Φαινομενικά, η Κίνα βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο από τις 2 Απριλίου εξαιτίας των δασμών που ανακοίνωσε ο Ντόναντ Τραμπ, γιατί δεν μπορεί να εξάγει με ευκολία, ούτε μέσω άλλων χωρών, όπως έπραττε με το Βιετνάμ. Ταυτόχρονα, οι ασιατικές αγορές βυθίζονται, καθώς η παγκόσμια αναταραχή γιγαντώνεται μέρα με την ημέρα.
Σύμφωνα με ανάλυση του Economist όμως, το Πεκίνο έχει μια μοναδική ευκαιρία για να «κατακτήσει» τον κόσμο, ακριβώς χάρη στα παραπάνω προβλήματα. Το μόνο που χρειάζεται είναι ο Σι Τζινπίνγκ να παίξει σωστά τα χαρτιά του και ο Αμερικανός πρόεδρος να μην επιχειρήσει άμεσα να στραγγαλίσει την εισροή δολαρίων στις κινεζικές τράπεζες.
Ο παγκόσμιος εμπορικός πόλεμος πετυχαίνει την Κίνα τη στιγμή που παλεύει με τον αποπληθωρισμό, το στεγαστικό πρόβλημα και τα πολύ δυσμενή δημογραφικά στοιχεία. Παράλληλα, έχει δημιουργήσει δυσφορία στο εξωτερικό, γιατί κατακλύζει με τρομακτικό ρυθμό τις ξένες αγορές με αγαθά.
Ωστόσο, η Κίνα εισέρχεται στη νέα εποχή Τραμπ πιο ισχυρή σε σχέση με το παρελθόν, γιατί διδάχτηκε από τα λάθη της, έμαθε τον αντίπαλο και βρήκε εναλλακτικές λύσεις στα εμπόδια της Δύσης.

Παραδείγματος χάριν, ο πάταγος που προκάλεσε η εφαρμογή τεχνητής νοημοσύνης DeepSeek, έδειξε ότι η χώρα μπορεί να παρακάμψει τα εμπάργκο ημιαγωγών της Αμερικής. Επίσης, το Πεκίνο μείωσε την ευπάθεια στις αμερικανικές πολιτικές «ασφυξίας», όπως οι κυρώσεις και οι έλεγχοι των εξαγωγών. Τώρα πραγματοποιεί περισσότερες διεθνείς πληρωμές εκτός τραπεζών σε γιουάν, με αποτέλεσμα να μπορεί να βρει έστω και σύντομες λύσεις, σε περίπτωση που υπάρξει έλλειψη σε δολάρια.

Επιπλέον, επενδύει στην εσωτερική αγορά, με τις τοπικές κυβερνήσεις να χρηματοδοτούνται φέτος με ομόλογα αξίας 4,4 τρισεκατομμυρίων γιουάν, ενώ για τρία χρόνια θα λάβουν κι άλλα ομόλογα αξίας 6 τρισεκατομμυρίων γιουάν (830 δισεκατομμύρια δολάρια).
Σύμφωνα με τον Economist «τη στιγμή που η Αμερική υψώνει τείχη, η Κίνα έχει την ευκαιρία να επαναφέρει τις εμπορικές σχέσεις της με όλον τον κόσμο προσφέροντας επενδύσεις στη μεταποίηση, αντί να τις πλημμυρίζει με εξαγωγές. Αυτές οι οικονομικές ευκαιρίες έρχονται μαζί με μια γεωπολιτική… Η περιφρόνηση του Τραμπ για το ΝΑΤΟ και την Ουκρανία έχουν διαβρώσει την εμπιστοσύνη των συμμάχων του στην Ασία, που δεν πιστεύουν πλέον ότι είναι πρόθυμος να πολεμήσει για την Ταϊβάν. Αν η Αμερική κατασκευάσει περισσότερους δικούς της προηγμένους ημιαγωγούς, το κίνητρό της να υπερασπιστεί την Ταϊβάν θα μειωθεί περαιτέρω. Αυτό είναι ακόμη ένα δώρο για τον Σι».

Φυσικά, η ευκαιρία που παρουσιάζεται στην Κίνα ενέχει και κινδύνους, με έναν από αυτούς να είναι μια παγκόσμια ύφεση, που θα μπορούσε να προκαλέσει τυχόν κλιμάκωση από τον Τραμπ. Ακόμη, αν ο Αμερικανός πρόεδρος κρίνει ότι πρέπει να πλήξει το Πεκίνο πάση θυσία, θα μπορούσε να επιτεθεί στο εθνικό του νόμισμα, επιβάλλοντας περισσότερες κυρώσεις. Μια τέτοια κίνηση θα τύχαινε ευρείας υποδοχής στον οικονομικό τομέα των ΗΠΑ, καθώς αντίστοιχη ιδέα είχε προταθεί και επί προεδρίας του Τζο Μπάιντεν.
Ο Economist συνοψίζοντας την ανάλυση του, σημείωσε ότι οι αμερικανικοί δασμοί δημιουργούν την ευκαιρία η Κίνα να «κατακτήσει» άλλες χώρες και όχι να «αντικαταστήσει» τον θείο Σαμ ή τις ιδέες του. Δηλαδή, στόχος του Σι Τζινπίνγκ δεν είναι να καλύψει το κενό στις πολιτικές και τα ιδεώδη που πρεσβεύουν οι ΗΠΑ, αλλά να επεκτείνει την επιρροή της χώρας του.