Ιστορική χαρακτηρίζεται η διαδήλωση διαμαρτυρίας χιλιάδων Σέρβων στο Βελιγράδι, που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο, με αφορμή το πολύνεκρο δυστύχημα στον σιδηροδρομικό σταθμό του Νόβι Σαντ.

Ωστόσο, ερωτήματα προκαλούν τα βίντεο που έχουν αναρτηθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία δείχνουν το πλήθος κατά τη διάρκεια 15λεπτης σιγής στη μνήμη των 15 θυμάτων της τραγωδίας, ξαφνικά να πανικοβάλεται και να διασκορπίζεται προς όλες τις κατευθύνσεις χωρίς προφανή λόγο.

Το σερβικό υπουργείο Εσωτερικών διέψευσε κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς διαδηλωτών, ότι η αστυνομία χρησιμοποίησε Συσκευή Ακουστικής Μακράς Εμβέλειας (LRAD), γνωστή και ως «ηχητικό κανόνι», δηλώνοντας τονίζοντας ότι η αστυνομία δεν εφαρμόζει μέσα που δεν προβλέπονται από τον νόμο.

Κατά τη διάρκεια της μαζικής, διαδήλωσης, υπήρξαν αναφορές που ισχυρίζονται ότι η σερβική αστυνομία χρησιμοποίησε μια τέτοια συσκευή.

Ο στρατιωτικός αναλυτής Αλεξάνταρ Ράντιτς σχολίασε ότι ο ήχος που ακούστηκε, ο οποίος προκάλεσε πανικό στους διαδηλωτές, ήταν σύμφωνος με εκείνον που παράγεται από ένα ηχητικό όπλο.

Το περιστατικό έχει εγείρει ανησυχίες σχετικά με τις μεθόδους ελέγχου του πλήθους και τις πιθανές επιπτώσεις στην υγεία από τη χρήση συσκευών όπως το LRAD (Long-Range Acoustic Device) που είναι μια Συσκευή Ακουστικής Μακράς Εμβέλειας, γνωστή και ως «ηχητικό κανόνι». Πρόκειται για ένα σύστημα ελέγχου πλήθους και επικοινωνίας μεγάλης εμβέλειας, το οποίο χρησιμοποιεί έντονα ηχητικά κύματα για να διαβιβάζει μηνύματα ή να διασκορπίζει πλήθη.

Χρησιμοποιείται τόσο για επικοινωνιακούς σκοπούς (όπως προειδοποιήσεις σε μεγάλες αποστάσεις) όσο και ως όπλο ελέγχου πλήθους, προκαλώντας δυσφορία και πανικό.

Το LRAD εκπέμπει ηχητικά κύματα υψηλής έντασης, τα οποία μπορούν να φτάσουν έως και 160 ντεσιμπέλ (dB).

Ο ήχος που παράγει μπορεί να προκαλέσει έντονη ενόχληση, αποπροσανατολισμό, ακόμα και προσωρινή κώφωση σε άτομα που βρίσκονται κοντά στη συσκευή.

Η διαδήλωση, η οποία φέρεται να είναι μία από τις μεγαλύτερες στην ιστορία της Σερβίας, συγκέντρωσε πάνω από 100.000 συμμετέχοντες που ζητούσαν απόδοση ευθυνών για την τραγωδία του Νόβι Σαντ και εξέφραζαν ευρύτερες διαμαρτυρίες κατά της κυβέρνησης.

Παρά την άρνηση του υπουργείου, οι αντικρουόμενες μαρτυρίες έχουν τροφοδοτήσει συνεχιζόμενες συζητήσεις σχετικά με τα πραγματικά γεγονότα και τα μέτρα που χρησιμοποίησαν οι αρχές επιβολής του νόμου.