούτερ, που στην πλάτη είχε μια στάμπα-παρωδία του logo της NSA. Αντί για το παραδοσιακό κλειδί, ο αετός φαίνεται να κρατά πολλά καλώδια και να φορά ακουστικά στα αυτιά του.
Οι συνάδελφοί του πίστευαν ότι ήταν σαρκαστικό και το έβλεπαν μάλλον ως χιούμορ, γράφει ο Andy Greenberg στο Forbes. Ίσως, ακόμη, να συγχωρούσαν μερικές παρατυπίες στον «σπασίκλα» Σνόουντεν.
Αρκετούς μήνες αφότου ο Σνόουντεν διέρρευσε δεκάδες χιλιάδες απόρρητα έγγραφα της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ο πρώην σύμβουλος των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών έχει μείνει έξω από τα φώτα της δημοσιότητας, δίνοντας πολύ σπάνια πια συνεντεύξεις και χωρίς να μοιράζεται προσωπικές πληροφορίες.
Σε πρόσφατη τηλεοπτική εκπομπή όμως στις ΗΠΑ, ειδικοί της NSA εμφανίστηκαν να περιγράφουν τον Σνόουντεν ως ένα κακόβουλο χάκερ, ο οποίος εξαπάτησε την υπηρεσία στις εισαγωγικές εξετάσεις και του οποίου οι υπολογιστές χρειάστηκε να καταστραφούν μετά την αποχώρησή του, από το φόβο ότι μπορεί να τους είχε «προσβάλλει» με κακόβουλο λογισμικό.
Ο αρθρογράφος του Forbes υποστηρίζει ωστόσο ότι ένας υπάλληλος της NSA, που δεν ήθελε να κατονομαστεί, επικοινώνησε μαζί του τον περασμένο μήνα και του περιέγραψε έναν διαφορετικό Έντουαρντ Σνόουντεν.
Τον «Εντ», έτσι όπως τον έβλεπαν οι συνάδελφοί του στο γραφείο του στη Χαβάη: έναν ηθικό και εξαιρετικά ικανό, αν και κάπως εκκεντρικό υπάλληλο, ο οποίος «κέρδισε» την πρόσβασή του στα στοιχεία που στη συνέχεια διέρρευσε, εντυπωσιάζοντας τους ανωτέρους του με το ξεχωριστό του ταλέντο.
Ο υπάλληλος της NSA, υπό τον όρο της ανωνυμίας, θέλησε να μιλήσει για να αντικρούσει τους ισχυρισμούς που βγήκαν στην επιφάνεια καθώς η NSA και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης προσπαθούν να εξηγήσουν πώς ένας υπάλληλος κατάφερε να αποκτήσει πρόσβαση και να διαρρεύσει δεκάδες χιλιάδες άκρως απόρρητα έγγραφα, καθιστώντας τη διαρροή αυτή ως τη μεγαλύτερη που έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία των μυστικών υπηρεσιών στις ΗΠΑ.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, ο Σνόουντεν δεν εξαπάτησε τους συναδέλφους του, προκειμένου να τους κλέψει τους κωδικούς πρόσβασης, όπως είχε ακουστεί. Ούτε κατασκεύασε αντίγραφα κλειδιών, για να αποκτήσει μη εξουσιοδοτημένη πρόσβαση.
Αντίθετα, η κατάσταση ήταν πολύ πιο απλή.
Δεν υπάρχει κανένα «μυστήριο» γύρω από το πώς ο Έντουαρντ Σνόουντεν κατάφερε να αποκτήσει πρόσβαση στα απόρρητα αυτά δεδομένα: Του την παραχώρησαν!
«Το παιδί αυτό ήταν μια ιδιοφυία, ανάμεσα σε ιδιοφυίες» υποστήριξε η ίδια πηγή και συνέχισε: «Η NSA είναι γεμάτη από έξυπνους ανθρώπους, όμως όποιος είχε καθίσει ποτέ σε μια σύσκεψη μαζί με τον Ed θα σας έλεγε ότι ήταν μοναδικός. Δεν έχω ξαναγνωρίσει κάποιον σαν κι αυτόν».
Ο αρθρογράφος επικοινώνησε φυσικά με το γραφείο δημοσίων σχέσεων της NSA, ωστόσο ο εκπρόσωπος δε θέλησε να κάνει καμία δήλωση, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία ότι η διερεύνηση της υπόθεσης σχετικά με τις διαρροές συνεχίζεται.
Ο Greenberg, όμως, γράφει ότι ο υπάλληλος και πρώην συνάδελφος του Σνόουντεν με τον οποίο μίλησε του έδωσε μερικές πιο συγκεκριμένες πληροφορίες, γύρω από το πώς κατάφερε να «εισχωρήσει» στα άδυτα της NSA, αλλά και το χαρακτήρα του:
Προτού πάει στα γραφεία της NSA στη Χαβάη, ο Σνόουντεν είχε εντυπωσιάσει τα «μεγάλα κεφάλια» της NSA, αναπτύσσοντας ένα σύστημα δημιουργίας αντιγράφων ασφαλείας, που η NSA είχε εφαρμόσει ευρέως όταν προσπαθούσε να «σπάσει κώδικες».
Έκανε συχνά αναφορές στα τρωτά σημεία της ασφάλειας του λογισμικού της NSA. Πολλά από αυτά δεν επιδιορθώθηκαν ποτέ.
Ο Σνόουντεν πήγε στη Χαβάη ως ειδικός σε θέματα ασφάλειας στον κυβερνοχώρο,με προϋπηρεσία στο τμήμα υπηρεσιών της Dell, αλλά λόγω ενός προβλήματος στη σύμβαση, του ανατέθηκε το σύστημα διαχείρισης intranet της Microsoft, γνωστό ως Sharepoint. Εντυπωσιασμένοι με τις τεχνικές του γνώσεις και ικανότητες, οι διευθυντές του Σνόουντεν αποφάσισαν ότι ήταν ο πιο κατάλληλος υποψήφιος για να αναπτύξει ένα νέο web front-end για ένα από τα προγράμματά τους, παρά το καθεστώς που ίσχυε βάσει του συμβολαίου του. Όπως υποστήριξε ο πρώην συνάδελφός του, του δόθηκαν πλήρη δικαιώματα διαχειριστή, με σχεδόν απεριόριστη πρόσβαση στα δεδομένα της NSA. «Αυτό αποδείχθηκε μεγάλο λάθος εκ των υστέρων. Αλλά αν είχατε έναν τύπο που μπορούσε να κάνει πράγματα όπως κανένας άλλος και το μόνο πρόβλημα ήταν ότι αντί για μπλε σήμα, είχε πράσινο, τι θα κάνατε;» είπε ακόμη.
Μια φορά ένας διευθυντής έδωσε στον Σνόουντεν τους κωδικούς πρόσβασής του, έτσι ώστε να τον κάλυπτε σε περίπτωση που συνέβαινε κάτι ενώ ήταν διακοπές. Ακόμη και τότε, συνεχίζει η πηγή, οι ερευνητές δεν βρήκαν αποδείξεις ότι ο Σνόουντεν είχε κάνει κατάχρηση των «προνομίων» που του είχε δώσει εκείνος ο εργαζόμενος και πως τίποτε από όσα διέρρευσαν στα μέσα ενημέρωσης δεν ήταν από τη μοναδική πρόσβαση σε αυτόν τον λογαριασμό.
Οι ανώτεροί του είχαν εντυπωσιαστεί τόσο από τις δεξιότητές του, που μια φορά του πρόσφεραν μια θέση στην ελίτ ομάδα των χάκερ της NSA, γνωστή ως «Tailored Access Operations». Εκείνος αρνήθηκε και πήγε να εργαστεί στο «Threat Operation Center» της Υπηρεσίας.
Ο Σνόουντεν είχε ένα αντίγραφο του συντάγματος των ΗΠΑ στο γραφείο του, και αναφερόταν σε αυτό κάθε φορά που πίστευε ότι οι δραστηριότητες της NSA το παραβίαζαν.
Μια άλλη φορά κόντεψε να χάσει τη δουλειά του, όταν υπερασπίστηκε ένα συνάδελφό του που… «τα άκουγε» από κάποιον ανώτερό του.
Ο Σνόουντεν συνήθιζε να αφήνει μικρά, ανώνυμα δωράκια στα γραφεία των συναδέλφων του.
Συνήθιζε να κυκλοφορεί στους διαδρόμους της NSA κρατώντας ένα κύβο του Ρούμπικ, το ίδιο αντικείμενο που κρατούσε στο Χονγκ Κονγκ, όταν έδωσε ραντεβού με το δημοσιογράφο που έκανε τις αποκαλύψεις.
Τέλος, καταλήγει το δημοσίευμα, ο πρώην συνάδελφος του Σνόουντεν ανέφερε ότι πιστεύει πως κατανοεί την απόφασή του να διαρρεύσει τις απόρρητες πληροφορίες: «Στην αρχή, όταν έμαθα τα νέα, σοκαρίστηκα και ένιωσα προδοσία. Όμως όσο περνάει ο καιρός τείνω να πιστεύω ότι πραγματικά προσπάθησε να κάνει το σωστό και ότι αυτό συμφωνούσε με το χαρακτήρα του. Δε συμφωνώ με τις μεθόδους που ακολούθησε, όμως καταλαβαίνω γιατί το έκανε. Δε θα τον χαρακτήριζα ήρωα, όμως σίγουρα δεν είναι προδότης».