Έχετε σκεφτεί ποτέ πώς και από πού παίρνουν τα κράτη τα τοπωνύμιά τους; Ίσως όχι, κι όμως είναι ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα. Και για να μη σας κρατάμε σε αγωνία, το «Quartz» το σκέφτηκε καλά το θέμα και κατέληξε πως η συντριπτική πλειονότητα των χωρών της υφηλίου παίρνουν τα ονόματά τους είτε από φυλές και εθνοτικές ομάδες, είτε από έναν σημαντικό άνθρωπο, είτε από μια περιγραφική οδηγία είτε τέλος από ένα χαρακτηριστικό του εδάφους. Οι ερευνητές έψαξαν τα ονόματα των 195 ανεξάρτητων κρατών της οικουμένης στο έγκριτο «Oxford Dictionary of World Place-Names» και βρήκαν πως μόλις 20 από αυτές δεν εμπίπτουν σε μια από τις τέσσερις αυτές κατηγορίες. Η Αγγλία, για παράδειγμα, πήρε το όνομά της από μια από τις πρώτες φυλές που κατοίκησαν στο νησί, τους Angles του 5ου αιώνα. Περίπου το 1/3 των χωρών εντάσσονται στη συγκεκριμένη κατηγορία που πήραν τα ονόματά τους από συγκεκριμένα φύλα ή εθνότητες, περιλαμβανομένης της Γαλλίας (France), που πήρε το όνομά της από τους Φράγκους, της Ιταλίας (από τους Βιτάλι) και της Ελβετίας. Η Αμερική, από την άλλη, πήρε το όνομά της από έναν σημαντικό άνθρωπο, εδώ τον ιταλό εξερευνητή Αμέρικο Βεσπούτσι. Αλλά και οι Φιλιππίνες εμπίπτουν στην κατηγορία, αντλώντας το τοπωνύμιό τους από τον βασιλιά της Ισπανίας, Φίλιππο Β’. Ο σημαντικότερος απ’ όλους είναι βέβαια ο Χριστόφορος Κολόμβος, καθώς οχτώ χώρες διατηρούν ακόμα τα ονόματα που τους είχε δώσει ο θαλασσοπόρος. Η Κολομβία δεν εμπίπτει εδώ, καθώς αυτή πήρε το όνομά της από τον Κολόμβο! Στην τρίτη κατηγορία έχουμε τις χώρες που το τοπωνύμιό τους έχει να κάνει με το γεωγραφικό τους στίγμα. Για τη Νορβηγία (Norway) έπρεπε να ακολουθήσεις τον «Βόρειο δρόμο» (Νorthern way), ενώ η Αυστραλία σημαίνει κυριολεκτικά «Νότια». Κάπου 25 χώρες έχουν τέτοια ονόματα. Κράτη τώρα όπως η Κόστα Ρίκα («Πλούσια Ακτή») και η Ονδούρα («Βάθος» ή «Βαθιά νερά») παίρνουν τα ονόματά τους από χαρακτηριστικά των εδαφών τους. Από τις χώρες που αψηφούν αυτή την κατηγοριοποίηση, οι ερευνητές ξεχωρίζουν τη Συρία…