Η άρνηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να επικυρώσει την υποψηφιότητα της Γαλλίδας Σιβλί Γκουλάρ για να αναλάβει μια θέση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή σηματοδοτεί «μια μεγάλη θεσμική κρίση για την Ευρώπη», σημείωσε σήμερα η Γαλλίδα υφυπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Αμελί ντε Μονσαλέν.

«Πρόκειται κατ’αρχάς για μια μεγάλη θεσμική κρίση για την Ευρώπη, επειδή χωρίς Γάλλο επίτροπο η επιτροπή δεν μπορεί να ξεκινήσει», σημείωσε σε δηλώσεις που έκανε στον France Inter.

«Θα πρέπει να επιλύσουμε το θέμα αυτό με ηρεμία, χωρίς θυμό, αλλά θα πρέπει (η πρόεδρος της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής) Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν να μας πει τι περιμένει από τη Γαλλία», πρόσθεσε.

Μετά την σημαντική αυτή ανατροπή για τον Εμανουέλ Μακρόν, ο Γάλλος πρόεδρος δήλωσε χθες ότι δεν μπορεί να κατανοήσει την απόρριψη για ηθικούς λόγους της υποψηφιότητας της Σιλβί Γκουλάρ και ζήτησε «εξηγήσεις» από την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

Η Γερμανίδα πρόεδρος της Κομισιόν είχε επιλέξει την πρώην υπουργό της Γαλλίας παρά τις προειδοποιήσεις που της είχαν απευθύνει διότι η Γκουλάρ τελεί υπό δικαστική έρευνα στη Γαλλία, η οποία ήταν και ο λόγος που την οδήγησε να παραιτηθεί από τη γαλλική κυβέρνηση.

«Η Σιλβί Γκουλάρ πέρασε από τρεις επιτροπές, την άκουσαν επί έξι ώρες, κυρίως από την Επιτροπή Δικαστικών Υποθέσεων, η οποία έχει αποστολή να εξετάζει αν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων», σημείωσε η Μονσαλέν.

«Τρέφω μεγάλο σεβασμό για το Κοινοβούλιο, αλλά ένα Κοινοβούλιο δεν είναι ένα δικαστήριο στο οποίο κρίνουν τις υποθέσεις που δεν έχουν κριθεί από τα δικαστήρια», επέμεινε.

«Μαζί με την πρόεδρο, μαζί με την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, έχουμε σήμερα ένα καθήκον, αυτό είναι να επιλύσουμε αυτήν την κρίση, να δώσουμε γρήγορα απαντήσεις», κατέληξε η Μονσαλέν.

Ο Γάλλος πρόεδρος, για τον οποίο η Ευρώπη αποτελεί προτεραιότητα, θέλει πάνω από όλα να διασωθεί η θέση που είχαν υποσχεθεί στην Γκουλάρ για τη Γαλλία, αυτή της Εσωτερικής Αγοράς, η οποία καλύπτει ένα ευρύ φάσμα τομέων από την βιομηχανική πολιτική, την ψηφιακή τεχνολογία, την άμυνα έως ακόμη και τον τομέα του διαστήματος.

Ο Μακρόν υπολογίζει σε αυτήν την θέση για να προωθήσει εκ νέου μια βιομηχανική πολιτική με μεγάλα ευρωπαϊκά σχέδια, έπειτα από δύο χρόνια μάταιων προσπαθειών να τα προωθήσει σε μια διχασμένη Ευρώπη.