Το πρόγραμμα Parcae με κατασκοπευτικούς δορυφόρους θεωρείται το καλύτερα κρυμμένο μυστικό του Ψυχρού Πολέμου -και όχι άδικα-, αφού αποκαλύφθηκε μόλις το 2023 και ήταν σε εξέλιξη από τις αρχές του 1970 έως το 2008.
Για περισσότερα από 30 χρόνια παρείχε στις ΗΠΑ απαράμιλλες δυνατότητες ηλεκτρονικής υποκλοπής, ειδικά στις θαλάσσιες μεταφορές και η χρήση του ήταν τόσο επιτυχημένη, που επεκτάθηκε για πολιτική χρήση.
Χρησιμοποιώντας πρώιμους μικροϋπολογιστές, όπως οι SEL-810 και SEL-86, εξοπλισμένους με δυνατότητες διακοπής σε πραγματικό χρόνο, το σύστημα μπορούσε να διακόπτει την επεξεργασία δεδομένων για να ενσωματώνει απρόσκοπτα νέα δεδομένα, ένα κρίσιμο χαρακτηριστικό για τη συνεχή ροή που διαχειριζόταν. Το πρόγραμμα σχεδιάστηκε για να επεξεργάζεται εκατομμύρια σήματα και να εντοπίζει εκείνα που παρουσίαζαν κρίσιμο ενδιαφέρον μέσα σε λίγα λεπτά, μειώνοντας δραστικά τον χρόνο από την υποκλοπή του σήματος μέχρι τη δημιουργία αναφοράς.
Η ιστοσελίδα Interesting Engineering έγραψε ότι αφορμή για τη δημιουργία του στάθηκαν τα πυρηνοκίνητα καταδρομικά κλάσης Kirov της Σοβιετικής Ένωσης που βγήκαν στις αρχές της δεκαετίας του ’70 κι εντοπίζονταν δύσκολα. Επίσης, εκείνη την εποχή διεξήχθη ναυτική στρατιωτική άσκηση από το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό και διαπιστώθηκε κενό ασφαλείας. Συγκεκριμένα, παρερμηνεύονταν θαλάσσιες κινήσεις ή δεν συντονίζονταν σωστά οι στρατιωτικές υπηρεσίες, εξαιτίας των περιορισμένων μέσων επικοινωνίας.
Τότε, έγινε η σύλληψη της ιδέας του Parcae, που στηρίχθηκε σε προηγούμενα δορυφορικά προγράμματα. Το πρώτο ήταν το ELINT που ξεκίνησε το 1960 με πρόσχημα το πείραμα Galactic Radiation and Background, που έκρυψε τη μυστική επιχείρηση πίσω από μια νόμιμη επιστημονική αποστολή. Το πρόγραμμα παρακολουθούσε τις εκπομπές των σοβιετικών ραντάρ και το 1962 αναβαθμίστηκε στο πρόγραμμα Poppy, που συνεχίστηκε μέχρι το 1977, όταν και αντικαταστάθηκε πλήρως από το Parcae, που τέθηκε σε λειτουργία λίγο νωρίτερα.
Το Parcae έγινε γνωστό με διάφορα ψευδώνυμα, όπως «White Cloud» και «Classic Wizard», ενώ σταμάτησε επίσημα τον Μάιο του 2008. Εντούτοις, η αμερικανική κυβέρνηση μέχρι και τον Ιούλιο του 2023 διέψευδε κάθε αναφορά ύπαρξής του.
Το πρόγραμμα άφησε πίσω του τεράστια κληρονομιά, επηρεάζοντας τον τρόπο με τον οποίο οι στρατιωτικές πληροφορίες επεξεργάζονται και ενεργούν σήμερα. Επιπλέον, τα δίκτυα επικοινωνίας του, γνωστά ως Tactical Receive Equipment and Related Applications Broadcast, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο κατά τη διάρκεια συγκρούσεων, όπως η Επιχείρηση Καταιγίδα της Ερήμου. Το δίκτυο αυτό επέτρεψε την ταχεία μετάδοση εμπλουτισμένων πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων εικόνων σε πραγματικό χρόνο, απευθείας στις δυνάμεις της πρώτης γραμμής.
Στην πολιτική του χρήση, επεκτάθηκε στον εντοπισμό διαφόρων μη στρατιωτικών δραστηριοτήτων στη θάλασσα, από εξαφανισμένα πλοία, μέχρι στον εντοπισμό διακίνησης παράνομων φορτίων, ενώ εμφανιζόταν με ψεύτικα ονόματα, ώστε να μη γίνει αντιληπτό, καθώς πολλοί αγνοούσαν την ύπαρξή του, ακόμα και εντός του αμερικανικού στρατού.