Marc Ruskin τον λένε και ήταν μυστικός πράκτορας του FBI από τη δεκαετία του 1990 ως και το 2012, με αποστολή να διεισδύει σε συμμορίες του υποκόσμου και να βγάζει τα άπλυτά τους στη φόρα.
Έχει υπάρξει «μέλος» της σιτσιλιάνικης Μαφίας, μιας κινέζικης σπείρας διακίνησης ηρωίνης, ενός συνδικάτου που έκλεβε πολυτελή αυτοκίνητα, αλλά και κύκλων εκβιαστών και καταχραστών.
Στα χρόνια που τα έκανε όλα αυτά υιοθέτησε πάνω από 12 διαφορετικές ταυτότητες, αν και η αγαπημένη του περσόνα ήταν ο Alex Perez, μια ταυτότητα που όμως λέει πήγαινε γάντι με την κοτσίδα του.
Έτσι συστήθηκε στους κινέζους κακοποιούς κι έτσι ξέκανε αρκετές συμμορίες, αν και με τον καιρό έπρεπε να αλλάξει ταυτότητα καθώς αυτός ο Alex Perez παραείχε γίνει γνωστός στους εγκληματικούς κύκλους.
Αυτά μας λέει στο βιβλίο του «The Pretender: My Life Undercover for the FBI», πόσο δύσκολο είναι δηλαδή να στήσεις έναν χαρακτήρα από την αρχή. Δεν είναι μόνο η ημερομηνία γέννησης, το όνομα και κάποια απλά πράγματα, καθώς έφτασε να περνά μήνες αναπτύσσοντας τον ήρωά του, ώστε να λειτουργεί ως αυτόνομος χαρακτήρας.
«Οι άνθρωποι τον τσέκαραν και άρχιζαν να τον ψάχνουν, κι έτσι όλα έπρεπε να είναι αληθινά και αρκετά περίπλοκα μακροπρόθεσμα. Και να μπορούν να επιβεβαιωθούν. Πρέπει να υπάρχουν ίχνη του πλαστού ονόματός σου και όλα να μπορούν να επαληθευτούν», γράφει χαρακτηριστικά.
Έπρεπε να βρει ακόμα και συνεργούς έξω από τον υπόκοσμο που να επιβεβαιώνουν την ψεύτικη βιογραφία του, όπως πλαστούς εργοδότες, φίλους και πρώην συναδέλφους. Λέει μάλιστα πως επειδή ακριβώς περνούσε τόσο καιρό σκαρώνοντας την ταυτότητα, μπορούσε άνετα να θυμηθεί ποιος ήταν κάθε φορά, ακόμα και όταν χρησιμοποιούσε τρεις πλαστές ταυτότητες ταυτοχρόνως.
«Αν οι ταυτότητες παραδίδονταν σε μένα όπως κάνουν στις ταινίες, τότε θα ήταν πολύ δυσκολότερο να τις θυμάμαι … Ήμουν τόσο εξοικειωμένος με κάθε λεπτομέρεια καθενός χαρακτήρα που είχαν γίνει δεύτερη φύση μου», αναφέρει χαρακτηριστικά…
