Το τέλος του επίσημου πένθους για τον ιρανό πρόεδρο, Εμπραχίμ Ραϊσί, ο οποίος σκοτώθηκε κατά τη συντριβή του ελικοπτέρου στο οποίο επέβαινε την περασμένη Κυριακή, έχει σηματοδοτήσει την έναρξη της μάχης για τη διαδοχή του.

Μέχρι στιγμής, σύμφωνα με δημοσίευμα της «Guardian», «έχουν πέσει στο τραπέζι» μέχρι και 20 ονόματα.

Όλοι οι υποψήφιοι πρέπει να εγκριθούν από το 12μελές όργανο, γνωστό ως Συμβούλιο Φρουρών. Το καθεστώς είναι διχασμένο μεταξύ της διασφάλισης της συνέχειας από τη μία και από την άλλη μιας ανοιχτής διαδικασίας, που θα τονώσει την προσέλευση και θα δώσει στον νικητή νομιμοποίηση.

Οι εκλογές της 28ης Ιουνίου, που προκηρύχθηκαν μετά τον θάνατο του Ραϊσί, μπορεί να φέρουν στην επιφάνεια τις πολιτικές διαιρέσεις στο εσωτερικό του καθεστώτος, κάτι που ο ανώτατος ηγέτης Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ θα προσπαθήσει να αποφύγει, γράφει το βρετανικό δημοσίευμα.

Οι υποψήφιοι για τη διαδοχή του Ραϊσί

Ο Saeed Jalili, δύο φορές υποψήφιος για την προεδρία, αν και αποσύρθηκε εκφράζοντας τη στήριξή του στον Ραϊσί πριν από τέσσερα χρόνια, ανακοίνωσε την Κυριακή ότι θα είναι εκ νέου υποψήφιος. Είναι σκληροπυρηνικός, έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του στο υπουργείο Εξωτερικών και ήταν ο κύριος διαπραγματευτής του Ιράν για τα πυρηνικά από το 2007 έως το 2013.

Αυτό το Σαββατοκύριακο ο πρώην πρόεδρος, Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, εμφανίστηκε έξω από το σπίτι του, περιτριγυρισμένος από υποστηρικτές του, λέγοντας ότι εξετάζει τις επιλογές του, αλλά είναι απίθανο να του επιτραπεί να είναι υποψήφιος εξαιτίας του «απρόβλεπτου χαρακτήρα του».

Ο Alireza Zakani, δήμαρχος της Τεχεράνης, δήλωσε ότι δεν έχει λάβει καμία απόφαση, αλλά πηγές ανέφεραν ότι ετοιμάζει μια ομάδα προεκλογικής εκστρατείας.

Παραδοσιακοί συντηρητικοί υποψήφιοι θεωρούνται ο Parviz Fattah, πρώην επικεφαλής του Ιδρύματος Mostazafan, ενός τεράστιου επιχειρηματικού ομίλου, και ο Mohammad Baqer Qalibaf, πρόεδρος του Κοινοβουλίου μεταξύ 2020 και 2024.

Δεδομένου ότι οι μεταρρυθμιστές είναι σε μεγάλο βαθμό περιθωριοποιημένοι από το Κοινοβούλιο, οι διαιρέσεις είναι πιο εμφανείς μεταξύ των παραδοσιακών και των αντιδυτικών σιιτών, που αντιτίθενται σε κάθε είδους συμβιβασμό – μεταξύ άλλων και στην πυρηνική συμφωνία.

Η εγγραφή για την προεδρία διαρκεί τέσσερις ημέρες, αρχής γενομένης από αυτήν την Πέμπτη. Μπορεί να επιτραπεί η συμμετοχή έως και 10 υποψηφίων στον πρώτο γύρο, αν και το 2021 μόνο τέσσερις ήταν υποψήφιοι.

Εξακολουθούν να υπάρχουν αμφιβολίες για το αν ο Αλί Λαριτζανί, πρόεδρος του Κοινοβουλίου επί 12 χρόνια και έμπειρος κεντρώος, θα επιδιώξει να θέσει υποψηφιότητα ή αν θα του επιτραπεί. Ο ίδιος διέψευσε δημοσιεύματα που τον ήθελαν να «μπαίνει στην κούρσα», λέγοντας ότι οποιαδήποτε απόφαση θα ανακοινωθεί επισήμως.

Ωστόσο, ορισμένα ιρανικά μέσα ενημέρωσης προβλέπουν ότι, αν η κούρσα γίνει απρόβλεπτη, μπορεί να ζητηθεί από τον στιβαρό αντιπρόεδρο και σημερινό προσωρινό πρόεδρο, Μοχάμεντ Μοχμπέρ, να θέσει υποψηφιότητα και να αναλάβει τη θέση για πέντε χρόνια. Οι επιχειρηματικές του συναλλαγές, συμπεριλαμβανομένου του χειρισμού μεγάλου μέρους των υποθέσεων του ίδιου του ανώτατου ηγέτη, τον καθιστούν έμπιστο πρόσωπο, παρόλο που η σκιά της διαφθοράς και η εισαγωγή αναποτελεσματικών εμβολίων κατά την πανδημία του κορονοϊού δύσκολα θα τον κάνει αγαπητό στον μέσο Ιρανό.

Ο Parviz Fattah, επικεφαλής της Execution of Imam Khomeini’s Order (EIKO), ενός τεράστιου οικονομικού ομίλου υπό τον έλεγχο του Χαμενεΐ, είναι επίσης υποψήφιος.