Και στο τέλος απέμειναν μόνο δύο: ο Μπόρις Τζόνσον, ο ευνοούμενος των υποστηρικτών του Brexit θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον υπουργό Εξωτερικών Τζέρεμι Χαντ στον «μεγάλο τελικό» για την ανάδειξη του επόμενου πρωθυπουργού της Βρετανίας και ηγέτη των Συντηρητικών, τον επόμενο μήνα.
Στον τελευταίο γύρο των αλλεπάλληλων ψηφοφοριών, το απόγευμα, ο πρώην δήμαρχος του Λονδίνου διατήρησε το άνετο προβάδισμά του, συγκεντρώνοντας 160 ψήφους (σε σύνολο 313 βουλευτών). Άφησε πίσω του τον Χαντ, που έλαβε 77 ψήφους, μόλις δύο περισσότερους από τον τρίτο υποψήφιο, τον υπουργό Περιβάλλοντος Μάικλ Γκόουβ.
Βρέθηκε και ένα άκυρο ψηφοδέλτιο.
Ο «BoJo», ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Τερέζας Μέι, έγραψε στο Twitter ότι αισθάνεται «βαθύτατη τιμή» επειδή έλαβε πάνω από το 50% των ψήφων. Είχε κερδίσει σε όλους τους προηγούμενους γύρους αυτής της διαδικασίας που έχει ως στόχο την ανάδειξη του επόμενου ηγέτη των Συντηρητικών, στον οποίο θα παραδοθούν τα κλειδιά του αρ. 10 της Ντάουνινγκ Στριτ. Θα αναλάβει όμως και το ακανθώδες πρόβλημα του Brexit, το οποίο έχει προγραμματιστεί για τις 31 Οκτωβρίου.
«Ζυγίζω την ευθύνη που φέρω στους ώμους μου: να δείξω στο κόμμα μου πώς μπορούμε να υλοποιήσουμε το Brexit χωρίς να προκαλέσουμε εκλογές», ήταν το σχόλιο του Τζέρεμι Χαντ στο Twitter.
Πιο μετριοπαθής από τον αντίπαλό του, ο Χαντ σχεδιάζει να επαναδιαπραγματευτεί τη Συμφωνία Αποχώρησης που επιτεύχθηκε τον περασμένο Νοέμβριο με τις Βρυξέλλες. Είναι διατεθειμένος επίσης να αναβάλει το Brexit αν οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεχτούν να ξαναρχίσουν διαπραγματεύσεις. Αλλά είναι επίσης έτοιμος να εγκαταλείψει την ΕΕ χωρίς συμφωνία, αν αρνηθούν.
Ο Μπόρις Τζόνσον από την άλλη θέλει το Ηνωμένο Βασίλειο να φύγει οπωσδήποτε στις 31 Οκτωβρίου, με συμφωνία ή χωρίς. Και απειλεί ότι δεν θα πληρώσει τον «λογαριασμό» του Brexit –ένα ποσό που υπολογίζεται στα 40-45 δισεκατομμύρια ευρώ– αν η ΕΕ δεν αποδεχτεί να παραχωρήσει καλύτερους όρους στη χώρα του.
Τις επόμενες εβδομάδες ο Μπόρις Τζόνσον και ο Τζέρεμι Χαντ θα κινητοποιηθούν για να πείσουν τα 160.000 μέλη του Συντηρητικού κόμματος. Το Σάββατο θα μιλήσουν στο Μπέρμιγχαμ, στην κεντρική Αγγλία, στην πρώτη από τις 16 δημόσιες αντιπαραθέσεις τους που θα οργανωθούν σε όλη τη χώρα. Θα συμμετάσχουν επίσης σε μια τηλεμαχία στις 9 Ιουλίου στο κανάλι ITV.
Όμως η αγωνία είναι μηδαμινή: για τους περισσότερους συναδέλφους του, «είναι πλέον σχεδόν αναπόφευκτο» ότι ο Τζόνσον θα γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός, σχολιάζει η εφημερίδα Guardian.
Η εφαρμογή του Brexit θα είναι η απόλυτη προτεραιότητα του νέου πρωθυπουργού, τρία χρόνια μετά το δημοψήφισμα του Ιουνίου του 2016 στο οποίο οι Βρετανοί ψήφισαν με ποσοστό 52% υπέρ αυτού του ιστορικού διαζυγίου. Αδυνατώντας να υλοποιήσει την έξοδο, η Τερέζα Μέι παραιτήθηκε στις 7 Ιουνίου από την ηγεσία των Συντηρητικών και την πρωθυπουργία. Είχαν προηγηθεί τρεις ψηφοφορίες στο κοινοβούλιο, όπου απορρίφθηκε η Συμφωνία Αποχώρησης που είχε διαπραγματευτεί η ομάδα της με τις Βρυξέλλες.
Σε μια χώρα που μοιάζει αποπροσανατολισμένη εξαιτίας όλων αυτών των καθυστερήσεων, ο 55χρονος Τζόνσον χαίρει της εμπιστοσύνης πολλών μελών του Συντηρητικού κόμματος που τον θεωρούν τον ικανότερο ηγέτη για να ξαναθέσει στη σωστή πορεία το Brexit. Και μολονότι οι αλλεπάλληλες γκάφες του και ο λαϊκιστικός λόγος του ενοχλούν, πολλοί τον θεωρούν ως τον ιδανικότερο για να αντιμετωπίσει τόσο τους Εργατικούς του Τζέρεμι Κόρμπιν όσο και το Κόμμα του Brexit και τον ευρωφοβικό Νάιτζελ Φάρατζ, τον μεγάλο νικητή των πρόσφατων ευρωεκλογών στη Βρετανία.
Απέναντί του, ο 52χρονος Τζέρεμι Χαντ προβάλει ένα εναλλακτικό, «σοβαρό» προφίλ, την επιτυχημένη επιχειρηματική σταδιοδρομία του και τη μακρά πολιτική καριέρα του.
Τα ονόματα των δύο φιναλίστ ανακοινώθηκαν ενώ η (υπηρεσιακή) πρωθυπουργός Τερέζα Μέι βρισκόταν στις Βρυξέλλες για την, κατά πάσα πιθανότητα τελευταία της, σύνοδο κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών. Παρών στη σύνοδο και ο πρωθυπουργός της Ιρλανδίας Λίο Βαράντκαρ ο οποίος προειδοποίησε ότι «ορισμένοι από τους συναδέλφους (ηγέτες) στην ΕΕ έχουν χάσει την υπομονή τους (…) με το Ηνωμένο Βασίλειο» και ότι αντιδρούν έντονα σε οποιαδήποτε περαιτέρω καθυστέρηση του διαζυγίου.