Αποκλειστική συνέντευξη στην εφημερίδα Λα Στάμπα αποφάσισε να παραχωρήσει ο πάπας Φραγκίσκος με αναλυτική αναφορά στις σχέσεις με την ορθοδοξία.
«Τα Χριστούγεννα, την περίοδο αυτή γεμάτη συρράξεις, είναι ένα κάλεσμα του Θεού, που μας προσφέρει το δώρο αυτό. Ο Θεός μας περιμένει, δεν κουράζεται, μας περιμένει πάντα. Μας προσφέρει τον δώρο του και στην συνέχεια αρχίζει να μας αναμένει», προσθέτει ο Αργεντινός ποντίφικας.
Ο ποντίφικας επιβεβαιώνει επίσης, ότι «ετοιμάζεται να επισκεφθεί τα Ιεροσόλυμα για να συναντήσει τον “αδελφό” του, τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, και να τιμήσουν να πενήντα χρόνια από τον εναγκαλισμό του Οικουμενικού Πατριάρχη Αθηναγόρα με τον Πάπα Παύλο τον ΣΤ, που είχε λάβει χώρα, στην πόλη αυτή, το 1964», όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ.
Ο πάπας επανέρχεται στο μεγάλο πρόβλημα της πείνας στον πλανήτη μας: «θέλω να πω σε όλους: δώστε να φάει σε όποιον έχει ανάγκη. Αν εργαστούμε και συντονιστούμε με όλες τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, μπορούμε να δώσουμε μια μεγάλη συμβολή στο να ξεπερασθεί αυτή η παγκόσμια τραγωδία», τονίζει ο Φραγκίσκος.
Ο Άγιος Πατέρας της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας τονίζει, επίσης, ότι «η μαρξιστική ιδεολογία είναι λανθασμένη, αλλά γνώρισε πολλούς μαρξιστές που ήταν καλοί άνθρωποι» και εξηγεί ότι οι όποιες μέχρι τώρα αναφορές του, ήταν «στην κοινωνική διδαχή της Εκκλησίας» στο ότι «υπήρχε η ελπίδα πως με την οικονομική ανάπτυξη, το ποτήρι θα γέμιζε και θα μπορούσαν να ευνοηθούν και οι πιο φτωχοί. Στην πραγματικότητα, όμως, όταν γεμίζει, το ποτήρι μεγαλώνει, αποκτά μεγαλύτερη διάσταση και για τους φτωχούς δεν μένει τίποτα».
Ο πάπας, στην συνέντευξή του, τονίζει, επίσης, ότι θέλει να αξιοποιήσει τις γυναίκες αλλά δεν θεωρεί ότι βαδίζουμε προς γυναίκες-ιερείς ή πιο συγκεκριμένα καρδινάλιους, ενώ σε σχέση με τους ορθόδοξους προσθέτει: «δέχθηκα, τους εννέα αυτούς μήνες, επισκέψεις πολλών ορθόδοξων αδελφών: του Βαρθολομαίου, του Ιλαρίωνα, του μητροπολίτη Περγάμου Ζηζιούλα, του κόπτη πατριάρχη της Αιγύπτου Τουάντρος. Τους δέχθηκα ως αδελφούς, διαθέτουν την αποστολική διαδοχή».
Προκαλεί πόνο το ότι δεν μπορούμε, ακόμη, να συλλειτουργήσουμε, αλλά η φιλία υπάρχει. Και νομίζω ότι ο δρόμος είναι αυτός: φιλία, κοινή προσπάθεια και προσευχή υπέρ της ενότητας. Δώσαμε ο ένας την ευχή του στον άλλον, ο ένας αδελφός δίνει την ευχή του στον άλλο αδελφό. Ο ένας λέγεται Πέτρος και ο άλλος Ανδρέας, Μάρκος, Θωμάς».
