Η Karla Jacinto κάθεται μέσα σε έναν ειδυλλιακό κήπο, εκεί όπου έχει στηθεί το σκηνικό της συνέντευξης που παραχώρησε στο CNN. Κοιτάζει τον δημοσιογράφο και του λέει τον αριθμό 43.200-είναι ο αριθμός όσων έχουν ασελγήσει επάνω της, όσοι τη βίασαν όταν έπεσε θύμα απαγωγής από σωματεμπόρους στο Μεξικό, από όπου και κατάγεται.
Είπε ότι ήταν τουλάχιστον 20-30 άντρες την ημέρα, επί επτά ημέρες την εβδομάδα, για τέσσερα χρόνια… Η ιστορία της αναδεικνύει την ωμή πραγματικότητα του εμπορίου λευκής σαρκός στο Μεξικό και στις ΗΠΑ, έναν υπόκοσμο που έχει καταστρέψει τις ζωές χιλιάδων κοριτσιών, όπως της karla. «Προέρχομαι από μια δυσλειτουργική οικογένεια. Κακοποιήθηκα σεξουαλικά σε ηλικία 5 ετών από έναν συγγενή και η μητέρα μου με είχε απορρίψει», αποκαλύπτει η γυναίκα. Σε ηλικία 12 ετών, έγινε στόχος ενός άντρα ο οποίος κατάφερε και την έπεισε να φύγει μακριά του. Ήταν σωματέμπορος. «Βρισκόμουν στον σιδηροδρομικό σταθμό, περιμένοντας φίλους στην Πόλη του Μεξικό, όταν ένα ευγενικό αγόρι που πουλούσε καραμέλες με πλησίασε», λέει. Πέντε λεπτά αργότερα, την πλησίασε ένας μεγαλύτερος άντρας, ο οποίος της είπε ότι ήταν πωλητής μεταχειρισμένων αυτοκινήτων. Όταν της εξομολογήθηκε ότι είχε πέσει και εκείνος θύμα κακοποίησης, τότε συγκινημένη από την ιστορία του, του ζήτησε να ανταλλάξουν τηλέφωνα.
«Όταν είδα το αυτοκίνητό του, δεν μπορούσα να πιστέψω το πόσο εντυπωσιακό ήταν. Μου ζήτησε να μπω μέσα, ώστε να επισκεφτούμε διάφορα μέρη», είπε όταν ο γοητευτικός άντρας επέστρεψε για να την δει μερικές εβδομάδες αργότερα. Δεν χρειάστηκε να καταβάλει ιδιαίτερη προσπάθεια ένας 22χρονος να πείσει μια 12χρονη να το σκάσει μαζί του-ειδικά στην περίπτωση της Karla που δεν ζούσε και ειδυλλιακά. «Έζησα μαζί του για 3 μήνες και μου φερόταν αρκετά καλά. Με αγαπούσε, μου αγόραζε ρούχα, μου έδειχνε αφοσίωση, μου έπαιρνε λουλούδια, σοκολάτες. Όλα ήταν υπέροχα», δηλώνει και αυτόματα «σκοτεινιάζει». «Μερικές ημέρες αργότερα, όμως, άρχισε να με δασκαλεύει για το πόσο θα είναι η ταρίφα, ποιες στάσεις να κάνω, και γενικά μου έλεγε όλα εκείνα που έπρεπε να μάθω για να ικανοποιώ τους πελάτες…», διηγείται.
Αυτή ήταν η αρχή της κόλασης που έζησε για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Αρχικά, «εργάστηκε» στην Γκουανταλαχάρα, τη μεγαλύτερη πόλη του Μεξικό: «ξεκινούσα στις 10 το πρωί και τελείωνα τα μεσάνυχτα. Κάντε τα μαθηματικά. 20 άντρες την ημέρα καθημερινά επί 7 ημέρες. Μερικοί άντρες γελούσαν μαζί μου, γιατί έκλαιγα. Έκλεινα τα μάτια μου για να μη βλέπω τι μου έκαναν, για να μη νιώθω τίποτα», λέει και περιγράφει ότι ο άνθρωπος που την εξανάγκαζε να εκπορνεύεται, τη χτυπούσε με αλυσίδα, τη γρονθοκοπούσε, την κλοτσούσε, την έφτυνε στο πρόσωπο και ενίοτε την έκαιγε και με σίδερο… «Όταν του έλεγα ότι θέλω να φύγω, μου έλεγε ότι μου άρεσε που ήμουν πόρνη».
Η Karla γέννησε στα 15 της ένα κοριτσάκι –πατέρας ήταν ο προαγωγός της, ο οποίος της άρπαξε το μωρό το οποίο εκείνη δεν είδε παρά όταν αυτό έγινε ενός έτους. Η λύτρωση για την Karla ήρθε το 2006, κατά τη διάρκεια μιας επιχείρησης της αστυνομίας στην Πόλη του Μεξικού. Ήταν μόλις 16 ετών, σήμερα είναι 23, όταν σταμάτησε ο εφιάλτης, αλλά θα θυμάται τις φρικτές αναμνήσεις για όσο ζει.
