Το Μόλενμπεεκ βρίσκεται κοντά στο κέντρο των Βρυξελλών. Ωστόσο τις τελευταίες δεκαετίες έχει αναπτυχθεί μια παράλληλη κοινωνία. Μια παραμελημένη περιοχή στην οποία ζουν πολλοί τζιχαντιστές. Λίγα μόνο μέτρα με τα πόδια χωρίζουν το κέντρο των Βρυξελλών από έναν άλλο κόσμο, από το Μόλενμπεεκ. Ένας κόσμος που τα όνειρα δεν θα γίνουν κατά πάσα πιθανότητα ποτέ πραγματικότητα. Ένας κόσμος ακόμα και εξωτερικά διαφορετικός. Μακριές γενειάδες και μπούρκες δεν σπανίζουν. Οι τιμές εδώ είναι χαμηλές, η ανεργία υψηλή όπως και ο αριθμός των ανθρώπων που παίρνουν κοινωνικά βοηθήματα, γράφει σήμερα η Deutsche Welle. Ειδικοί που γνωρίζουν καλά την περιοχή λένε με δυο λόγια πως εδώ τα τελευταία 30 χρόνια πήγε στραβά ό,τι μπορούσε να πάει στραβά. Ο Κλοντ Μονικέ ήταν παλιότερα συνεργάτης των μυστικών υπηρεσιών και σήμερα γνωστός στο Βέλγιο σε θέματα τρομοκρατίας: «Είχαμε και παλαιότερα πυρήνες που δρούσαν από το Μόλενμπεεκ. Πυρήνες τσιχαντιστών στη Βοσνία, στο Αφγανιστάν. Σήμερα βρίσκεται εδώ ένας από τους πιο φανατικούς ισλαμιστές καθώς και πάρα πολλοί οπαδοί του Ισλαμικού Κράτους. Όλα αυτά δεν αποτελούν έκπληξη». Δεν είναι λοιπόν έκπληξη ότι τα ίχνη από το Παρίσι οδηγούν στο Μόλενμπεεκ. Στο προάστιο αυτό οι συνθήκες διαβίωσης είναι πολύ διαφορετικές ακόμα και από το υπόλοιπο Βέλγιο ή ακόμα και τη γειτονική Ολλανδία και Γερμανία. 90.000 άνθρωποι στριμώχνονται στην περιοχή. Όσο για ενσωμάτωση ούτε λόγος. «Αναπτύσσεται μια πολύ ιδιαίτερη κατάσταση. Μειονότητες που είναι πολύ παρούσες και έχουν ενισχυθεί, πολιτικοί που έχουν αποτραβηχτεί και μια αστυνομία που έχει αποδυναμωθεί».
Μια περιοχή ξεχασμένη από αστυνομία και πολιτικούς
Κάποια στιγμή το Μόλενμπεεκ μετατράπηκε σε μια σχεδόν απαγορευμένη περιοχή. Σαν να υπήρχε ένας αόρατος φράχτης, λίγα μόλις μέτρα από την παλιά πόλη των Βρυξελλών. Το πρόβλημα όμως ήταν πως ούτε η αστυνομία, ούτε οι πολιτικοί εμφανίζονταν και η ριζοσπαστικοποίηση στα τζαμιά διαρκώς προχωρούσε: «Δεν λέω πως τους στήριζαν αλλά τους φοβόντουσαν. Δεν ήθελαν να μπουν εμπόδιο στο δρόμο τους. Ξέρω πολλούς αστυνομικούς που ήθελαν να κάνουν τη δουλειά τους και να κυνηγήσουν τους φανατικούς ή αυτούς που πουλάνε ναρκωτικά όμως ο δήμαρχος επαναλάμβανε πως δεν υπάρχει πρόβλημα με τα ναρκωτικά, δεν υπάρχει κάτι να κάνουμε». Πέρα από την ειδική κατάσταση που επικρατεί στο Μόλενμπεεκ υπάρχουν και άλλα μεγαλύτερα προβλήματα. Για παράδειγμα το Βέλγιο είναι μια μικρή χώρα 11 εκατομμυρίων κατοίκων και δεν έχει μεγάλες δυνατότητες για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας όπως έχουν η Γερμανία, η Γαλλία ή Μεγάλη Βρετανία. Εκτός αυτού είναι μια χώρα πολύ απασχολημένη με τον εαυτό της και προβλήματα του τύπου εάν στη χώρα θα μιλιούνται περισσότερο ή λιγότερο τα γαλλικά από τα φλαμανδικά. Ωστόσο τις τελευταίες ημέρες η πολιτική ηγεσία της χώρας φαίνεται πως αρχίζει να καταλαβαίνει πως θα πρέπει να αρχίσει να κάνει περισσότερα για αυτές τις παραμελημένες περιοχές.